Pustelnia mordercy. Nieczystość

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, słyszałam o jej wcześniejszych powieściach jednak nie miałam okazji żadnej przeczytać, postanowiłam to zmienić właśnie przy okazji książki "Pustelnia mordercy. Nieczystość", która jest drugim tomem cyklu o komisarzu Igorze Szulcu. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się niezwykle szybko. Ja pochłonęłam ją w jeden poranek i nie oderwałam się póki nie poznałam zakończenia tej historii! Fabuła została w bardzo interesujący sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie naprawdę świetnie wykreowani! Historia przedstawiona jest z perspektywy kilkorga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą oraz lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to świetny zabieg, ponieważ tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę, dostarczając tym samym wielu emocji! Główny bohater - komisarz Szulc od pierwszych stron przypadł mi do gustu i zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam jego losy oraz sprawę kryminalną z którą przyszło mu się zmierzyć i powiem Wam, że niezwykle plastyczne i pobudzające wyobraźnię opisy (niektóre naprawdę drastyczne i krwawe) sprawiały że podczas czytania książki czułam się tak jakbym razem z bohaterami uczestniczyła w śledztwie i próbowała odkryć kto jest odpowiedzialny za te makabryczne wydarzenia. Z każdą kolejną przeczytaną ...

Trzeba przyznać, że „Pustelnia mordercy. Nieczystość” posiada w sobie przysłowiowe „to coś”, chociaż wcale nie jest mrożącym krew w żyłach kryminałem, które tak bardzo lubię. Cała fabuła jest dość ciekawie skonstruowana, a akcja została do niej idealnie dopasowana. Wszystko dlatego, że nie pędzi ona jak szalona, a raczej płynie nieśpieszno i pozwala delektować się uczuciem niepokoju, które wisi w powietrzu. Jednak jeżeli sądzicie, że nic Was tu nie zaskoczy to grubo się mylicie. Autorka ma w zanadrzu kilka asów i zwrotów akcji, które potrafią wbić w fotel, a szczękę zbieramy z podłogi.

Jeżeli chodzi o bohaterów to są bardzo ciekawe i różnorakie postacie. Morderca został tutaj bardzo dobrze wykreowany i wzbudzał on we mnie wiele emocji, a to bardzo cenię przy kreacjo bohaterów. W pewnym momencie już sama nie wiedziałam czy faktycznie go potępiać, czy może współczuć. Jednak jego motyw w 100% mnie kupił.

Samo zakończenie jest wisienką na torcie i chyba nikt takiego się nie spodziewał. Gdy już myślałam, że wszystko została świetnie wyjaśnione i elementy wskoczyły na swoje miejsce autorka postanowiła się z nami zabawić i wywrócić nasze dotychczasowe przekonania do góry nogami, aby całość zakończyć otwartym zakończeniem.

Na sam koniec muszę przyznać, że „Pustelnia…” w moim odczuciu wypada znacznie lepiej niż „Wizje”, chociaż już wtedy autorka zawiesiła sobie wysoko poprzeczkę. Jej styl jest świetny - lekki i płynny. To w połączeniu...

Przyznajcie się kto nie zna jeszcze twórczości Pani Ani Krystaszek?

Ja zaufałam przy debiucie i od tamtej pory jest to dla mnie świetna uczta literacka. Byłam nastawiona na dobrą powieść. Czy taką dostałam?

"Pustelnia mordercy" opowiada o makabrycznym morderstwie w okolicach Dukli. Niedaleko pustelni zostaje znalezione ciało mężczyzny a konkretnie księdza Tomasza, który cieszył się dużym uznaniem wśród ludzi. Kto zabił człowieka który był pogodny, szczery i lubiany przez wszystkich?

Morderstwo z wyłupieniem oczu oraz obcięciu języka i uszu.

Rusza śledztwo pod dowództwem komisarza Szulca "Czarnego". Jednak gdyby tej zbrodni było mało w tym samym czasie z rzeki obok Częstochowy został wyłowiony ludzki korpus.

