Recenzja książki Najszczęśliwszy człowiek na Ziemi

To nie jest książka historyczna, nie jest to też książka motywacyjna. To po prostu pamiętnik autora, opisuje on to, co przeżył. Wbrew temu, co niektórzy mogą sądzić, ja nie jestem nikim, kto mógłby podważać jego słowa i wspomnienia. To jego historia. Jego świadectwo. Mogę tylko powiedzieć, że niesamowicie podziwiam autora, nie czuję współczucia, bo to zbyt błahe uczucie w stosunku do tego, w jakim położeniu się znalazł, ale czuję olbrzymi podziw, bo odnalezienie takiej radości życia przy takiej historii to coś niezwykłego.

Więzień obozu w Auschwitz opowiada, jak odnalazł w życiu wdzięczność, dobroć i nadzieję. Jest to historia jego życia. Momentami bywa ona przygnębiająca, dużo w niej smutku, żalu i bólu. Jednak koniec końców jest w niej widoczne szczęście.

Uważam przede wszystkim, że to piękna i bardzo wartościowa książka. Wyzwoliła we mnie wiele przemyśleń na temat mojego życia i nastawienia do niego. O tym, że powinnam być wdzięczna za to, co mam. Jakie bogactwo przy sobie mam, jak bardzo powinnam to doceniać i marudzić o wiele mniej. Nie umiem sobie wyobrazić jaką drogę musiał przejść autor, aby dojrzeć do tego, że nienawiść to żadna droga do tego, aby żyć szczęśliwie, że nienawiść zatruwa nas, jako osoby i nigdy nie będziemy szczęśliwi, kiedy nosimy w sobie nienawiść.

To bardzo krótka książka, zaledwie 240 stron, ale bardzo treściwa i jest bardziej świadectwem tego, co się działo podczas wojny z całą Żydowską społecznością niż receptą na szczęście w życiu. Bardzo podobało mi się to, że autor zwracał się do mnie, jako czytelniczki bezpośrednio. Dawało to dość przyjemne (choć to nie jest doskonałe określenie, mając na uwadze to, co możemy przeczytać) uczucie więzi z autorem i poczucie, jakbyśmy siedzieli wspólnie przy stole i rozmawiali.

Ja jestem bardzo zadowolona z tej lektury, choć w oczy rzuciło mi się wiele literówek i błędów, co jest na duży minus, bo chwilami zwyczajnie w świecie mnie to rozpraszało podczas czytania. Nie przysłoniło mi to jednak ogólnej oceny książki i nadal uważam, że jest wspaniała i bardzo wartościowa.