Tam, gdzie milczą róże

Książkę czyta się lekko i mam tu na myśli sposób pisania autorki, natomiast opisane historie są przygnębiające i czasem łza się w oku zakręci. Poruszane są aspekty życia codziennego i jego wszystkie plusy i minusy. Książkę polecam w szczególności mężczyznom, którzy nie zajmują się obowiązkami domowymi oraz wszystkim innym, którzy powinni zobaczyć, co ich kobiety dla nich robią i jakich uczuć oczekują. Gorące podziękowania autorce za poruszenie tak ciężkich spraw życia codziennego. Warto sięgnąć po tę pozycję.

Róża, piękny kwiat, niosący bogatą symbolikę. Która kobieta nie kocha róż? Ale z drugiej strony przy nieodpowiednim złapaniu za łodyżkę można się zranić kolcami. I ten niezwykły kwiat doskonale symbolizuje treść tej powieści.
W skrócie: bohaterkami są dwie kobiety Jagoda i Anastazja. Obie pracują w jednej firmie. Anastazja ma dwóch chłopców oraz męża. Niestety jej życia nie można nazwać sielanką. Kobieta czuje się opuszczona przez męża, który prowadzenie domu scedował na nią, a sam skupia się tylko na swojej pracy. Sytuacja ta prowadzi do notorycznych kłótni między małżonkami.
Jagoda natomiast pozornie jest szczęśliwa, ponieważ zarabia więcej niż mąż, to on zajmuje się domem i decyduje o wydatkach. I tu sytuacja nie jest taka na jaką z pozoru wygląda. Kobiety łączy specyficzna przyjaźń, która zostaje wystawiona na próbę w momencie zniknięcia jednej z nich.
Czytając tę powieść wielokrotnie zastanawiałam się jak często przywdziewamy różnego rodzaju maski i jak te tytułowe róże pokazujemy swoje życie inaczej niż to jest w rzeczywistości. Czy za setkami znajomych na Facebooku i tysiącami polubień na Instagramie czy innym koncie kryją się osoby, które zareagują w momencie gdy będziemy potrzebować pomocy. A jeśli tak by się nie stało, to gdzie tkwi przyczyna tej pozornej sympatii. A może sami jesteśmy sobie winni, pokazując jak bohaterki zamaskowane oblicza i fałszywy obraz naszego szczęścia?
Powieść ta pięknie przedstawia rodzącą się przyjaźń między kobietami,...

Książkę przeczytałam jednym tchem.Takie historie się zdazają ,tylko o tym się nie mówi.Na pozór idealne życie,a za tym wszystkim kryje się horror kobiety..Jagoda nie miała łatwego życia ,dobrze że znalazła przyjaciółkę która odmieniła jej los i pozwoliła spojrzeć na świat z jego lepszej strony..Piękna,wciągajaca,rewelacyjna.

„Tam, gdzie milczą róże” to książka, przed której czytaniem należy zainwestować w zestaw chusteczek i to niemały. Ciekawa, wciągająca i bardzo emocjonująca historia, która zostanie w mojej pamięci na długi czas. To książka, którą zdecydowanie warto przeczytać i zastanowić się, czy czasem obok nas nie ma takiej „Jagody” która, choć wydaje się najszczęśliwszą kobietą na świecie, za drzwiami własnego domu przeżywa koszmar. Zdecydowanie polecam.

"Tam, gdzie milczą róże" jest książką opisującą życie.

Główna bohaterka Anastazja, jest matką dwóch chłopców, żoną i do tego pracuje zawodowo. Nie cieszy jej już macierzyństwo, a do pracy chodzi odpocząć od domu. Na dodatek z mężem jej się nie układa. Jest kobietą, taką jak wiele innych, ale boi się przyznać, że jej źle. Niestety w naszym otoczeniu utarło się, że kobieta musi cieszyć się z wychowywania dzieci i nie może narzekać, że najchętniej zostawiłaby rodzinę i odjechała w siną dal. A to niestety powoduje tylko jeszcze większą frustrację i obwinianie siebie, że nie daje się rady.

W pracy poznaje Jagodę, kobietę na pierwszy rzut oka bardzo szczęśliwą, która w pracy otacza się ludźmi, nie da sobie na głowę wejść, a poza pracą dużo podróżuje z mężem. Tylko co kryje się pod maską wiecznego uśmiechu? Czy te wszystkie opowieści są prawdą? Jaką tajemnicę ukrywa pod maską szczęścia?

Pewnego dnia Anastazja będzie musiała się odważyć i ruszyć w daleką drogę, bo przeczucie, że coś złego dzieje się z Jagodą, nie daje jej spokoju. Czy to będzie dobra decyzja? Jak zmienią się losy tych dwóch kobiet?

Czytałam i nie było momentu żebym miała dość. Każda strona to walka wewnętrzna matki i żony. Autorka w swojej powieści ukazuje kilka ważnych tematów. Między innymi przemoc psychiczną i finansową, które bolą, nawet bardziej niż przemoc fizyczna. Bo słów rzuconych w przestrzeń nie można już cofnąć. Poniżanie...