Opinia na temat książki Zbrodnia i Karaś

Lubię komedie kryminalne, ale to nie jest ani komedia, ani kryminał. To czysta fantastyka. Zaczyna się nawet fajnie: odnalezione zostają zwłoki nielubianego profesora. I tu, zamiast skupić się na śledztwie, autorka przedstawia po kolei postacie, ich życiorysy i dlaczego nie lubiły się z denatem. Niestety, te opowieści do niczego nie prowadzą, a zgon Karasia zostaje odsunięty na bok. Dwanaście lat później znów wracamy do życiorysów, a w tych podziało się naprawdę wiele. Autorka sprowadziła na swoich bohaterów co tylko się dało: miłość, rozstania, bogactwo, sławę, upadek itp. O Karasiu dawno zapomniano. I nikt nie pali się do wyjaśnienia, co naprawdę mu się stało. Podsumowując, to książka obyczajowa, mocno satyryczna z niewielkim elementem kryminału i dużą dawką zbiegów okoliczności. I nawet kot Stefan nie ratuje sytuacji.