Zranione uczucia

Po pierwszej części niecierpliwie czekałam na ciąg dalszy i niestety początek to jedna wielka porażka, na delegacji był tylko seks i seks, przed wyjściem na kolacje potrafili to zrobić trzy razy co było niesmaczne. Dopiero kiedy ich układ się rozpadł i pojawiły się emocje, to ze łzami w oczach kibicowałam Łucji żeby wreszcie zaznała szczęścia.
Po przeczytaniu czuję niedosyt informacji, wspomniana jest Iga ale jej historia nie jest opisana i nie wiemy kim ona dokładnie była, jest mały fragment o dzieciństwie Dymitra ale nie jest ono opowiedziane od początku do końca, dlatego nie wiemy dlaczego on tak postępuje z kobietami i nie umie nikogo pokochać, no i konflikt braci, jak powstał i dlaczego nie wiemy. Gdyby historia życia mężczyzny była lepiej opisana pewnie byśmy mogli bardziej go zrozumieć, a tak to wszyscy go nienawidzą za to jak postępuje z kobietami.

Pierwsza część książki zdecydowanie mnie nie porwała i nie przekonała do siebie. Po tą postanowiłam jednak sięgnąć zachęcona pozytywnymi recenzjami i muszę przyznać szczerze, że jest o wiele lepiej! Jest to kontynuacja przygód i zawiłej relacji Łucji i Dymitra. W ich dziwnym i zagmatwanym związku zaczyna pojawiać się.. uczucie! Robi się poważniej, mocniej, a ksiązka napisana jest o wiele lepszym językiem. Jest to lekka i niewymagająca lektura. Jeśli lubicie lekkie romanse i erotyki, to na pewno przypadnie Wam ona do gustu.

www.czytampierwszy.pl

W moje ręce trafił ostatnio drugi tom z cyklu „Prosty układ” K. A. Figaro, czyli „Zranione uczucia”. W recenzji „Prostego układu” napisałam, że nie wiem, co musiało by się zdarzyć, bym przeczytała kontynuację, ale jak widzicie… ciekawość zwyciężyła. Dla przypomnienia – w pierwszym tomie Łucja poznaje przez przypadek tajemniczego Dymitra i zawiera z nim tytułowy prosty układ, który sprowadza się do seksu bez zobowiązań. Bez miłości, bez uczuć, bez w ogóle niczego. Tamten tom uznałam za bardzo średni o ile nie zły. Jak wypada drugi, na którego powinna ciążyć klątwa?

Jeśli chodzi o postacie to one właściwie się nie zmieniły, niestety. Łucja dalej jest zapatrzona w Dymitra, a on ma nadzieję jedynie na przygodny seks z nią. Miałam nadzieję, że w drugim tomie Łucja trochę zmądrzeje i będzie trzymała się od Dymitra względnie daleko. Wiadome jest, że romans tej dwójki jest głównym sensem powieści, ale głupota i naiwność to cechy na stałe wpisane w charakter Łucji bez możliwości ewoluowania w trochę więcej rozsądku. Nie miała ona własnego zdania, wszyscy decydowali za nią, a kiedy już postanowiła się odezwać to wszyscy otrząsali się z szoku przez tydzień. Łucja to po prostu zła bohaterka. A Dymitr to wręcz palant.

Kiedy mam wziąć pod uwagę fabułę… no to tutaj już troszkę lepiej. Jest ciekawiej, a końcówka, ku mojemu wielkiemu zaskoczeniu, nawet zachęca do przeczytania kolejnego tomu! Fabularnie „Zranione uczucia” wypadają nieco lepiej. Nie wiem tylko czy szybkość prz...

