Wszystko dla pań

Powieść ''Wszystko dla pań '' Emila Zoli to już klasyk . Jest doskonale napisana , z wielką dbałością o szczegóły i dokładność wszelkich opisów . Jest też powieścią wielowarstwową i jak to u Zoli , pokazuje nie tylko jedno '' piętro ''. Główny wątek to historia Denise Baudu , w chwili gdy ją poznajemy , dwudziestoletniej drobniutkiej i mizernej dziewczyny . Denise przybywa do Paryża wraz ze swoim szesnastoletnim bratem Jankiem i pięcioletnim Pepim , kiedy ich rodzice w odstępie miesiąca umierają . Przybywają po roku czasu od pogrzebu , na zaproszenie swego stryja , który ma w Paryżu sklep z suknami .
Jak się okazuje na miejscu , niestety stryj nie może zatrudnić Denise , ponieważ sam popadł w finansową niestabilność z powodu konkurencji . Konkurencja ta , to panoszący się dokładnie na przeciwko sklepu stryja , ogromny , wielopiętrowy magazyn odzieży i dodatków . Magazyn jest okazały i ciągle się powiększa , nie zważając oczywiście na to że niszczy tym samym małych i drobnych sprzedawców , takich jak stryj Denise . Obecnie ów magazyn liczy sobie dziewiętnaście działów i czterystu trzech pracowników . To doskonale zorganizowane i sprawnie działające przedsiębiorstwo do '' robienia pieniędzy ''. Właścicielem owego molocha jest Oktaw Mouret .

Oktaw jest przedsiębiorczy i odważny , a przy tym przystojny , co oczywiście pomaga mu zjednywać sobie damską klientelę . '' Jasna cera starannie utrzymana broda oczy koloru szarego złota i spojrzenie miękkie jak aksamit. '...

„Wszystko dla pań” po raz pierwszy przeczytałam z dekadę temu, teraz postanowiłam ją sobie przypomnieć po obejrzeniu serialu BBC o tym samym tytule. I okazało się, że serial przy książce wypada blado – nie dość, że scenarzyści pozmieniali dużo wątków, to jeszcze wszystko jest tam słodko-cukierkowe, a więc dalekie od tego, co przedstawił Emile Zola.

Podczas pierwszej lektury nie doceniłam klasyka, dopiero teraz, gdy sama pracuję w handlu, zauważam w jak genialny sposób Autor sportretował narodziny nowoczesnej sprzedaży, a także francuskie społeczeństwo.

Tytułowy magazyn Wszystko dla pań to prekursor dzisiejszych centrów handlowych. Mouret stosuje w nim różne marketingowe sztuczki, aby zwiększyć obrót. Zresztą oddajmy głos Zoli:

„Jedyną namiętnością Moureta było zwycięstwo nad kobietą. Chciał, żeby tu królowała, dla niej zbudował tę świątynię, by uzależnić ją całkowicie od swojej woli. Taktyka jego polegała na tym, aby oszołomić kobietę uprzedzając jej życzenia i spekulować na jej zachciankach, wyzyskiwać jej podniecenie”*.

Trzeba przyznać, że obraz kobiety odmalowany przez Autora nie jest zbyt pochlebny: traci ona głowę dla byle wstążki, nieraz rujnuje budżet domowy dla swojego kaprysu, aby później – wśród przyjaciółek – chwalić się swoimi zdobyczami.

Z dzisiejszej perspektywy wątek miłosny wydaje się być trochę naiwny, jednak wszystko rekompensuje wizjonerskie niemal odmalowanie mechanizmów handlu, a także prowadzenia się ówcz...