Trzech panów w łódce [nie licząc psa] recenzja

Śmieszna, pełna "słownej zabawy i ripost" książka, której czytanie leczy. A dlaczego? Już wyjawię...

Trzech londyńczyków postanowiło wybrać się łodzią po Tamizie i przebyć 123 mile. Najpierw wszystko obgadują, planują, po czym... przystępują do pakowania. Od pierwszych stron czujemy, że będzie wesoło, oj będzie. Tych trzech dżentelmenów nie ma sobie równych. Jest i czwarty pan, szczekający i o nim też trzeba pamiętać, bo to ... nieodłączny towarzysz wszelkich wyjść i eskapad. Ale, że siedzi na podłodze, to często się o nim zapomina, a niesłusznie, bo jego opinia zawsze jest ważna.
Nawet na łodzi. a tam?
Lepiej nie zdradzać.
Treść tej powieści to nie dość, że prze-wspaniała konwersacja trzech panów - leciwych i starszych, którym bóle jak nie stóp, to kręgosłupa nie są obce. Jeden nawet to na wszystko JUŻ chorował, a diagnozy lekarskie sam sobie stawia. Jak? Zasiada w bibliotece, bierze tomiszcza medyczne i czytając je z nosem wodzącym niemalże po samych literach, utwierdza się w przekonaniu, że coś już... przechorował, coś obecnie ma i to trzecie stadium, a symptomy jakiegoś nikłego bólu, który odczuwa od dziś rana, to z pewnością zapowiedź czegoś okropnego. Oczywiście choróbska okropnego, jak nie śmiertelnego. O niebiosa... Inni panowie też mają wszelakie dolegliwości cielesne, lecz bardziej normalne i zdiagnozowane oraz orzeczone lekarsko. I szczęście niebiańskie, że pies nie ma żadnych zdrowotnych kłopotów. Choć może i ma, ale szczekaniem mówiąc nikt go nie rozumie. I chyba lepiej, bo byłby kwartet narzekających ramoli z kubłem chorób, niedomagań i jęków.
Wypad łodzią tych elokwentnych panów ma na celu pływanie, gadanie - wręcz przegadanie dni, jak i udowodnienie sobie, że jeszcze w tym wieku, to można, ach można choćby dla kurażu zmienić klimat i miejsce i nabrać dystansu do monotonnej codzienności. A że jest ich trzech, to robotę można zrzucać na innego, by samemu móc siedzieć i herbatę pić.
Wkraczają - z psem - na pokład i ...

Żagle w górę, wiosła w dłonie... Witaj przygodo, hau hau.