Położna z Auschwitz recenzja

Stanisława jest położną, kocha swój zawód i oddaje się mu z pasją.To sytuacja sprzed wybuchu II wojny światowej. I nie inaczej jest gdy wraz z transportem trafia do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Tu w warunkach poniżej jakiejkolwiek godności ludzkiej rozpoczyna walkę o każde dziecko, które ma się narodzić. Sobie tylko znanymi sposobami potrafiła uspokoić rodzące kobiety i podarować im choć chwilę szczęścia z własnym dzieckiem.
No własnie i tu trzeba przejść do jakże brutalnej rzeczywistości i niestety to najczęściej były tylko chwile z nowonarodzonymi. Obóz koncentracyjny jak wszystkim wiadomo to głównie śmierć, ale nie było chyba brutalniejszej postaci od słynnego doktora Mengele. Jego zarządzeniem każde narodzone żydowskie dziecko miało trafić do specjalnej beczki i być od razu utopione. Leszczyńska łamie ten rozkaz wielokrotnie dając tym samym matkom niezapomniane chwile.
"Już mówiłam , że nie . Nie będę zabijać dzieci...
To Żyd. Szkoda...
To dziecko. Człowiek..."
Ten cytat mówi sam za siebie o duchu odwagi położnej odmawiającej wykonania rozkazu. jakże wielki hart ducha musiał być w tej skromnej kobiecie, która nie wahała się odmawiać mimo iż wiedziała co jej grozi.
Inną niezłomnością wykazywała się w momentach równie trudnych, gdy dzieci spełniające odpowiednie wymagania były odbierane matkom i wywożone na tereny Trzeciej Rzeszy do rodzin niemieckich. Kobiety te zostawały pozbawione możliwości wychowywania swoich dzieci, ale pozostawała w nich nadzieja na to, że może kiedyś je odnajdą.
Książka jest podzielona na trzy przeplatające się części. Pierwsza z nich opowiada o czasach sprzed wojny gdy Stanisława wraz ze swoją córką wykonuje swój zawód i cieszy się z każdej narodzonej osóbki. To wtedy jej córka wielokrotnie obserwowała kobiece rytuały związane z porodem. Druga część jest bardzo dramatycznym zapisem pobytu w obozie. Tu nie ma miejsca na delikatność, tu są brutalne sceny zabijania dzieci i prawdziwej rozpaczy matek. Ostatnie zapisy związane są z przeżyciami głównej bohaterki w czasach powojennych , gdzie na nowo przeżywa dramaty.
Nie jest to łatwa książka w odbiorze, trudno ją tak po prostu czytać jak zwykłą powieść. Brutalne sceny przerażają, ale są tu na miejscu. Warto zapoznać się z tą literaturą .