Uczynkiem i zaniedbaniem recenzja

Uczynkiem i zaniedbaniem Mariusza Kaniosa to bardzo porządny thriller, początek serii z Zuzanną Nowacką i pierworodne dziecko autora. Pozycja na tyle ciekawa, że bez wahania sięgnęłam po następną opowieść z panią komisarz Zuzanną Nowacką w roli głównej. Przez chwilę miałam zamiar wrzucić opinię na temat całej serii, ale nie, nie idźmy na łatwiznę.

Uczynkiem i zaniedbaniem czyta się dobrze, a to już spory komplement. Na początku zostajemy świadkami zaginięcia chłopca, którym – wydaje się – nikt za bardzo się nie przejmuje. Kto by się przejmował dzieciakiem z domu dziecka? Dochodzenie się toczy i nic z niego nie wynika, aż do momentu, gdy zjawia się komisarz Nowacka. I tu przyczepię: dlaczego ona jest taka idealna? Nie dość, że młoda, piękna to jeszcze inteligentna. Hipotezy same jej się nasuwają, poszlaki pchają się w ręce, przestępcy nieomal sami się łapią. Nic, tylko błyszczeć. I jeszcze ta Warszawa. Dlaczego, do diaska, w każdym kryminale zawsze na zesłanie pchają się z Warszawy? A nie łaska z Poznania? Albo ze Szczecina? Napsuła mi krwi ta Zuzanna. Ale już trudno, przepadło. Przyjechała i miesza. Śledztwo rusza z kopyta, tropy się mylą, hipotezy mnożą się jak króliki na wiosnę. Ba!, znajdują się podejrzani, a nawet sprawca…

Kto okazał się sprawcą i dlaczego, o tym sobie uprzejmie poczytajcie, bo to akurat w tej książce to sprawa drugorzędna. Przynajmniej dla mnie. Autor wykazał się niemałą perfidią i podstępnie skonstruował coś, co nie ma prawa istnieć w naturze. Postać Adama Góreckiego przykuwa uwagę od pierwszego pojawienia się na scenie i nie pozwala od siebie się uwolnić. Chcąc , nie chcąc obserwujemy jego poczynania jeśli nie z zapartym tchem, to przynajmniej z odrobiną niepokoju, czy przypadkiem za chwilę nie stanie mu się jakaś krzywda. Trzymamy kciuki, żeby mimo wszystko i na przekór wyszedł cało z opresji. I tu pojawia się problem, bo postać Adama do kryształowych raczej nie należy, a pobudki napędzające go do działania, zdecydowanie szlachetne nie są. W przewrotny sposób autor pokazuje, że wszystko jest względne. Celnym kopem wywraca do góry nogami fundamentalne wartości , puszcza oko i podstępnie szepce: a może to dobro, w które chcemy wierzyć nie jest wcale takie dobre?

Generalnie Uczynkiem i Zaniedbaniem to niezły thriller. Pomimo postaci komisarz Zuzanny, która jest jakaś taka niedorobiona, i paru innych drobiazgów, których czepiać się już nie będę, czyta się bardzo dobrze. Może ta Zuzanna jeszcze się wyrobi. Poczytamy – zobaczymy. A tymczasem, z czystym sumieniem polecam.