Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "mamy chlopak", znaleziono 231

Przez moje salwy łez słyszę jego głos i odczuwam większą potrzebę bliskości z nim. Chłopak, trzymający mnie właśnie uparcie za ramiona i nieustannie szepczący te same słowa, sprawia, że czuję się bezpieczna i na powrót tli się we mnie nadzieja.
Jim przyglądał się temu z uśmiechem. Nigdy nie widział Marka tak podnieconego. Pomyślał sobie: Boże, gdyby tylko ludzie poświęcili trochę czasu takim chłopakom jak Mark i pokazali im, do czego są zdolni, zamiast wmawiać im, że są głupi i bezużyteczni…
Otworzyłam szeroko oczy na jego widok, a moje serce zaczęło bić bardzo szybko. Poczułam się tak, jakby ktoś mnie właśnie zamroził. Nie byłam w stanie oderwać wzroku od chłopaka, którego kiedyś tak dobrze znałam. Którego kochałam.
Jego pytanie rozdrapało rany. W oczach chłopaka widziałam empatię, ale także determinację: pragnął zrozumieć, co się ze mną działo. Wewnętrzna walka o to, czy otworzyć się przed nim, czy pozostać w ukryciu, rozpoczęła burzę emocji, które szarpały teraz moim wnętrzem.
Stanowił cały mój świat. Świat, w którym zamierzałam pozostać. Przysięgałam, że to zrobię i nigdy się nie poddam, ponieważ chciałam życia z tym chłopakiem. Chciałam życia, miłości i śmiechu. Byłam zdeterminowana. Moje serce powtórzyło to życzenie.
- Tamtej dziewczyny już nie ma. Jesteśmy teraz osobnymi bytami z własnym życiem, bagażem, garbem, pragnieniami, rozczarowaniami i Bóg wie, czym jeszcze. Też patrzę na ciebie i szukam tamtego chłopaka. I znajduję. Mam wrażenie, że te lata, gdy się nie widzieliśmy, to chwila.
Dokonujesz własnego wyboru – odezwał się, gdy chłopak nacisnął klamkę, uchylając drzwi. – Jednak muszę cię ostrzec. Gdy wyjdziesz stamtąd, nie będziesz już nigdy tym samym człowiekiem… Spotkasz tam kogoś, kto raz na zawsze, odmieni twoje życie.
Chłopak na przekór przeciwnościom losu przetrwał, okrzepł i rósł jak na drożdżach. Gehenna żony, która pomimo nabrzmiałych od mleka piersi nie była w stanie go wykarmić, odeszła w niepamięć, tak jak z czasem w niepamięć odchodzą rzeczy wstydliwe albo złe.
Dawno nie odczuwałam czegoś takiego i nie wiem, jak mogłam sensownie nazwać moje zachowanie. Peszyłam się, kiedy lądował na mnie wzrok chłopaka, co nie było w moim stylu, a jednocześnie pękałam z irytacji, którą gromadził we mnie ten upierdliwy człowiek.
Zbliżyła się do chłopaka i delikatnie objęła go za kark. Patrzyła mu prosto w oczy. Jak kotka oblizała usta i wydęła wargi. Była ładna i wiedziała o tym. Od zawsze miała powodzenie u mężczyzn. Nie musiała dbać ani o mocny makijaż, który bardzo lubiła, ani o sposób ubierania.
Mitem jest, że chłopaki nie płaczą i muszą być twardzi — mają takie samo prawo do wyrażania uczuć jak kobiety i nie jest to żaden wstyd, a jedynie głupota tych, co tak mówią. Wpajanie tego typu stereotypów młodym chłopcom może mieć niekorzystny wpływ na ich rozwój emocjonalny.
"- Idiota? Kto jest idiota? – zapytał Gotfryd, przestając chodzić.
A potem Gotfryd stanął na nogach i zaczął się bić z Kleofasem.
