To, co zostawiła recenzja

Wow, co za książka. Pochłonęła mnie na maksa i przeżywałam losy jednej z bohaterek bardzo intensywnie. "To, co zostawiła" nie jest może jakimś literackim arcydziełem, jednak jest na tyle dobrze napisaną powieścią, że moja ocena nie może być inna jak 9/10.

Akcja prowadzona jest dwutorowo. Dla mnie o wiele bardziej interesujący był wątek z początku XX w opowiadający historię uwięzienia młodej dziewczyny w zakładzie psychiatrycznym. Bardzo kibicowałam bohaterce, przeżywałam jej losy bardzo silnie, emocje mną targały niesamowite. Ciągle przewijało się w mojej głowie pytanie "jak to w ogóle jest możliwe" ?. Pod koniec dosłowne z emocji niemalże gryzłam paluchy, tak bardzo chciałam aby przebieg wydarzeń potoczył się po mojej myśli. Druga bohaterka to zmagająca się problemami nastolatka, która w wyniku tragicznych okoliczności trafiła do rodziny zastępczej. Izzy razem z przybraną matką w ramach pewnego projektu trafia do opuszczonego już w latach 90 szpitala psychiatrycznego Willard. Tam pośród starych rzeczy, po dawno już nie żyjących pacjentach, Izzy odnajduje pamiętnik Clary i krok po kroku zagłębia się w tragiczną historię o miłości, cierpieniu, poświęceniu. Historia Clary pozwala jej zrozumieć wiele spraw i spojrzeć inaczej na własne problemy.

Podsumowując polecam serdecznie. Na mnie książka zrobiła ogrmone wrażenie. I chociaż zdawałam sobie sprawę z tego jak wyglądało kiedyś "leczenie" pacjentów w szpitalach psychiatrycznych, to ogrom okrucieństwa, zła, podłości i bezprawia ogromnie mną wstrząsnął. Kiedyś z byle powodu, szczególnie kobiety mogły zostać zamknięte w takim miejscu, miejscu które odzierało z godności, przyszłości, które zamiast pomagać i leczyć potęgowało tylko nieszczęście osób tam uwięznionych. I chociaż Clara i jej historia to tylko fikcja literacka, to koleje jej losu wydają się być całkiem prawdopodobne.