15 dni jest na zawsze recenzja




Są takie powieści młodzieżowe, które poruszają we mnie wiele strun. Bawią się emocjami, angażują, budzą uznanie. Nie jest ich wiele, ale od czasu do czasu udaje mi się trafić na tytuł, który na długo zamieszka w moim sercu. Książkę taką jak „15 dni jest na zawsze“.



Vitor Martins udowodnił, że dwa tygodnie wystarczą, by poczuć do kogoś więcej niż sympatię, a o bolesnych problemach można napisać z czułością. Stworzył bohatera, który przez przemoc ze strony rówieśników z niegdyś wesołego dzieciaka stał się nastolatkiem, który boi się rozmawiać z ludźmi za dnia, bo ich spojrzenia to dla niego za dużo. Stworzył też bohatera, który jest otwarty i radosny, ale nosi w sercu ogromny ciężar. To właśnie ich losy splatają się ze sobą w zagraconym mieszaniu, gdzie ciepłe gesty i szczere rozmowy stanowią normę, jada się niezdrowo, ale smacznie, a telewizor zwykle włączony jest na głupiutkich reality show. Chłopcy mają inne źródła problemów, ich doświadczenia są różne, ale wypracowują wspólny język, a w swoim towarzystwie znajdują oparcie, które może nie rozwiązuje kłopotów, ale pozwala je przetrwać. Dwa tygodnie to jedynie malutki wycinek z ich życia, czytelnik nie może być pewien dokąd ta relacja ich zaprowadzi, ale akurat te dwa tygodnie obfitują w zmiany i dają nadzieję na lepsze. Lepsze dla nich i dla nas.

Przeczytałam tę powieść na jednym wdechu, przytuliłam ją do serca i postanowiłam, że będę do niej wracać za każdym razem, gdy będę czuła się źle sama ze sobą. Bo właśnie takich książek, zwłaszcza tak ładnie skonstruowanych, naprawdę potrzebuję w życiu. Chcę czuć się przytulana przez literaturę, gdy tego potrzebuję i chcę mieć łzy w oczach, gdy bohaterom dzieje się krzywda, bo tak się do nich już przywiązałam.

Vitor Martins ląduje wśród moich młodzieżowych ulubieńców, serio.


przekł. Joanna Kuhn




Ciekawostka: Tytuł w oryginale prezentuje się zupełnie inaczej, ale posłowie poprawionej wersji powieści skusiło kolejne wydawnictwa do pewnych modyfikacji i tym razem totalnie jestem za (dzięki słowom autora).
TW: fatfobia, przemoc, body-shaming, bodyweight, homofobia