Wizje. Gniew

Drugie spotkanie z prokuratorem Janem Hejdą. Chociaż w tym tomie na plan pierwszy wysuwa się raczej komisarz Igor Szulc, zwany Czarnym. Też ciekawa postać, mocno nakreślona i charakterystyczna. Cóż, Jan Hejda nie pozbył się niestety dziwnego i niespodziewanego wtrącania śląskich słówek czy zwrotów. I nadal robi to tak raczej bez powodu i uzasadnienia. Więcej nie ma się do czego przyczepić. Jest miłym i jednocześnie dociekliwym prokuratorem. Mamy jeszcze jedną nową, dość ważną postać-lekarza psychiatrę, Ryszarda Lasaka. Też dobrze wymyślonego, lekarza z powołania, pragnącego rozwikłać ten węzeł psychicznych tajemnic, jaki stanowi pacjentka Paulina Brzezińska. Lekarz bardzo chce jej pomóc, dobrze zdiagnozować, dociera do pacjentki i wydawałoby się, że zaczyna odnosić pewien sukces. Wtedy Paulina wykręca niezły numer. W trakcie swoich wizji dokładnie opowiada o morderstwie, które wydarzy się za jakiś czas. Faktycznie tak się dzieje i rozpoczynamy pełną zakrętów walkę o wyjaśnienie, kto zabija i dlaczego.

Nie będę opowiadać całej historii, powiem tylko, że Autorka narzuciła bardzo duże tempo tej opowieści. Czyta się więc bez przeszkód i ze sporym zaciekawieniem. Trudno jest przewidzieć zakończenie.

Jedyne co przeszkadzało mi podczas lektury to, że ten pośpiech, szybkie przechodzenie od jednej sytuacji w drugą, równie zaskakującą - powodował, że pewne zachowania bohaterów wydawały mi się naciągane, psychologicznie nieuzasadnione albo dz...

W lesie zostaje znaleziona Paulina która twierdzi, że zginął tam człowiek. Policja nie znajduje jednak ciała. Dziewczyna trafia do szpitala psychiatrycznego, a po kilku dniach wyznaje lekarzowi, że zwłoki będą odkryte dopiero 27 marca. Opowiada o swojej przerażającej wizji, dokładnie opisując ofiarę. Podaje nazwisko mężczyzny i dodaje, że w przeszłości znęcał się nad swoją małoletnią córką. Okazuje się że to dopiero początek morderstw...

"Wizja" to mroczny i niepokojący thriller psychologiczny pełen intryg. Autorka przedstawia cala historię z perspektywy kilku bohaterów co pozwala dostrzec szerszy kontekst sprawy. Wielowątkowa fabuła, makabryczne zbrodnie oraz mroczne tajemnic z przeszłości, które w końcu muszą ujrzeć światło dzienne są naprawdę dobrze przemyślane i skonstruowane. Na jaw wciąż wychodzą nowe fakty, nieprzerwanie też rodzą się wątpliwości i budzą kolejne podejrzenia. Dużym plusem są dobrze wykreowani bohaterowie, którzy mają swoje tajemnice, słabości i demony z przeszłości. Akcja rozgrywająca się na terenie szpitala psychiatrycznego w Lublińcu, gdzie podczas II wojny światowej nazistowscy lekarze uśmiercali umysłowo chore dzieci, poddając je eksperymentom. Nadaje to wyjątkowego klimatu powieści. Zdecydowanie warto po nią sięgnąć

Co to była za książka. Niezłe "pomieszanie z poplątaniem" pozytywne oczywiście.
Akcja dzieje się w Częstochowie oraz w szpitalu psychiatrycznym w Lublińcu do którego trafia na obserwację tajemnicza pacjentka Paulina Brzezińska, która twierdzi, że miewa wizje, w których giną ludzie. Oczywiście nikt wraz z jej lekarzem prowadzącym w to nie wierzy, zwłaszcza w takim miejscu, lecz sytuacja się zmienia, gdy owe wizje są tak szczegółowe i prawdopodobne, że już bardziej nie mogą. Rozpoczyna się wyścig z czasem. Tematyka poruszana w książce nie jest łatwa ani przyjemna, nie mniej jednak mam wrażenie, że autorzy już dawno zaczęli oswajać czytelników z ciężkostrawnymi tematami m.in. z molestowaniem seksualnym czy zabójstwem dzieci przez rodziców.
Mamy tutaj nieźle skonstruowanych bohaterów oraz wartką akcję od której nie sposób się oderwać. Dodatkowo zabieg z "wizjami" chorej psychicznie osoby był dość śmiały i wydaje mi się, że autorka wybrnęła z niego w bezpieczny dla siebie sposób.
Ps. Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki, więc jeśli ktoś wie czy poprzednia książka tej autorki czyli "W cieniu terapeutki..." jest jakoś powiązana z bohaterami tej części i jest tak samo dobra to dajcie proszę znać.

