Wysluchaj mnie, proszę... recenzja

Po przeczytaniu powieści Pawła Cwynara pt. ,,Wysłuchaj mnie, proszę”. Jestem pełna podziwu dla lekkości narracji, która niejednokrotnie mimo podejmowania trudnych tematów nie (spowalniała czytania).
Ujęło mnie to jak autor aksamitnie delikatnie poruszał kwestie głębokiego ludzkiego bólu. A zaraz potem niezauważalną woltą zdarzeń potrafił mnie rozweselić i podnieść na duchu.
Były momenty gdzie głęboko się wzruszałam współodczuwając cierpnie Szymona głównego bohatera jednak późniejszy bieg wydarzeń wyrywał mnie z tej apatii wlewając w me serce radość i nadzieję, której z utęsknieniem wypatrywałam.
Podsumowując - powieść ta przysporzyła mi wiele głębokich emocji, biorąc pod uwagę, że była oparta na faktach. Dodatkowo pobudzała wciąż łakomą obrazów wyobraźnię. Pełne i wyczerpujące opisy pomagały zaspokoić tą ciekawość, jednak ich selektywność pozostawiała niedomówienia tam gdzie moja wyobraźnia tego potrzebowała.
Manager Stockholm Arlanda Airport – Monika Krzebietka