Zabić drozda

Cudowna. Niby lekka, niby prosta, a poruszająca emocje, pobudzająca refleksje. Świeża. Bo za sprawą zadziwień i ciekawości kilkuletniej dziewczynki mamy okazję spojrzeć na wiele problemów bez naleciałości naszych lat, doświadczeń, wiedzy, opinii. Pouczająca. Jak być rodzicem (w szczególności ojcem), jak być człowiekiem. Ponadczasowa. W aktualności poruszanych problemów, w reakcji na inność, w wybiórczym podejściu do prawd wyznawanej religii. Ciepła i optymistyczna lecz daleka od przesłodzonego kiczu. Mądra.

Dla starszych i młodszych.

Polecam.

Mądra, piękna i ponadczasowa powieść, jak wychowywać dzieci w szacunku dla siebie i innych ludzi. Portret ojca widziany oczami dzieci, który wychowuje, uczy tolerancji, szacunku dla innych a jednocześnie prawa do własnego zdania i własnych wyborów. Pokazuje też, jak postawa jednego człowieka potrafi wpłynąć na innych ludzi. Książka powinna być lekturą.

Nie wiem, czy to kwestia języka, bo czytałam po angielsku, ale nie byłam zachwycona książką. Mało akcji. Urok książki leży raczej w narracji dziecięcej, takim zdumieniu dziecka regułami kierującymi społecznością małego miasteczka Maycomb w Alabamie. Dodatkowo wymowę utworu - czyli rasizm i nieposzanowanie praw jednostki do równego traktowania, zagwarantowanej w konstytucji USA, a nieprzestrzeganej aż do lat 60-tych, podkreśla porównanie z ustawami norymberskimi w ówczesnych Niemczech.
Ta narracja dziecięca nie jest wynalazkiem Harper Lee. Raczej jest produktem europejskiej literatury oświeceniowej, ale jak to z dziećmi bywa, zawsze się sprawdza, tak w książkach, jak i chociażby w internecie. I pomaga podkreślić sens książki, jej wymowę.
Podsumowując, nie zamierzam się kłócić z książką, która urosła do rangi symbolu, książki, która przez lata zyskała rangę arcydzieła.
Wiele mnie nie zdziwiło, bo widocznie mam coś z mentalności dziecka, gdyż problemy postawione w powieści mnie również zdumiewają na tym świecie. Mamy tutaj coś o istocie sprawiedliwości, o uprzedzeniach i o tym, ile w małej społeczności znaczy tzw. opinia publiczna. Ale i o tym, jak wielką rolę w kształtowaniu poglądów odgrywa dom rodzinny. Że prawdy uczą nas rodzice. Autentyczności. O tym mówił Atticus, iż jeśli on jako ojciec nie będzie prawdziwym autorytetem dla swoich dzieci, to one nigdy w życiu nie będą miały żadnego autorytetu.
Jest to jeden z ciekawszych reprezentantów narracji dzieci...

Nie czytuję komiksów (czy powieści graficznych), jednak po ten sięgnęłam z ciekawości. Z ciekawości dlatego, że „Zabić drozda” to jedna z moich ulubionych książek i chciałam zobaczyć, co Fred Fordham zrobił z tą piękną historią. I okazało się, że zrobił dużo dobrego! Idealnie odtworzył klimat oraz główne przesłanie powieści.

„Zabić drozda” to książka, którą – jak na wielką literaturę przystało – można czytać wiele razy i odkrywać w niej nowe wątki, przesłania.

Dzięki temu, że historia ta opowiedziana jest z perspektywy dziewczynki, która nie do końca jeszcze rozumie świat dorosłych, możemy poznać postawy charakteryzujące społeczeństwo południa USA lat 30. XX wieku. Jest to więc rzecz o moralności, a także o jej braku. O tym, że nawet patologiczna rodzina, ale biała, jest bardziej szanowana niż czarny człowiek. A także o tym, że trzeba wpatrywać się niuanse, bo nie zawsze powierzchowne przyjrzenie się sprawie daje rzeczywisty ogląd sytuacji.

Nie sposób wymienić wszystkich tematów tej książki – ją po prostu trzeba przeczytać.

Jak dla mnie „Zabić drozda” Harper Lee to arcydzieło. A komiks? Bardzo dobry projekt, można się dopatrzeć kilku błędów „w dymkach”, ale nie zaburzają one odbioru całości. Gorąco polecam!

Książka naprawdę bardzo dobra , porusza bardzo ważny ówczesny problem jakim był rasizm na Południu Stanów Zjednoczonych , w początkach XX wieku . Mamy tutaj też ładnie opisane zwyczaje , mentalność i zachowania tamtych ludzi . Nie tylko farmerów , ale i pań z kółka kościelnego . Mamy wystawione na widok publiczny sumienie i wspaniałe postępowanie zgodnie z nim . Atticus Finch , z całą powagą swojego urzędu i głosem swojego sumienia , broni młodego , kalekiego Murzyna przed fałszywym oskarżeniem .To wszystko widzimy oczami Smyka (albo Skauta) , prawie dziewięcioletniej córeczki prawnika . W sumie '' zazgrzytało '' mi tylko jedno , lekki brak konsekwencji obsadzenia w roli narratorki małej dziewczynki , która jest bardzo mądra , jak na tamte czasy , mądrzejsza niż nie jeden dorosły , ale do ojca mówi po imieniu , pyta co to jest gwałt , albo '' kochaś czarnuchów '' ale z pełnym zrozumieniem w swoim opowiadaniu , używa słów '' hermafrodyta '' i pojęcia, '' etyczna dwuznaczność ''...ale mimo tych '' zgrzytnięć '' bardzo polecam...

„Zabić drozda” to w dużej mierze autobiograficzna powieść Nelle Harper Lee (poza nią opublikowała jeszcze tylko trzy szkice bez większego znaczenia: Love - In Other Words, Christmas To Me, When Children Discover America), za którą otrzymała w 1961 roku nagrodę Pulitzera, a w 2007 odznaczona została Medalem Wolności.

Akcja dzieje się w Stanach Zjednoczonych Ameryki, w nieistniejącym miasteczku Maycomb w stanie Alabama, w latach trzydziestych dwudziestego stulecia, czyli w czasie Wielkiego Kryzysu.
O życiu w tym czasie i w tym miejscu opowiada narratorka, kilkuletnia dziewczynka, Jean Louise Finch, zwana Smykiem (czemu słowo „scout” przetłumaczono jako „smyk”, nie jestem w stanie zrozumieć). Poza nią głównymi bohaterami są: jej brat, Jeremy Finch (Jem), ich ojciec, Atticus Finch, prawnik z Maycomb oraz przyjaciel i rówieśnik rodzeństwa, Charles Baker Harris zwany Dillem.

Cześć pierwsza, to opis cudownego dzieciństwa, które natychmiast skojarzyło mi się z pełnymi uroku fragmentami „Dzieci z Bullerbyn”, „Przygodami Tomka Sawyera” i „Przygodami Hucka”. Idylla kończy się, gdy Atticus Finch podejmuje się obrony z urzędu Toma Robinsona, Murzyna oskarżanego o napastowanie białej dziewczyny.
Niewolnictwo w USA zniesione zostało XIII poprawką do Konstytucji w 1865 roku, ale…
Ameryka to kraj ludzi wolnych i równych – problem tylko w tym, że przed drugą wojną światową mało kto uważał w Stanach „czarnucha” za człowieka.
W latach trzydziestych w Alabam...