Po debiutanckiej książce „W cieniu terapeutki” Anna Krystaszek powraca z kolejnym thrillerem psychologicznym zatytułowanym "Wizje".

W szpitalu psychiatrycznym w Lublińcu przebywa pacjentka z podejrzeniem osobowości mnogiej. Paulina Brzezińska twierdzi, iż doświadcza wizji, z których wynika, że wkrótce zginie człowiek. Podaje okoliczności jego śmierci i tożsamość. Niebawem policja znajduje okaleczone zwłoki.

Wkrótce śledczy odkrywają powiązania Brzezińskiej i zamordowanego mężczyzny z przeraźliwą zbrodnią sprzed siedemnastu lat – to właśnie wtedy rodzice podpalili dom ze śpiącymi wewnątrz dziećmi.

Wraz z rozwojem śledztwa pozornie niepowiązane wątki zaczynają łączyć się w spójną całość. Czy policji uda się rozwiązać zagadkę, nim morderca zaatakuje po raz kolejny?

„Wizje” to thriller psychologiczny i kryminał w jednym. Autorka porusza tu temat chorobliwej żądzy zemsty i poszukiwania sprawiedliwości za doznane krzywdy. Policyjne śledztwo schodzi na dalszy plan, tu najważniejsze są emocje oraz motywy kierujące mordercą, bo czy zbrodnia na zbrodniarzach nie jest po prostu wymierzeniem sprawiedliwości?

Wielowątkowa fabuła pełna makabrycznych zbrodni i mrocznych tajemnic z przeszłości początkowo wciąga i fascynuje, jednak autorce nie do końca udało się utrzymać moją ciekawość i uwagę, nastąpił moment, w którym czytałam po prostu siłą rozpędu.

Jak zobaczyłam nową powieść Anny Krystaszek od razu zapaliła się u mnie czerwona lampka - "muszę przeczytać". Po imponującym debiucie autorki już wiedziałam, że każda kolejna książka musi znaleźć się na mojej półce.
"Wizje. Gniew" to fascynujący thriller psychologiczny z mocnym wątkiem kryminalnym. Anna Krystaszek od pierwszej strony zainteresowała mnie misternie utkaną pajęczyną wydarzeń, wydarzeń brutalnych, mrocznych i przerażających. Zrobiła to naprawdę po mistrzowsku. Zostałam zwabiona, wciągnięta i omotana. Nawet nie wiem jak to się stało. I chyba w tym jest cały sens, kiedy czytelnik wchodzi w historię całym sobą.
Szok, niedowierzanie, ciągłe wątpliwości towarzyszyły mi od pierwszej strony aż do epilogu, trzymały w napięciu. I kiedy emocje jeszcze buzowały, a pracujący na najwyższych obrotach umysł poradził sobie z układanką, pomyślałam tylko CO TU SIĘ WYDARZYŁO? 😱
Lubię powieści, które mają dusze i uwielbiam je odkrywać. W "Wizje" nie tylko postacie tworzą duszę, a również miejsce, które było inspiracją do powstania książki. Mroczny klimat i równie mroczne postacie. Wszystko pasuje, ale też mrozi krew w żyłach...
Odkrywanie tych wszystkich tajemnic i niuansów było dla mnie czystą przyjemnością. Polecam z całego serca.

Uwaga! W tej książce znajdziemy wszystkie składniki dobrego thrillera, czyli: zawiłą historię, wciągającą fabułę, odpowiednią akcje oraz nieschematycznych bohaterów.

Historia skupia się na brutalnych zbrodniach, które przewiduje pacjentka szpitala psychiatrycznego w Lublińcu - Paulina Brzezińska. Kobieta doświadcza wizji i zna wiele szczegółów dotyczących morderstw. Zaniepokojony lekarz postanawia zawiadomić policję, która będzie próbowała wyciągnąć od Pauliny informacje. Jednak ona skrywa wiele tajemnic i ewidentnie kogoś się boi. W miarę upływu śledztwa policjanci dotrą do szokujących wydarzeń sprzed lat, które rzucą inne światło na obecną sytuację ...

