Opinia na temat książki Żeby umarło przede mną

Moim zdaniem jako reportaż jest taka sobie. Znajdą się lepsze reportaże. Ale przy tym temacie, ciężko żeby reportaż wznosił się na wyżyny. Temat dzieci niepełnosprawnych jest trudny (na tyle, żeby nasze państwo go unikało (sic!)). Opowieści musiały być trudne, rozmowy tym bardziej. Wysoka ocena należy się za odwagę w poruszeniu takiego tematu, za determinację w poszukiwaniu różnorakich rozmówców. W książce nie mamy tylko jednego przykładu. Autor odnalazł i namówił na szczere rozmowy rodziny z różnych warstw społeczeństwa. Mamy więc rodziny z miasta i ze wsi; rodziny pełne i te, w których matka jest sama; rodziny, które straciły dziecko, które strata czeka nieuchronnie i te, które na stratę nie mogą liczyć; rodziny pełne woli walki i nadziei oraz te, w których zgasło wszystko; rodziny żyjące chwilą i, te które myślą o przyszłości. Przyszłości ciężkiej, niepewnej, trudnej. Bardzo poważna lektura. Bardzo potrzebna lektura.