Testament

Każda książka o relacjach rodzinnych rozbudza we mnie ciekawość, sprawia, że lubię się zatopić w obserwacji czyjegoś życia, przeżywać z bohaterami ich wzloty i upadki. Nie ukrywam jest to jeden z najbardziej lubianych przeze mnie wątków w literaturze.
Cała Seria Skandynawska pomimo przenikliwego chłodu i wiatru ma do zaproponowania tytuły przesiąknięte melancholią, tematyką przemijania i pogodzenia z tym, co nieuchronne. Testament to napisana z rozmachem, wielopoziomowa saga, w której każdy z członków rodziny dzieli się z czytelnikiem kawałkiem swojego życia. Wychowani przez bezradną matkę i surowego ojca dzieci z radością opuszczają rodzinne gniazdo, każdy z nich musi uporać się z traumą oraz dorosłym życiem. Dlaczego uciekają? Bo pomimo ścisku i ciasnoty każdy w tej rodzinie czuje się samotny. Nie ma tu bliskości, rozmów o tematach trudnych. Autorka umiejętnie obrazuje samotność, która w gronie najbliższych jest tym bardziej dotkliwa. Czym skorupka za młodu nasiąknie - a w tej rodzinie na pewno nie nasiąknie miłością i opiekuńczością, tym nie odda tego w późniejszym życiu. Obawiacie się nudnej powieści? Nic podobnego. Pomimo wolno płynącej akcji, a praktycznie jej braku autorka potrafi zahaczyć o tematy kontrowersyjne wywołujące przyspieszone bicie serca - aborcja, homoseksualizm, gwałt, śmierć i znęcanie się nad zwierzętami. Ta rodzina jest nader osobliwa. To proza szczera i realistyczna, dogłębnie trafiająca w sedno problemów. Warto wspomnieć o klimacie bo tu na ...

Błędem będzie odbierać tę książkę, jako rasowy kryminał, czy rodzinną tajemnicę w tle. Błędem również będzie oceniać tę książkę przez pryzmat innych dotychczas wydanych w ramach serii skandynawskiej. Poza szarym, chłodnym tłem okoliczności przyrody tak charakterystycznych dla wcześniejszych części, "Testament" jest książką zdecydowanie odcinającą się od tego, co dotychczas czytałam. To powieść mocno odnosząca się do wartości rodziny, tego, jak kształtuje nasz przyszły charakter środowisko, w jakim przychodzi nam dojrzewać. Rodzina jako miejsce, gdzie można poczuć bezkresne szczęście i bezpieczeństwo, jak i jako arena walki, nieszczęścia przelewającego się przez twarze jej poszczególnych członków, zadra tkwiąca w każdym z rodziny, a pozornie tylko mająca przyczynę, w jednym na pozór toksycznym człowieku.

Siri i Pentti - rodzice kilkanaściorga dzieci wiodą stabilne życie na północy Finlandii. Z prawej źle bo Rosja, z lewej też niedobrze, bo Szwecja. Nigdy, nigdzie i z nikim tym poranionym ludziom dobrze nie będzie. Nie zmazują złego obrazu rodziny nawet liczne dzieci, które pojawiają się między małżonkami. Zgorzknienie, złość, niewypowiedziany żal, tęsknota, żałoba, ale i homoseksualizm, niezrozumienie, inność - tyle znaczących społecznych dramatów mieści się w tej książce podkreślając nadrzędną rolę jednostki, która wybija się z rodziny.

"Testament" to mocne świadectwo wartości rodziny, tego jak ta kształtuje maluczkiego, niczego nieświadomego człow...

"Bo jeśli zaczyna się żałować swojego życia, otwiera się bardzo niebezpieczne drzwi"
☆☆☆☆☆
"Ale czy da się zacząć od nowa? Czy nie będzie tylko tak samo? Życie może wydawać się beznadziejne, gdy człowiek ma czarno w oczach, w piersi, w sercu."
Książki z "Serii Dzieł Pisarzy Skandynawskich" są różne, jedne lepsze, inne odrobinę gorsze, jednakże każda z nich zapada w pamięć, nie dając o sobie zapomnieć.
"Testament" to opowieść o rodzinie i powrocie do domu, o nierozerwalnych więzach które w taki czy inny sposób identyfikują nas i mają wpływ na nasze życie. Bo czy tego chcemy czy nie rodzina, a czasami jej brak, jest tym co nas kształtuje od najmłodszych lat.
Autorka snuje swoją historię z niezwykłym wyczuciem i czułością, sprawiając, że niepostrzeżenie zanurzamy się w ten przepełniony melancholią świat.
To książka, która niesie ze sobą wiele bólu i smutku, ale jest też w pewien sposób oczyszczająca.
Nietuzinkowa i dająca do myślenia. Zachwycająca lektura.