W "Wizjach" autorka oddaje głos kilku bohaterom i dzięki temu poznajemy historię z różnych perspektyw. Mamy punkt widzenia: policjanta, prokuratora, pracownicy prosektorium (patologa), psychiatrę oraz główną podejrzaną - pacjentkę. Tworzą oni naprawdę interesujący zespół skupiony na konkretnej sprawie i są postaciami, które mają w niej ważny udział a nie są tylko dodatkiem. Każdy bohater został dobrze określony i wiele możemy się o nich dowiedzieć. Najbardziej podobała mi się postać komisarza Igora Szulca - twardego gliny, który w pracy nie boi się niczego, a w życiu prywatnym ma problemy z randkowaniem 😆.

Odniosłam wrażenie, że w "Wizjach" bardzo fajnie thriller przenika się z kryminałem właśnie za sprawą śledztwa, które toczy się przez większą część książki. Autorce udało się stworzyć atmosfe...

Matko, co to była za historia! Mocna, uzależniająca, ciężka! Taka, jaki powinien być rasowy thriller.
"Wizje. Gniew" od Anny Krystaszek uwięziły mnie w swoich sidłach już od pierwszych stron i nie wypuściły ani na moment. Każda chwila spędzona na lekturze była totalnie czystą przyjemnością. To się czytało tak dobrze, że żałuję, że już skończyłam, a muszę Wam powiedzieć, że rzadko zdarza mi się mieć takie myśli. Tym razem jednak odczuwałam smutek, że to już koniec! 🥺 Aż żałuję, że nie czytałam debiutu autorki i wiem, że na pewno go nadrobię!
Jeśli zauważyliście każda z jej książek ma podtytuł. W przypadku "W cieniu terapeutki" było to słowo "zazdrość", jeśli chodzi o "Wizje" mamy "gniew". To bardzo intrygujący zabieg i dowiadujemy się z lektury, że chodzi o grzechy główne. Jestem bardzo ciekawa, jaki motyw przewodni będzie miała kolejna książka autorki.
Mamy tutaj fantastycznie przedstawionych bohaterów. Kiedy autorka oddaje im głos, czujemy, że oto rzeczywiście opowiada nam przebieg zdarzeń dana postać. Oni są żywi, a wprowadzone przez Krystaszek takie "smaczki" jak cechy charakterystyczne poszczególnych bohaterów sprawiają, że możemy się z nimi utożsamiać. Dlatego czujemy rozterki psychiatry, który co chwila wtrąca "cholercia"; chcemy zaprzyjaźnić się z sympatycznym prokuratorem, który operuje śląską gwarą; odczuwamy gniew komisarza Czarnego i wreszcie nie umiemy rozwikłać Pauliny Brzezińskiej, pacjentki oddziału psychiatrycznego, która 27 marca oznajmia, że...

Wizje. Gniew. - Anna Krystaszek

W szpitalu psychiatrycznym w Lublińcu, przebywa pacjentka Paulina Brzezińska u której lekarz podejrzewa zaburzenie osobowości wielorakiej. Doktor Ryszard Lasak pewnego dnia dowiaduje się od Pauliny, że ta miała wizję i zginie mężczyzna, w lesie w którym i ją znaleziono. Mężczyzna kontaktuje się z komisarzem Igorem Szulcem, który prowadzi dochodzenie w sprawie morderstwa Jerzego Żukowa.

Skąd dziewczyna wiedział, gdzie i kto zginie? Czy można wierzyć, że dziewczyna doświadcza wizji ? Jak z pozoru to wszystko może łączyć się ze sprawą z przed kilkunastu lat, gdzie bestialsko zginęły dzieci ? Czy Szulc rozwiąże zagadkę i zatrzyma mordercę ?

Wkrótce zginie kolejna osoba....


Po debiucie "W cieniu terapeutki" nie mogłam odmówić sobie najnowszej powieści Pani Anny. Wiedziałam, że książka okaże się świetnym thrillerem psychologicznym z wątkiem kryminalnym. Opis i okładka przyciąga i słusznie! Przepadlam, jak czytałam to nie mogłam się oderwać.
Fantastycznie zbudowana fabuła, idealnie wykreowani bohaterowie. Potężna dawka emocji. Zawiłość. Tempo. I morderstwa. Czasami chotycznie, ale ma to sens, po głębszym zastanowieniu.

