Recenzja książki Zachowaj to dla siebie

W założeniu thriller, w mojej ocenie dramat z przykrą historią rodzinną postawioną na pierwszym miejscu. Jako debiutująca autorka pani Monika zabrała się za trudny kawałek opowieści o utraconych więzach rodzinnych przetykanych drobnymi dramatami i tym jednym, głównym, który odcisnął piętno na nowym pokoleniu ludzi.

Adam i Ewa - bliźniacy, którzy są sobie nadzwyczaj bliscy, a jednak tajemnice skrywane przez jedno z nich - mimo iż dotyczą obojga - doprowadzają do impasu. Mężczyzna za zasłoną pracy odbywa podróż ku odkryciu trudnej, bolesnej przeszłości, a zarówno żona, jak i siostra w wyjątkowo dramatycznych okolicznościach muszą pójść śladem jego odkryć, które zmienią ich życie bezpowrotnie.

Pomysł, o jaki pokusiła się autorka jest godny pochwały. Jest rodzinna tajemnica, karty do odkrycia, które potrafią czytelnika niespodziewanie zaskoczyć, jest ciekawie poprowadzona akcja, ale... No właśnie to jedno wielkie i chyba podstawowe "ale": akcja wlecze się zbyt długo, brakuje tutaj nagłych zwrotów w fabule, skąpe emocje, jakie towarzyszą lekturze i one - opisy, opisy i jeszcze raz opisy. To one grają pierwsze skrzypce w "Zachowaj to dla siebie" - czytelnik dowiaduje się, co bohaterowie jedzą, jak są ubrani, jak mieszkają, ba! nawet upodobania kulinarne poszczególnych postaci nie są żadną tajemnicą. Śmiało mogę pokusić się o stwierdzenie, że połowa książki nie powinna w ogóle zostać popełniona, a na pewno skrócona o zbyteczne elementy, które nic a nic do fabuły nie wnosiły, a wręcz mnie irytowały. Odniosłam wrażenie, iż autorka swój pomysł chciała (lub musiała) głębiej rozwinąć, zachęcić czytelnika do dokładnego zaznajomienia się z bohaterami, może skłonić do nawiązania nici sympatii, a w efekcie skutecznie zgasiła wszelkie emocje, jakie dość ładnie z książki wyzierały i stanowiły dobry, jak na debiutanta potencjał. Wierzę jednak, że autorka weźmie sobie do serca poprawkę na tę niesmaczną łyżkę dziegciu umoszczoną w beczce miodu i przy kolejnych książkach będzie już tylko lepiej i... bez zbędnej drobiazgowości. Czekam!