Hanna Cygler "Córki tęczy". Powieść pochłaniająca bez reszty. Prowadzona w ciekawej konwencji zapisków w dzienniku. Główna bohaterka Joy Makeba to młoda kobieta mieszkająca w odległej - pod wieloma względami - Pretorii. Jej start w dorosłe życie naznaczony jest odpowiedzialnością za najbliższych. Dźwiga na sobie brzemię konsekwencji i wyborów innych osób, które to determinują jej młode życie. Joy ma niezwykle bogate życie wewnętrzne, chociaż jej codzienność nieco ją rozczarowuje. I jest to całkowicie zasadne. Rzeczywistość i brutalna proza zwykłego dnia obdziera ją z przywilejów młodości. Opiekuje się siostrami, a także starszym bratem, którego to postępowanie jest zarzewiem dalszych wydarzeń. W decydującym momencie, Joy nie waha się, odczuwa niemal paraliżujący strach, ale jej wewnętrzne prawo moralne dyktuje konkretne i stanowcze decyzje. Wykazuje się odwagą i brawurą, bowiem na szali znalazło się ludzkie życie. Druga ważna bohaterka to Zuzanna, która z powodzeniem prowadzi w Polsce intratny biznes. Na pierwszy rzut oka ma wszystko, ale właśnie owo "wszystko" służy do zasypywania ogromnej dziury samotności, która od lat trawi  jej duszę. Na kartkach tej powieści los nieoczekiwanie splata drogi wielu kobiet. Łączą one swe najlepsze cechy, by dojść do celu, jaki postawiło przed nimi, bynajmniej nie baśniowe, życie. Wówczas do głosu dochodzi drzemiąca w nich moc, mądrość, odwaga, determinacja, lojalność i uczciwość, czyli wszystkie te wartości, które stanowią o sile kobiet, niezależnie od tego na jakim kontynencie mieszkają. Wszystkie przecież jesteśmy córkami tęczy...
Wiele wątków kulturowych, wplecionych w fabułę, znaczenie wyostrza charakter powieści. Książka piękna, fascynująca o niezwykle silnej wymowie. Zdecydowanie warto, a nawet trzeba, zanurzyć się w jej lekturze. Polecam.