Recenzja książki Niewybaczalne

Czekałam na tę książkę od dnia, w którym skończyłam czytać "Amok" - finał fenomenalnej serii z nieustraszoną Larysą i czarującym Brunem. Wiedziałam, że kolejna książka Izabeli Janiszewskiej będzie czymś WOW. Nie będzie zwykłym kryminałem, czy thrillerem, ale będzie niosła ze sobą coś głębszego, będzie miała drugie dno, w które wpadnę i przez długi czas się z niego nie wydostanę. Nie myliłam się.

Już od pierwszych stron Autorka zrzuca nas z wysokiej góry prosto w objęcia żałoby (w tej książce znajdziemy pełno jej odcieni). Nie przeżyłam czegoś takiego jak Zuzanna - główna bohaterka, czyli śmierć rodzica, ale pomimo tego, czułam to, co ona - niedowierzanie, smutek, marazm. A to nie koniec dojmujących emocji - niedługo potem pojawia się scena, po przeczytaniu której musiałam odłożyć książkę, autentycznie mnie zmroziło. Nawet teraz, gdy sobie o niej przypomnę i o tym, w jak szczegółowy i naturalistyczny sposób została opisana, przechodzą mnie zimne ciarki. Wyczerpała mnie emocjonalnie. Ciężko pisać o "Niewybaczalnym" bez spoilerów - mam wrażenie, że co bym nie powiedziała o fabule, będzie zdradzało za dużo. Już nie mówiąc o samym zakończeniu książki, które aż prosi się o kilka słów, a nawet cytat. Chciałabym również wspomnieć o znakomitej okładce (to jedna z tych, które przywodzą na myśl przykre wspomnienia), a także tytule, który dopiero po lekturze nabiera pełnego sensu.

Bardzo podoba mi się konstrukcja tej książki - podział na teraźniejszość, w którym odkrywamy kolejne karty prawdy razem z Zuzanną (w dodatku w pierwszoosobowej narracji!), a także na wydarzenia sprzed 25 lat, od których cała ta nawałnica kłamstw się rozpoczęła (tutaj znowu ciekawie, gdyż mamy do czynienia z trzecią osobą narracji). Przeplatanie sfer i narracji, zagadka zaginięć, zbrodni oraz fałszu w tle, i w końcu bohaterowie, którym nie można ufać - wszystko, co lubię. Miłym zaskoczeniem było również gościnne pojawienie się Bruna Wilczyńskiego, jak i wspomnienie o profilerze Janie Gołębiowskim, którego książka ("Umysł przestępcy") jest moim wyrzutem sumienia 🙈 - lubię takie smaczki ;)

Jedna z perełek 2021 roku. Nie przeczytacie jej na jednym wdechu, wszak nie jest to lekka lektura. Jednak na pewno odbierze Wam ona dech w piersi, a zakończenie sprawi, że cały czas będziecie obracać w głowie te słowa: "W życiu często zadajemy pytania, nie zdając sobie sprawy, że wcale nie chcemy usłyszeć odpowiedzi."

Kupujcie, czytajcie i miejcie w pogotowiu defibrylator.