Czytalnik wraz z policjantami i prokuratorem krok po kroku łączy elementy w spójną całość. Genialne połączenie sprawy z przed lat, która jest powiązana z teraźniejszością.
Świetnie poprowadzona fabuła, która ze strony na stronę mrozi krew w żyłach, a chce się więcej i więcej...

Książka "W cieniu terapeutki" była debiutem autorki. Debiutem na najwyższym poziomie.
Teraz czas na jej druga powieść "Wizje. Gniew".
Czy przebije debiut? Czy to był tylko fart?

Paulina to dziewczyna, która została znaleziona w lesie i twierdzi, że zginął tam człowiek.
Policja nie znajduje ciała, a dziewczyna zostaje zamknięta w szpitalu psychiatrycznym. Kilka dni później wyznaje lekarzowi, że zwłoki zostaną odkryte 27 marca. Opowiada mu o swojej wizji, szczegółowo opisując ofiarę. Podając nawet nazwisko i to, że znęcał się nad swoją małoletnią córką.
Wszystko się potwierdza, a śledztwo w tej sprawie prowadzi komisarz Szulc.
Czy uda mu się dociec prawdy? Czy to faktycznie wizje czy misternie uknuta zemsta?
Co łączy brutalne morderstwa z pożarem sprzed 20 lat?
Co tak naprawdę skrywa Paulina?
To tylko kilka pytań z którymi przyjdzie Wam się zmierzyć czytając książkę.
Jeżeli jeszcze nie znacie nazwiska autorki to proponuję zapamiętać. Autorka przebiła swój debiut i napisała fenomanalną powieść.
Od pierwszych stron fabuła wciąga, wprowadza nas w mroczny, metaliczny świat i tajemnicę. Tajemnice tak brutalną i tak bardzo przeraźliwą, że włos sam się jeży, a ciarki przechodzą po całym ciele.
Wydarzenia sprzed lat, które są kluczowymi w tej historii to przerażająca wizja jaką stworzyła autorka.
To co jeszcze bardziej daje mroczny klimat książki to miejsce akcji. Jest to Lubliniec, gdzie hitlerowcy przeprowadzali eksperymen...

Dziś przychodzę do Was z recenzją nowej książki @anna_krystaszek
"Wizje. Gniew"⚡
Autorka podbiła już serca czytelników swoją debiutancką powieścią "W cieniu terapeutki". Tym razem przychodzi z czymś mocniejszym, bardziej mrocznym.
Mamy tu coś więcej niż zbrodnie. Mamy tu zbrodnie popełnione w czysto bestialski sposób. Mamy motyw, którym jest nie tylko gniew, ale przede wszystkim zazdrość. Mamy zemstę.
A za tym wszystkim stoi ONA! Z pozoru niewinna. Z pozoru słaba. W rzeczywistości nieobliczalna, szalona, brutalna, bezwzględna.

Paulina zostaje znaleziona w lesie i umieszczona w zakładzie psychiatrycznym, gdzie przedstawia swoje WIZJE. Widzi w nich nie tylko miejsce zbrodni, ale także ofiarę. Potrafi podać jej dane personalne. Widzi zabójcę. Zna dokładną datę dokonania zbrodni.
Lekarz, który ją prowadzi, zaczyna w te wizje wierzyć.
W pewnym momencie Paulina przyznaje się do popełnienia zbrodni. Jednak ze wzgędu na zamknięcie w zakładzie, jest to po prostu niemożliwe.
Kryminalni wszczynają śledztwo i robią wszystko, by rozwiązać brutalną zagadkę.

Kim jest zabójca?
Do czego doprowadza zazdrość? Do czego doprowadza chęć zemsty?

Te i inne pytania, pojawiają się w trakcie czytania powieści. Czytelnik, wraz ze śledczymi, stara się znaleźć na nie odpowiedzi.

Mimo iż fabułę można przewidzieć, to i tak nie da się oderwać się od lektury. Ma się ochotę dobrnąć do końca i sprawdzić, czy przypuszczenia okażą się słuszn...

Ta książka miała szansę bardzo mi się podobać, mimo kilku mankamentów. Wciągająca, z ciekawą fabułą. Ale według mnie, tutaj jest dużo inspiracji inną, bardzo znaną powieścią.