📚ZRANIONE UCZUCIA 🖋 @figaro_autor @lipstickbooks @czytampierwszy.pl ▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️
Prosty układ, złamane warunki, zranione uczucia… ahh co to była za przygoda. Z przygodami Łucji i Dymitra miałem już okazję się spotkać w pierwszej części „PROSTEGO UKŁADU”. Bardzo długo wyczekiwałem kolejnej części. Powiem wam szczerze że warto było czekać . Jestem zakochamy w tej serii. Pani Kasia stanęła na najwyższym poziomie aby podczas czytania oderwać nas od szarej rzeczywistości i przenieść w świat Łucji i Dymitra. Bardzo dobrze wykreowani bohaterowie oraz podkreślenie wszystkich emocji naszych głównych bohaterów nadaje jej wspaniałości. Nie przestałem dopingować Łucji w jej poczynaniach. Jednak nie raz miałem ochotę szepnąć jej kilka słów do ucha aby nie robiła pewnych rzeczy. Mnie osobiście książka porwała w 100 %, wspaniała pozycja na weekend aby oderwać się od codzienności. Czy zgoda Łucji na układ z Dymitrem wyjdzie jej na dobre? Jak szybko można się uzależnić od osoby która nami manipuluje i się bawi? Co szykuje dla naszej głównej bohaterki los? Czy taki układ ma w ogóle sens i ma możliwość przetrwać ? Tego wam nie zdradzę. Nie będę opisywać co było w książce bo nie chcę spojlerować. Tą pozycję trzeba po prostu przeczytać. Czytając książkę odnosiłem się do naszej rzeczywistości zastanawiając się czy takie układy istnieją w codziennym życiu. Autorka świetnie manipulowała naszą wyobraźnią. Układając sobie w głowie co będzie dalej w jednej chwili potrafiła naszą koncepcję...

Dalsze losy Łucji i Dymitra są przewidywalne. Układ został złamany, bo ona zakochała się, do tego zazdrość o byłe kochanki i chęć wyleczenia go z miłosnej choroby. On w każdej chwili myśli tylko o seksie, kieruje nim chuć. Na jego miejsce u boku Łucji chętny jest Igor. Uczucia ranione są na różne sposoby i przez różne osoby.
Książka jest słaba pod względem erotycznym. Zero finezji, tylko mechanika, dwie standardowe pozycje z taką samą grą wstępną. Nie wiem, czemu Dymitra nazwano bogiem czy demonem seksu. To niewyżyty seksualnie typ, który nazywany jest: Dymek, Dymi. Skojarzenie z wulgarnym określeniem uprawiania seksu nasuwa się samo. Tyle dobrego, że autorka pisze dość sugestywnie sceny erotyczne. Język prosty i przystępny, szybko się czyta i nie trzeba myśleć.
Banalna historia z przewidywalną fabułą kończy się zwrotem akcji, który zmienia przebieg wydarzeń, nadając mu tempa i nieprzewidywalności. Scena na balu również warta uwagi. Bohaterowie za mało wyraziści, nie przekonali mnie do siebie, choć Dymitr uchylając rąbka tajemnicy o swym dzieciństwie, zaczyna budzić ciekawość. „Zranione uczucia” mogą emocjonalnie zaboleć niektóre czytelniczki, zwłaszcza że to bardziej romans o kobiecie wykorzystanej i emocjonalnie skrzywdzonej przez mężczyznę niż erotyk. Jak dla mnie za dużo stereotypów, schematyzmu, sztampy i monotonii erotycznej.

Zranione uczucia
K.A. Figaro

... O KURCZE! Nie spodziewałam się takiego zakończenia, żadna książka nie powinna kończyć się w taki sposób...
Kontynuacja "Prostego układu" Łucji i Dymitra była skazana na porażkę, gdy do tej gry wtargnęło serce i jego szybsze bicie, uczucia zaburzające pierwotne plany. W życiu Łucji pojawiają się kolejni mężczyźni - Igor brat Dymitra oraz Bonito dziennikarz. Obaj mieszają w życiu tej pary bohaterów. Pojawia się również Sebastian - ojciec Dymitra i Igora, który również ma wpływ na relację tej trójki... a ciąża wywraca im życie do góry nogami.
Jest niedosyt i mnóstwo niedokończonych wątków:
dlaczego Dymitr był tak bezduszną i bezuczuciową osobą...
jakie są rzeczywiste podstawy nienawiści braci...
Iga i jej historia...
no i oczywiście kwestia wypadku samolotowego-kto przeżył...
Jak wszyscy wiemy los bywa przewrotny, los często ma dla nas inne plany niż my i lubi zaburzyć nasze niby poukładane życie... To że mamy kontrolę nad swoim życiem to tylko w naszych główkach... jesteśmy zależni od innych czy nam się to podoba, czy też nie! Każdy krok ma swoje konsekwencje, a źle postawiona stopa może doprowadzić do katastrofy...
Czekam niecierpliwie na 3 część ...

