Opinia na temat książki Urszula

Książka kończąca sagę "Matki i córki" poświęcona jest Urszuli. Kobieta boryka się z syndromem DDA. Nie wdając sie w szczegóły dotyczy on osób wychowujących się w rodzinie alkoholika.
Dziewczyna za wszelką cenę chce oderwać się od toksycznej rodziny, ale wciąż do niej powraca na każde zawołanie matki. Trudno jest jej także wejśc w związek, bo desperacko dąży do zrujnowania go, twierdząc, że nie jest możliwe to, aby ktoś ją naprawdę pokochał.
Powieść nasączona jest emocjami. Czytelnik wchodzi mocno w postac bohaterki i wraz z nią przeżywa koszmar zarówno dzieciństwa, jak i młodości. Chce się wejść na strony powieści i potrząsnąć Ulą, ale to tylko pokazuje, jak trudno wyjść na prostą po koszmarze życia pod jednym dachem z nadużywającym alkoholu członkiem rodziny.
Autorka porusza ważny problem dotykający wielu rodzin, bo tak naprawdę najczęściej sprawa rozbija się tylko o osobę uzależnioną, a niewiele wiadomo co dzieje się z pozostałymi członkami rodziny. Książka przynosi wiele emocji od złości po niechęć do bohaterki, ale to po prostu samo życie.