Zamieć

Jeszcze nie skończyłem, a już wiem, że jest genialna.

„Glatz. Zamieć” to trzeci tom serii kryminałów retro pióra Tomasza Duszyńskiego, która za każdym razem oczarowuje mnie świetnym klimatem międzywojennego miasta, którego urok stoi w kontraście do brutalnych zbrodni i mrocznych motywów mordercy. Tym razem fabuła toczy się w okolicy góry Śnieżnik, na której dochodzi do naprawdę strasznego morderstwa. Na miejscu pojawia się dobrze znany nam już nadwachmistrz Koschella, który mądrze prowadzi kolejne śledztwo. Akcji jest sporo, styl nasuwa na myśl dawne, pisane męskim stylem kryminały, a i trochę zaskakuje inteligentną postacią kobiecą, która odgrywa dużą rolę w tym śledztwie. Mroźny klimat jest tak dobrze oddany, że czytelnik czuje się jakby chodził i tropił w górach mordercę razem z policją, a fragmenty, w których wypowiada się morderca dobrze oddają jego sposób myślenia i działania, zarazem nie zdradzając jego mrocznego planu. Całość czyta się świetne, ja tylko wyrzuciłabym malutki romans, który pojawił się na kilku stronach, poza tym innych uwag brak. Jak zawsze czekam z niecierpliwością na powrót do międzywojennego Kłodzka i dalsze przygody Koschelli i jego współpracowników!

To już trzeci tom serii o Glatz i jestem z autorem od pierwszej części, z każdą później w dniu premiery i każdą dosłownie muszę mieć na półce. Tylko czy poziom nadal trzyma, czy jednak spada? Według mnie nawet mocno się rozwija, prze do przodu, a Kłodzko... cóż, ostatnio odwiedziłam i rozglądałam się po nim pamiętając, o czym pisał autor.
Fenomenalne kryminały w stylu retro, a mówię o nich tak, mimo że niekoniecznie przepadam za takowymi!

Na szczycie Śnieżnika zostają odkryte zwłoki, a sposób ich okaleczenia utrudnia ustalenie tożsamości zamordowanego. Dlaczego mężczyzna został tak brutalnie okaleczony?

Do akcji wkracza nadwachmistrz Koschella, który ma za zadanie złapać mordercę i ustalić przyczyny jego postępowania. Zaczynają ginąć kolejne ofiary, a miejscowi ożywiają legendę o okrutnym Rubezahlu przez wzgląd na sposób okaleczenia zwłok. Wydaje się, że dawny współpracownik Koschelli, kapitan Wilchem Klein, a nadwachmistrz stara się ustalić co mężczyzna wie o sprawie.

Wszystko się komplikuje, w sprawę zostają wplątane tajne służby, a czasu na odnalezienie mordercy jest coraz mniej…

***

To już trzecia część przygód Franza Koschelli i kolejna bardzo owocna powieść. Podoba mi się pióro autora, więc gdy tylko zobaczyłam, że pojawia się kolejna książka z serii, wiedziałam że koniecznie muszę ją przeczytać. Oczywiście swojej decyzji nie żałowałam nawet przez chwilę J

Autor w swojej opowieści nie zapomina o żadnym, nawet najmniejszym szczególe. Mimo, iż jego powieść umiejscowiona jest w odległym czasie – niemal sto lat temu, idealnie odwzorowuje on tamtejszą społeczność i jej zachowania. Lubię książki, dzięki którym mogę przenieść się w zapomniane już przez wiele osób czasy, a ta historia idealnie mi to umożliwia. Dodatkowo fabuła jest bardzo przemyślana i świetnie skonstruowana, nie znalazłam w niej żadnych luk,...

Wkroczyłam w męski świat rozgrywek, brutalności i lojalności oraz służb specjalnych. Uwagę przykuwają znani bohaterowie oraz ci nowi – Czosek jako asystent policyjny i patolog Greta Fischer. Kobieta intryguje swoją wiedzą i tupetem, z czasem irytuje i mąci. Jest w niej coś tajemniczego i niebezpiecznego.

