Morze krwi recenzja

"Jak się ucieka zbyt głęboko w siebie, to okazuje się, że na końcu drogi jest tylko odbyt. Niezbyt ciekawe miejsce pobytu, nawet tymczasowego".
"Droga smoka. Morze krwi" to jedna z niewielu książek, która nie została wybrana poprzez okładkę. Akurat tą perełkę przeczytałam z polecenia jej patronki, Agnieszki (@booksmyhobby). Dlaczego mówię o niej perełka? Dowiecie się później. Droga smoka to historia o dwóch światach, które się przenikają. Przedstawicielką naszego świata jest Andrea Nowiński, kobieta nie do rany przyłóż z dziwnym poczuciem humoru i ogromnym balastem niemiłych wspomnień. W pakiecie z nią dostajemy również trzech facetów, bardzo inteligentnych, którzy czasami zachowują się jak dzieci przez co są mega uroczy. W ten pozorny spokój wkracza Alex Fitzwilliam, Inkwizytor, Zmienny (wilk). Do Andrei wysyła go jego zwierzchnik Yi Hyeon Ju, o którym swoją drogą pada ciekawe zdanie "tajemniczości, twoje imię Hyeon Ju". Ale dlaczego akurat do niej zostaje wysłany? Otóż nasza bohaterka mieszka w nudnym Krakowie,a Alex potrzebuje spokoju żeby dojść do siebie po zamachu na jego życie. A właściwie kilku zamachach. Wszystko dzieje się w 2052 roku. Dochodząc do siebie zmienny prowadzi śledztwo, w tym czasie Andrea musi wrócić do swojego dawnego życia i załatwić w Afryce "sprawę zawodową". Jak się okaże obie sprawy mają wspólne punkty. I to właśnie one sprawią, że krew będzie lała się litrami, kule pójdą w ruch, a ilość czułości będzie adekwatna do charakterów tej dwójki. Czas wyruszyć na polowanie, tylko tak dowiecie się, kto z kim i dlaczego.
Nudna, przewidywalna, pozbawiona humoru, mdła. Nie ma szans żeby takie sformułowania naszły Was przy tej książce. Nigdy wcześniej nie miałam styczności z autorką i strasznie żałuję, ale nie ma tego złego, ta historia to dopiero pierwszy tom i napewno w wolnej chwili sięgne po jej kontynuację. Mam jednak trzy zastrzeżenia do fabuły, a oto one Charles, Andrew i Lachlan Napier, jest ich za mało. Wcale bym się nie pogniewała za osobną historię braci Napier. Właściwie to mam nadzieję, że w następnych częściach będą stałą obsadą. Książka, która na pierwszy rzut oka jest fikcją niesie ze sobą bardzo wartościowe lekcje, a oto jedna z nich "Jak nie wiesz, jak się zachować-zachowuj się przyzwoicie. Jak nie wiesz co powiedzieć - milcz". Są to słowa babci Alexa, która musiała być bardzo mądrą osobą. Warto wziąć to sobie do serca. Z takich smaczków mam jeszcze jedno zdanie, oczywiście wyrwane z kontekstu, ale świetnie opisujące mężczyzn, którzy myślą, że są Panami świata, a my kobiety to ich podnóżki, które można kopnąć, kiedy ma się ochotę.
"To wszystko jakoś dziwnie mieści się w paradygmacie terminalnego zatrucia testosteronem."
Książkę otrzymałem/otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl