Greenwich Park recenzja

W thrillerach zaczytuję się namiętnie. Każdy wodzi obietnicą głębokiej tajemnicy, skrajnych emocji, każdy krzyczy z okładki obiecując niezapomniany czas i mroczne sekrety, których pilnie strzegą bohaterowie, a które będziemy rozkładać na czynniki pierwsze jeszcze przez długi czas. "Greenwich Park" to kolejny thriller, który uwiódł mnie na pokuszenie, a ja ponownie dość naiwnie dałam się porwać. Pomysł autorki może i nie był zły, ale to kolejna pozycja, która ląduje na mojej czytelniczej półce pt. "zainteresować się, zaliczyć i zapomnieć". Zdecydowanie nie jest to książka, która na dłuższą metę utkwi mi w pamięci, jako godny polecania thriller.

Helen - bohaterka, która ma dom, kochającego męża, ugruntowaną pozycję zawodową i wokół życzliwych bliskich - przygotowuje się do roli, jaką w końcu postawił przed nią łaskawy los. Kobieta oczekuje dziecka, a jej drogi krzyżują się z ekscentryczną młodą dziewczyną, którą z Helen poza ciążą nie łączy nic. W zasadzie to więcej dzieli niż łączy te dwie skrajnie różne kobiety: podejście do odmiennego stanu, higiena kobiet ciężarnych, dbanie o przyszłe dziecko, stosunek do drugiego człowieka. Nie będzie dane bohaterce oczekiwać w spokoju na poród, gdyż coraz śmielej na jej gardle zaciska się pętla, z której coraz trudniej będzie się wyplątać. Jakie fakty odkryje czytelnik i jakie motywy doprowadziły do obecnych zawirowań? Tych wszystkich odpowiedzi i wiele więcej udzieli Wam obecną londyńska dziennikarka "The Times", która - jak sama zaznacza - idealnie odnajduje się w pisaniu książek.

Jak wspomniałam, ja tej historii nie kupuję. Nie jest to może fatalna pozycja, ale nie jest to też książka, która w szczególny sposób wybija się z wielu innych w tym gatunku. Na szkodę "Greenwich Park" działa niemal dziecięca naiwność i ignorancja faktów, które stoją (i szeroko machają) przed nosem kluczowej książkowej postaci. Brakło mi punktu zaczepienia w chociaż jednym, pozytywnym bohaterze, który wykazywałby dobre cechy, niwelując głupotę i zło, jakie wylało się z książki. Samych zwrotów akcji jak na lekarstwo, a rozwiązanie zagadki jest tak niedorzeczne, że mnie osobiście nieco zniesmaczyło sugerując zbyt duże przekombinowanie w treści, tak jakby autorka od początku miała plan na zakończenie, a dodała tylko wyprzedzające je nieco płytkie wydarzenia.
Zainteresowała mnie ta pozycja, przeczytałam, ale i szybko o niej zapominam.