Recenzja książki Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet

"Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet" to dość gruba książka. Takie tomiszcza muszą mieć bogatą treść - liczba stron na pierwszy rzut oka (przynajmniej mój) jest minusem. Zazwyczaj te książki wleką się niemiłosiernie. Czy ta książka się spisała ?

Mikael Blomkvist to dziennikarz zdolny i ambitny, właściciel magazynu "Millennium".Wplątał się w nieciekawą sprawę. Oskarżył znanego przedsiębiorcę o krętactwo, ale dowody, które zebrał, nie dały mu sławy.Przeciwnie - narobiły wielu szkód. Mikael musiał odsiedzieć w więzieniu krótki wyrok.Co więcej, prestiż gazety zaczął gwałtownie spadać.

Z drugiej strony mamy starszego człowieka, który co roku, w dniu urodzin, otrzymuje rzadki kwiat w ramce. Nigdy nie ma nadawcy, a podarki te rozdrapują stale rany z przeszłości. Owy mężczyzna zleca właśnie Mikaelowi odnalezienie dręczyciela, którego ma za zabójcę Harriet - zaginionej siostrzenicy.

Mikael ma rok, by pod przykrywką pisania rodzinnej kroniki Vangerów, dojść do prawdy. Odkrywa coraz to gorsze powiązania, jest coraz bardziej dramatycznie, rodzinne intrygi są zdumiewające. Okazuje się, że Harriet wpadła na trop tragedii, w którą zamieszani byli członkowie klanu. Ktoś z nich nie chciał, by fakty ujrzały światło dzienne...

Dziennikarzowi o zmyśle detektywa pomaga Lisbeth Salander, zdolna researcherka. Ich współpraca przeradza się w niezwykłą przyjaźń, mam na myśli, że jest ona tworzona na innych warunkach, niż normalnie.Lisbeth to drobna, młoda dziewczyna, wyglądająca jak społeczny wyrzutek. Jednak nosi ona w sobie wiele siły, ma niezwykle mocny charakter. No i, oczywiście - posiada również nieznaną czytelnikowi, tajemniczą, nieprzyjemną przeszłość.

Czy przyjaźń przerodzi się w coś więcej ? Czy tajemniczy nadawca prezentów zostanie odnaleziony?

Steig Larsson sam był dziennikarzem.Stworzył wspaniały kryminał, bohaterów z konkretną osobowością, doskonałą, mistrzowsko ujętą rodzinną tajemnicą. Niestety, zmarł na rok przed wydaniem książki.

Choć jestem zachwycona, to brakowało mi dynamiki.Napięcie rosło, ale powoli, tworzyło małe wzniesienie, a nie potężną górę. Trochę mi tego brakowało.

Za to bohaterowie są świetni. Dobrze, że Lisbeth to nie zwykła dziewczyna, która na zabój zakochuje się w dziennikarzu.Nie każdy ją polubi, ale na pewno przyzna, że ona to ma charakter. To dziewczyna ze swoim stylem, z zasadami, tajemnicza, mściwa, nieraz okrutna. Dzięki niej książka jest taka przyjemna. Polecam wszystkim tę część. I zapraszam na następne.