Recenzja książki Kasztanowy ludzik

Hej kochani 😘 Dopadła mnie ostatnio nieproszona, przygnębiająca chandra. Powiało melancholią i tęsknotą do cieplejszych dni. A ja zamiast otworzyć się na ludzi, zamknęłam się w świecie swoich myśli. Dlatego było mnie tutaj mniej. Nie mogę jednak się poddać temu podłemu nastrojowi na długo, dlatego wracam😉
"Smutek jest miłością, która stała się bezdomna."

Typowo jesienną scenerię, pełną liści, mgieł i kasztanów znajdziecie w książce " Kasztanowy ludzik" Sorena Sveistrupa która już długo gościła na mojej półce, czekając na swoją kolej.
Tytułowy ludzik z kasztanów to zmora Thulin i Hessa, pary śledczych, próbujących rozwikłać morderstwa kobiet. Dlaczego? Otóż przy każdej okaleczonej ofierze znajdują kasztanowego ludzika. Co ciekawe jest na nim odcisk palca dziewczynki, która została uznana za zmarłą rok wcześniej. Jak to możliwe? Czy dziewczynka jednak żyje? A może kiedyś bawiła się tą ręcznie robioną zabawką, która w zagadkowy sposób trafiła w ręce mordercy? I co mają z tą sprawą wspólnego anonimy, które otrzymuje matka dziewczynki? Czy funkcja, którą sprawuje ma tu znaczenie?

Początek książki jest niesamowicie wstrząsający i druzgocący, a gonitwa myśli jaką wywołuje jest nie do zatrzymania. Potem akcja jest dość płynna, ale już nie tak emocjonująca. Śledzimy krok po kroku poczynania śledczych, zagłębiając się w szczegóły wydarzeń. Fabuła jest interesująca, oczami wyobraźni oglądałam kadry owiane tajemnicą jesiennych, mglistych poranków. Książka jest idealnym scenariuszem serialu kryminalnego, dlatego wcale nie dziwię się, że na jej podstawie taki powstał. Nie zaskakuje również to czym autor zajmuje się na co dzień.
Genialnym zabiegiem było poruszenie tematu opieki społecznej i jej nieudolnego funkcjonowania w systemie. Jednak najbardziej wstrząsające dla mnie było to jak bardzo jedno kłamstwo potrafi uruchomić lawinę zdarzeń warunkujących czyjeś życie.

"(...) zrozumiał, że noc jest najlepsza, mimo, że mniej się widzi. Mrok zapewniał ochronę, spokój i równowagę, której zazwyczaj mu brakowało."