Najsłabsze ogniwo recenzja

"Chodziło tylko o złożoną obietnicę. Nie chciałem jej złamać."

Piotr Warot jest pisarzem powieści obyczajowych. Wiedzie spokojne, rodzinne życie w jednej z podtoruńskich wsi. Do czasu... W niewyjaśnionych okolicznościach znika jego młodszy brat Aleks, a jak się później okazuje również dziewczyna brata. To nie koniec zaginięć. Nastoletni syn sąsiada, po nocnych eskapadach nie wraca do domu. Piotr wiedząc więcej niż inni zaczyna prowadzić własne śledztwo.

Niezwykle przemyślana, pieczołowicie utkana intryga. Tajemnica goni tajemnicę. To jest teatr wielu aktorów. Każda z postaci dokłada swoją cegiełkę. Na każdego spada cząstka winy. Kto jednak jest bezpośrednim sprawcą?
Poszczególni bohaterowie są jak elementy domina. Kiedy jeden upada pociąga za sobą kolejne. Tutaj sekwencja poszczególnych zdarzeń i niewypowiedzianych słów niesie ze sobą nieodwracalne w skutkach nastepstwa. Nie wszystko jest tak oczywiste i jednoznaczne jakby mogło się początkowo wydawać.
Dylematy moralne, lojalność, chęć dochowania tajemnicy, a z drugiej strony nadużywanie władzy, matactwa i zastraszanie.

Zdecydowany plus za to, że główny bohater nie jest policjantem. Fabuła nie skupia się na samym śledztwie, a na relacjach międzyludzkich i zachowaniu człowieka w różnych, niekiedy ekstremalnych sytuacjach.
Akcja nie pędzi, mimo to cały czas odkrywane są nowe fakty, które na bieżąco zmieniają postrzeganie tego co się właściwie stało. Nagłe zwroty akcji wytrącają z rytmu i zawracają z obranej ścieżki. Panuje napięta atmosfera, balansując na granicy prawdy i kłamstwa. Nie jest łatwo przewidzieć zakończenie.

To moje trzecie spotkanie z twórczością Pana Roberta Małeckiego i muszę przyznać, że zdecydowanie najlepsze, nie ujmując nic poprzednim.
Czytając tę powieść czułam się w pełni dopieszczona. Dość dobrze znam Toruń więc mogłam w niektórych scenach uczestniczyć prawie jako naoczny świadek. Autor ma lekkie pióro, potrafi omotać czytelnika i wciągnąć go w wir wydarzeń.

Miałam mnóstwo podejrzeń jednak dopiero pod koniec dodałam dwa do dwóch i poznałam sens zachowań bohaterów, choć nie ukrywam, że liczyłam na inne zakończenie.
Polecam!