Szpital psychiatryczny, a w nim dziewczyna, która przewiduje morderstwo. W pewnym momencie nawet się do niego przyznaje, ale jest to fizycznie niemożliwe, bo znajduje się w zamkniętej placówce. Sprawą zajmuje się Igor, inteligentny, przenikliwy i przystojny komisarz. To wszystko brzmi totalnie zachęcająco, i ja też byłam do pewnego momentu całkowicie zachwycona. Ale na 90stronie domyśliłam się jak to się skończy. I wszystkie moje przypuszczenia się sprawdziły. Raczej to nie zasługa mojej blyskotliwości, a tego, że gdzieś to już czytałam. Oprócz tego, cały czas czujemy, że książkę napisała kobieta. Oczywiście kobiety potrafią pisać brutalnie i mroczno, ale to nie ten przypadek. Bohaterowie dużo rozmyślają, mężczyźni wiedzą jak wygląda damska bokserka, a domowe obiady są czymś w rodzaju świętego Graala. I jeszcze jest Pan doktor i jego "cholercia", która pasuje tu jak pięść do nosa. Nie, ja tego nie kupuję. Nie przypadło mi do gustu też podzielenie narracji na kilka osób. Według mnie wprowadziło to chaos.

Na pewno będę chcieć poznać wcześniejszą powieść autorki, bo jestem ciekawa jak wypada w swoim pomyśle.

Pod lupę wzięłam najnowszą książkę @anna_krystaszek, którą przeczytałam... w dobę ;D

Paulina zostaje znaleziona w miejscu, gdzie twierdzi, że zostanie popełniona zbrodnia. Zna daty, miejsca i sposób popełnienia kolejnych morderstw. W szpitalu określa to jako wizje, które jej się objawiają. Kiedy zostaje odnalezione ciało mężczyzny w miejscu i w czasie wskazanym przez dziewczynę Doktor Ryszard Lasak natychmiast informuje o tym miejscową Policję w Częstochowie, a sprawę przejmuje Igor Szulc aka Czarny.

W jaki sposób zdezorientowana dziewczyna wiedziałaby o morderstwach? Czy to możliwe że ma jakieś wizje? Czy Czarny będzie w stanie złapać mordercę zwanego Rzeźnikiem ze świętego miasta?

Historia stworzona przez Autorkę intryguje od pierwszej strony. Nie wiemy co się dzieje, nie mamy pojęcia czego się spodziewać. Chociaż według mnie, niektóre wątki powinny być bardziej rozpisane, to dla mnie to była świetna lektura. Cała historia została opowiedziana w sposób zwięzły, bez długich opisów. Jest wątek zbrodni, miłości, rodzicielstwa. Wyłuszczone są tutaj problemy psychologiczne i psychiczne, co pozwala lepiej poznać postacie.

Dla mnie idealna zabawa! Pozostaje pytanie, czy otrzymamy jeszcze więcej historii z Czarnym w roli głównej?

Jak tylko zobaczyłam zapowiedź kolejnej książki Pani Ani wiedziałam, że muszę po nią sięgnąć!
Po bardzo dobrym debiucie Autorki jakim jest " W cieniu terapeutki" liczyłam na mroczną, wciągającą historie i taką właśnie dostałam!

Już na samym wstępie wchodzimy z butami na miejsce zbrodni, szybko jednak okazuje się że to dopiero początek i będzie więcej trupów.... Robi się co raz ciekawiej... Żebyśmy jednak się nie nudzili to Autorka kieruję nas do zakładu psychiatrycznego gdzie poznajemy Paulinę pacjentkę tego ośrodka z diagnozą osobowości wielorakiej.

Czy dziewczyna zamknięta w szpitalu psychiatrycznym ma wizję przyszłości? Skąd wie o morderstwach i to z taką dokładnością.
Co łączy Paulinę z brutalnymi morderstwami i z pożarem domu sprzed 17lat?

Zemsta, zazdrość, ból i strach to tylko część emocji jakie uderzają w nas z stron tej książki.
Autorka poruszyła dużo ważnych i ciężkich tematów dzięki czemu klimat stał się mroczny przytłaczający.....
Narracja wieloosobowa pokazała nam sytuację z każdej perspektywy co bardzo lubię! Dobrze wykreowani bohaterzy tylko potwierdzili moje zdanie o zdolnościach Autorki.

Czekam na kolejną powieść i zaznaczam że zdecydowanie Biorę ją w ciemno!!