Od początku dużo się dzieje. Wiele tu niewiadomych i tajemnic, mroczne towarzystwo, sieć dziwnych powiązań. Skomplikowana intryga gmatwa się, gdy służby specjalne wkraczają do akcji. W zawiłościach wielotorowej akcji można się pogubić. Napięcie rośnie, a czas ucieka. Ofiar przybywa, a policja popełnia błędy. Morderca dopiero się rozkręca. Ma wszystko drobiazgowo zaplanowane. Bawi się z policją. Konsekwentnie zmierza do celu, a jego motywacja zaskakuje. Autor nie szczędzi czytelnikowi drastycznych opisów zbrodni i przemyślanych sposobów ich wykonania.

Realizm kryminałowi nadają szczegóły – historyczne tło, postępująca inflacja, realistyczne opisy miejsc i życia mieszkańców, mapa przedwojennego Kłodzka, spis ulic, zdjęcie Wieży Wilhelma. Bez problemu cofnęłam się w czasie i brałam udział w dochodzeniu. Do końca nie wiedziałam, co przyniesie zakończenie. Zostałam zaskoczona rozwiązaniem sprawy osadzonej w przeszłości oraz jej pokłosiem.

Autor stworzył mroczny klimat okryty śnieżną pierzynką. Mroźna zima daje się we znaki. Wraz z bohaterami marzłam, przedzierałam się przez śnieg, by odkryć prawdę. Było warto, gdyż powieść zapewniła mi dobrą rozr...

Tym razem Franz Koschella musi rozwiązać zagadkę paskudnie okaleczonych zwłok, które w środku zimy znalazły się na nieistniejącej już dziś Wieży Cesarza Wilhelma położonej na szczycie Śnieżnika. Już na samym początku nadwachmistrz dostrzega, że jego dawny znajomy, kapitan Klein, również zaczyna drążyć w tej sprawie. Pytanie, czy próbuje pomóc, czy raczej wchodzi w szkodę śledczym z Kłodzka?

Trzecia odsłona zagadek międzywojennego Kłodzka nie zawodzi. Weszłam od razu w magiczny świat śnieżnego, górskiego, przedwojennego miasteczka z jego specyficzną atmosferą. Tomasz Duszyński jest świetny w budowaniu takiego klimatu. Jestem też pod nieustającym urokiem przemiany jakiej podlega postać Franza Koschelli. Widać, że ten bohater z biegiem czasu rozwija się coraz bardziej. Bardzo jestem ciekawa gdzie go to zaprowadzi. Fabuła, rozpoczynająca się z przytupem, wciąga, jednak należy tę książkę czytać z uwagą, bo śledzenie wszystkich wątków wymaga od czytelnika skupienia. Nie jest to proste czytadło, gdzie można bezmyślnie przewracać kartki. Zakończenie sugeruje, że autor wróci do Kłodzka, bo wiele wątków nie zostało zakończonych a parę się rozpoczęło i domaga się dalszego ciągu. Tylko tego Hitlera, wyskakującego jak diabeł z pudełka, autor mógł sobie darować.


...

"Glatz. Zamieć" to moje trzecie spotkanie z twórczością Tomasza Duszyńskiego. Bardzo lubię ten styl retro kryminału. Ogromną zaletą tej serii jest to, że tak naprawdę nie trzeba znać poprzednich części, żeby odnaleźć się w tej książce.
Akcja rozgrywa się w 1923 roku w Kotlinie Kłodzkiej oraz samym Kłodzku. Wachmistrz musi znaleźć winnego makabrycznego morderstwa. Sprawa nie jest prosta, dzięki czemu nie można narzekać na akcje :) Książka dostarcza czytelnikowi wrażeń. Niespieszna akcja i rozdziały pisane z perspektywy mordercy sprawia, że ciężko się oderwać od czytania.

Jeszcze nie czytałam tej pozycji, widzę jednak całą masę super opinii. Bardzo mnie kusi, aby ją zamówić. Polecacie?