Tomasz Duszyński

“Świętował sześćdziesiąte drugie urodziny. Zaczął kolejny rok długiego życia. Uważał je ze przeżyte uczciwie i z godnością.”

“Stanął jak wmurowany. Wszechobecne lustra, kryształowe kandelabry i ściany zdobione złotem... Na wielkim łożu kotłowało się kilka ciał.”

“To była przyjemna rozmowa w nieprzyjemnych okolicznościach.”

“Unikał tej kobiety jak ognia, ale gdy już dawał się złapać w jej sidła, wcale mu z tego powodu nie było przykro.”

“Gazety kłamią. Wbrew reklamom pobyt w tym miasteczku ostatnio nie wychodzi nikomu na zdrowie...”

“Profesor zachwiał się i cofnął o krok, nie mogąc oderwać oczu od twarzy, która wydała mu się znajoma, a jednocześnie tak dojmująco obca.”