Sięgając po tę pozycję nie miałam względem niej zbyt wielkich wymagań. Zrobiłam to tylko dlatego, że nie lubię niedokończonych historii. Chciałam się też przekonać czy moje przypuszczenia względem dalszej fabuły się sprawdzą - sprawdziły, choć przyznaję, że autorce udało się też mnie zaskoczyć. Niestety nie umiem Wam powiedzieć czy pozytywnie - nie bardzo rozumiem takie zachowania innych ludzi. Jeśli chodzi o bohaterów, to są oni tak samo irytujący jak w części pierwszej, ich związek w dalszym ciągu jest toksyczny, a ukazywane wzorce wołają o pomstę do nieba. W tym więc zakresie nic się nie zmieniło. Jedyne co jest tu trochę lepsze to fabuła oraz zakończenie, które u mnie wywołało spore zaciekawienie tym jaki pomysł na trzeci tom ma autorka.

Niestety nie mogę polecić, ale jeśli lubicie tego typu literaturę i nie macie względem niej wymagań to czyta się szybko.

Sięgając po kontynuację "Prostego układu" miałam nadzieję, że autorka nauczona doświadczeniem tym razem bardziej się postara. Niestety, nic bardziej mylnego. Główna bohaterka wciąż jest naiwna i zachowuje się, jakby nie miała własnego zdania. Potrafi funkcjonować jedynie dzięki dominacji dwóch samców, którzy naprzemiennie rządzą jej życiem. I to najbardziej razi mnie w książce. Może gdyby Łucja potrafiła chociaż raz zachować się jak dorosła kobieta odebrałabym ją nieco lepiej. Nie podoba mi się stawianie kobiet w sytuacji, kiedy są całkowicie zależne od mężczyzn i biegną na każde skinienie ich palca. Dodatkowo jest tam opisanych tyle niewiarygodnych sytuacji, że aż odechciewa się czytać. Jakoś przebrnęłam, ale bez żadnej pozytywnej emocji. Z pewnością kolejny raz bym po nią nie sięgnęła.

Książkę odebrałam za punkty w serwisie czytampierwszy.

Chociaż poprzednia część nie przypadła mi do gustu i bohaterowie na każdym kroku bardzo mnie irytowali to i tak sięgnęłam po "Zranione uczucia". Postępowania Łucji i Dymitra są przewidywalne. Nic mnie nie zaskoczyło w tej książce, no może oprócz końcówki, bo ona zostaje jedną wielką zagadką i zostawia po sobie wielki znak zapytania. Łucja wciąż jest naiwna, działa mi na nerwy. Dziewczyna ma coś w sobie, że przyciąga samych złych facetów, ale zachowuje się tak jakby jej to się bardzo podobało. Niektóre sceny są aż tak niewiarygodne, że dziwię się, czemu autorka obrała taką fabułę. Czy polecam książkę? Nie wiem. Ciężko mi ją ocenić

Książkę odebrałam za punkty w portalu CzytamPierwszy.

Jak potoczą się dalsze losy Łucji i Dymitra? Tego dowiemy się z drugiej części pt. "Zranione uczucie". Sam tytuł już dużo sugeruje... Ale czy na pewno? Co zrobi Łucja? Igor czy Dymitr? Zdecydowanie polecam. Z niecierpliwością czekam na kolejną część.
Książkę odebrałam za punkty w portalu "CzytamPierwszy".