Opinia na temat książki Tygiel dusz

Mieliście kiedyś tak, że skończyliście jakąś książkę, a nadal o niej myślicie i chcielibyście do niej już wrócić?

Ostatnio mam tak z "Tyglem Dusz" Mitchella Hogana. Pracując, myślę o tym, że chciałbym już wrócić do czytania tej powieści, po czym przypominam sobie, że już ją skończyłem.

"Tygiel Dusz" opowiada o młodym Caldanie, który przez nieszczęśliwy wypadek traci wszystko, dach nad głową, możliwość rozwoju i przyjaciół. Zmuszony do przeprowadzki do miasta, musi poradzić sobie sam i stanąć na nogi.

Nie wiem, którą z zalet tej książki wymienić jako pierwszą, ponieważ jest ich sporo. Zacznę więc może od bohaterów. Caldana polubiłem od samego początku i kibicowałem mu w jego poczynaniach. Według mnie jest on dobrze napisany i skrywa przed czytelnikiem jeszcze wiele tajemnic. Postaci poboczne również mnie zaciekawiły, a jest ich całkiem sporo. Autor nie ogranicza się do zaledwie dwóch czy trzech dobrych postaci.

Kolejnym, ogromnym plusem jest fabuła, która jest bardzo wciągająca. W ogóle nie odczuwałem kolejnych przeczytanych stron i nie mogłem oderwać się od lektury. I to wszystko, pomimo tego że w powieści Hogana jest całkiem sporo wątków, które w toku akcji ciekawie się ze sobą splatają. Stylowi autora również nie mam absolutnie nic do zarzucenia. Przemawia on do mnie, opisy są dobre, a akcji jest w sam raz.

Muszę wspomnieć o jeszcze jednej zalecie tej książki. Od samego początku zwróciłem uwagę na magię w tej powieści. Nie przypominam sobie, bym spotkał się w fantastyce z takim rodzajem magii. Bardzo spodobał mi się pomysł rzemyśliwa.

Zakończenie uważam za godne zwieńczenie tej powieści, choć jednego rozwiązania się spodziewałem. Z niecierpliwością czekam na kontynuację "Tygla Dusz".