Pod taflą recenzja

"Pod taflą" Louise O'Neill to opowieść o syrence Gai, która marzy o świecie, w którym jej głos będzie brany pod uwagę, a brak ojcowskich nakazów będzie widoczny. Gdy buntuje się po raz pierwszy, wypływa na powierzchnię, która wydaje się jej na początku dziwna. Jednak poznaje chłopaka, któremu pragnie oddać swoje serce i sprawić by się w niej zakochał. Jak dużo będzie musiała poświęcić by spełnić kiełkujące w niej marzenie? Co się stanie, gdy odwaga ją opuści?
Na początku nie byłam przekonana co do tej powieści, ze względu na to, że nadal w głowie miałam wykreowany w dzieciństwie obraz małej syrenki, z czerwonymi włosami. Jednak intrygowało mnie co może stać za tą piękną okładką oraz jak ta historia zostanie przedstawiona by jej po prostu nie popsuć. Od razu zaznaczam, że nie popsuło mi to wizji małej syrenki, możecie być spokojni. Od pierwszych stron książki jesteśmy wrzuceni w podwodny świat syrenki, w którym to są widoczne podziały społeczne, jak i rodzinne. Każda z sióstr Gaii, musi pięknie się prezentować przed obliczem srogiego Władcy Mórz. Dziewczyny muszą znać etykietę wykreowaną przez swojego ojca i poddawać się jej bez najmniejszego zawahania. Mocno patriarchalny świat ukazany przez pryzmat tej klasycznej powieści. Świat, w którym to mężczyźni dyktują zasady i narzucają kobietom ich wolę. Jednak w tej powieści, która na pewno nie jest skierowana do młodszych osób, gdyż o dziwo, zawiera w sobie dosyć drastyczne opisy sytuacji, w których znajduje się Gaja. Mimo pariarchalnego motywu powieści, ukazują się w niej mocno feministyczne postacie, które swoimi czynami zaczynają wpływać na młodą bohaterkę i ukazywać świat w innych barwach niż mogła sobie wyobrażać.go
Feminizm w reinterpretacji tej powieści nie jest agresywny i nie narzuca nam z góry konkretnych założeń. Przez lwią część powieści miałam wrażenie, że autorka próbowała skłonić czytelnika, do refleksji i własnego zastanowienia się, po konkretnych fragmentach niż "na siłę" wciskać do głowy poglądy.
Książkę czyta się lekko i łatwo, jedynym zastrzeżeniem dla mnie jest początek powieści, który wymagałby może więcej opisów, aby się wczuć. Jednak później autorka z tym poradziła i w dalszej części powieści tego nie było widać.
Podsumowując, temat przedstawiony w książce jest przyjemny do czytania. Pozostawia nas w refleksyjnym klimacie. Podkreślam, że nie nadaje się raczej dla młodszego czytelnika. Jednak całościowo bardzo mi się podobało i feministyczny duch w tej książce pozostał bardzo dostojnie ukazany.
Polecam zdecydowanie tą lekturę 🌺