Była sobie rzeka recenzja

„Była sobie rzeka” to urzekająca baśń, która zaskakuje, intryguje a nawet momentami wprawia w zachwyt. Niestety tytułowa zeka nie należy do najprzyjemniejszych i niekoniecznie zwiastuje dobre rzeczy. Bynajmniej w przypadku mieszkańców Radcot.

----------

W karczmie „Pod Łabędziem” czas płynie wyjątkowo spokojnie a każdy dzień nie różni się niczym od poprzedniego. Gdy pewnego dnia jej próg przekracza wielka , zakapturzona postać, która już od progu wygląda jakby wracała z wojny, wszyscy są przerażeni. Nagle przybysz mdleje a ludzie dostrzegają pod jego płaszczem maleńką dziewczynkę, która okazuję się martwa…. ale nie na długo.. magiczne zmartwychwstanie jest dopiero początkiem lawiny pytań i domysłów.

----------

Jak początek książki był dla mnie bardzo ciekawy, tak w połowie cała historia zaczynała mi się trochę dłużyć. Pojawiało się wsporo nowych postaci, które na pierwszy rzut oka nie miały nic wspólnego z owymi wydarzeniami w karczmie. A mówię, że na pierwszy rzut oka, ponieważ im dalej, tym wszystko pięknie się ze sobą łączy. Dowiadujemy się kto co i dlaczego oraz snujemy domysły kim jest owa dziewczynka i co takiego ją spotkało. Powiem Wam, że nawet ciekawiło mnie jak ta historia się rozwijała, gdyby nie multum zbędnych opisów przyrody czy wydarzeń, które nie miały jak dla mnie żadnego większego znaczenia dla całej sprawy.

Pomimo to „Była sobie rzeka” to książka inna niż te, które do tej pory czytałam. Dozowałam sobie tą historię po trochu, bo przeczuwałam, że czytając ciągiem mocno mnie wymęczy. I myślę, że to był bardzo dobry pomysł. Jeśli lubicie klimatyczne książki, intrygujące a do tego opisy przyrody Wam nie strasznie to książkę polecam. Zagadka dziewczynki jest interesująca i myślę, że do końca nie odgadniecie, skąd się wzięła i kim jest :)

--------------------------------------------------------------------------------------

Za egzemplarz dziękuje wydawnictwu albatros.
--------------------------------------------------------------------------------------