Czy te zbrodnie są ze sobą w jakimś stopniu powiązane? Kto dopuszcza się takich makabrycznych morderstw? I przede wszystkim czy Policji uda się złapać zabójcę zanim zginie ktoś inny?

Książki Pani Ani biorę w ciemno. Jestem za każdym razem zdumiona pomysłowością na fabułę, na wytworzeniu charakternych bohaterów.

Po wybitnie dobrym debiucie autorka nie spoczeła na laurach i daje nam kolejne świetnie trzymające w napięciu powieści.

Powieść czyta się błyskawice. Sama od dłuższego czasu nie czytam książki na raz a w tym przypadku tak było.

"Pustelnie mordercy" określiłabym bardziej jak...

W okolicach Dukli dochodzi do makabrycznego morderstwa księdza, który cieszył się dużym szacunkiem miejscowej ludności. Komisarz Szulc rozpoczyna zatem śledztwo, mając nadzieję na szybkie schwytanie zwyrodnialca. W tym samym czasie z rzeki w okolicach Częstochowy wyłowiono ludzki korpus, będący częścią poszukiwanej od jakiegoś czasu młodej kobiety. Czy te potworne zbrodnie coś ze sobą łączy?

Najnowsza książka Anny Krystaszek- „Pustelnia mordercy. Nieczystość.” to naprawdę mocny i dobry thriller, w którym brutalność sprawcy okrutnych morderstw i jego spaczona psychika odgrywają kluczową rolę w budowaniu napięcia, a to nie opuszczało mnie ani na moment przez całość lektury. Dodatkowym „smaczkiem” lektury jest fakt, że autorka nie ukrywa przed nami sprawcy, wodząc przy tym za nos i podrzucając mylne tropy. W precyzyjny sposób nakreśla jego ewolucję z zagubionego, odtrąconego człowieka aż do momentu całkowitego zatracenia się w swoich chorych przekonaniach i zabójczych zapędach psychopaty.

Autorka miała pomysł na fabułę tej historii i to po prostu tutaj czuć. Znani już bohaterowi z poprzedniej części są jej doskonałym uzupełnieniem, a wątek kryminalny współgra z obyczajowymi niczym idealnie dopasowane puzzle. Czytało mi się to z największą przyjemnością, bo kryminał jest doskonale skrojony do oczekiwań miłośnika tegoż właśnie gatunku, a doszukiwanie się czegokolwiek na siłę byłoby zakłamywaniem faktów. Te z kolei aż krzyczą byście sięgnęli po ten kryminał i...

"Czasem w życiu dzieje się coś nieprzyjemnego, żeby nam pokazać jakąś prawdę o nas samych."

Znalezione zostaje ciało księdza Tomasza. Znajomego zarówno komisarza Czarnego jak i prokuratora Hejdy. Jednocześnie w rzece obok Częstochowy wypływa ludzki korpus, który prawdopodobnie należy do zaginionej młodej dziewczyny. Rozpoczyna się wielkie śledztwo, gdyż prawdopodobnie obie sprawy są ze sobą powiązane. Czy uda się znaleźć sprawcę?

Anna Krystaszek w tym tomie całkiem inaczej przedstawiła historie. Tym razem od praktycznie początku znamy sprawcę. Wiemy co nim kieruje, jakie są jego motywy. Jednocześnie, odkrywamy pełna historię, kawałek po kawałeczku, by dokładnie wejść w psychikę sprawcy.

Ponadto, Autorka w tej części świetnie poddaje pod analizę motyw matki. Mamy tutaj matkę opiekunkę, pragnącą chronić swoje dziecko, a jednocześnie w jakiś sposób zrekompensować mu dzieciństwo, a z drugiej strony mamy matkę która jest chwilowo przytłoczona swoją nową rolą, która pragnie znów poczuć się wartościowa i potrzebna.

Zakończenie książki wbiło mnie w fotel. Dlatego czekam na kontynuację. I wiem że będzie jeszcze w tym roku!