Krzywicka. Długie życie gorszycielki recenzja

Agata Tuszyńska to dla mnie literacki kameleon. "Krzywicka. Długie życie gorszycielki" to kolejna jej książka którą przeczytałam w tym roku i każda była inna jeśli chodzi o koncepcję opowieści i styl.
Ta lektura jest chyba najbardziej "tradycyjna" jeśli chodzi nasze wyobrażenie o gatunku jakim jest biografia. Autorka oddaje głos głównej bohaterce, jej najbliższym, przyjaciołom i współpracownikom. Sama porządkuje tylko zebrane informacje i unika własnych ocen i komentarzy (zupełnie inaczej niż na przykład w książce "Oskarżona Wiera Gran). Bardzo mi się takie pisarstwo Agaty Tuszyńskiej podoba.

Irena Krzywicka była kobietą nietuzinkową, która niewątpliwie wyprzedziła swoją epokę. Urodzona jeszcze w XIX wieku, jako literatka, swoimi poglądami i przekonaniami wygłaszanymi głośno i wprost bulwersowała opinię publiczną.
Jako publicystka krzewiła wiedzę o świadomym macierzyństwie i życiu seksualnym. Pisała powieści obyczajowe których tematyka dotykała problemów kobiet. Jeśli dodać do tego jej 10-letni romans z Boyem - Żeleńskim (oboje byli już wtedy w stałych związkach) to trzeba przyznać że bohaterska uczciwie zapracowała sobie na miano skandalistki i gorszycielki.

Agata Tuszyńska skupia się na powojennych losach pisarki. Pokazuje jej samotną walkę o utrzymanie rodziny (mąż został zamordowany przez sowietów), miłości do synów i tragedię związaną ze śmiercią jednego z nich a także codzienną pracę literacką.
Irena Krzywicka jawi się w tej książce jako osoba o dwóch twarzach. Z jednej strony ciepła i oddana matka która opieką otaczała również przybrane dzieci, z drugiej osoba apodyktyczna, nie znosząca sprzeciwu, chwiejna światopoglądowo. Nie sposób ją polubić choć trzeba pewnie mieć świadomość w jakich czasach przyszło jej żyć.

Agata Tuszyńska, jak zwykle, wykonała ogrom pracy zbierając materiały do książki. Jej lista rozmówców jest imponująca a sądy zróżnicowane i nie narzucające czytelnikowi konkretnego obrazu bohaterki.
To fantastyczna pozycja dla tych którzy uwielbiają klimat początku XX wieku i chcą powrócić do czasów kiedy to literaci nadawali ton życiu kulturalnemu w Polsce. Ze swojej strony gorąco polecam.