- Słuchajcie, chłopaki – powiedział Rufus. - Po to, żeby się bić i robić wygłupy, nie warto było przychodzić na plac. Od tego jest szkoła."
To jest prawda. Żyjemy w świecie, w którym wszyscy popełniają błędy, nawet niesamowicie naiwne dziewczyny, które zazwyczaj są ofiarami charakteru i braku wrażliwości swoich chłopaków. Nikt na tym świecie nie jest prawdziwie niewinny. Nikt. Ludzie, którzy mają sobie za doskonałych, są najgorsi ze wszystkich.
Ten baran niczego się nigdy nie nauczy. Pojawia się trudność i swoim zwyczajem teraz ucieknie. Wiesz, że kocham cię jak brata, chłopaku, ale czasem mam ochotę udusić cię gołymi rękoma. Tyle, że musiałbym popracować jeszcze nad uchwytem.
(...)dzień i noc krzątała
się przy swoim okaleczonym chłopaku, Kyle'u Chutskym, który stracił jeden czy dwa
mniej istotne członki podczas niedawnego spotkania z obłąkanym chirurgiem - -
amatorem, specjalistą w przerabianiu ludzi na skowyczące ziemniaki.
To brzydkie, stare truchło było kiedyś całkiem do rzeczy. Chłopak jak malowanie. Z biglem, z jajem, tacy są najgorsi.
To dlatego nogi jej tak miękły. Nie jej jednej, lecz on też był za nią. Mógł przebierać, wybierać, tak jak ona w chłopach. Się dobrali jak szatan z diablicą.
Powinna zbliżać się już do budynku liceum, a nie być w drodze do domu swojego chłopaka. Gdyby mama się o tym dowiedziała, byłaby rozczarowana, a ojciec jak zawsze zacząłby rzucać te swoje okropne uwagi: "Jesteś beznadziejna" albo "Zachowujesz się jak skończona idiotka".
Droga do byłego żydowskiego getta nie była długa - ale jednak dość długa dla dziewczyny na potwornie wysokich obcasach oraz chłopaka starającego się czuwać nad każdym jej chwiejnym krokiem. Widoki roztaczały się przed nimi fantastyczne. A rozmowa okazała się jeszcze bardziej fascynująca.
Twoim ograniczeniem będzie to, co będziesz tak postrzegał. Nasza siła jest tutaj — pouczył go Black Orchid, kładąc dłoń na głowie chłopaka. — To ona steruje naszymi Zielonymi Dłońmi i wszystkim, co robimy. Zaufaj jej, a ona cię poprowadzi.
Chłopak powinien być teraz w szkole, w domu, bawić się z dzieciakami z sąsiedztwa. Zasługiwał na to, aby noce spędzać w domu z rodziną, która go kochała i się o niego martwiła. (...) Thomas poczuł nienawiść do ludzi, którzy odebrali tego biednego, niewinnego chłopca jego rodzinie. (...) Chciał, aby Chuck był szczęśliwy.
- Z-zamknij się, R-r-richie - rzucił ostro Bill.
- Dobra, ale najpierw muszę wam jeszcze coś powiedzieć, choć szczerze mówiąc, nie chcę. Myślę, że tracicie waszą tamę. Dolinie grozi zalanie, chłopaki. Ratujcie przede wszystkim kobiety i dzieci.
- A dobry też z niego profesor? - No, niczego!... On niby, jak z nim gadać, to taki jest trochę głupowaty, ale uczy - jak wypada. Mój przecie chłopak chodzi do niego dopiero trzeci rok i już zna całe abecadło - z góry na dół i z dołu do góry.
Tomek stwierdził, że świat właściwie wcale nie jest taki zły. Sam o tym nie wiedząc, odkrył wielkie prawo działań ludzkich, a mianowicie: jeżeli chcemy obudzić w mężczyźnie lub chłopaku pragnienie jakiejś rzeczy, powinniśmy ją przedstawić jako trudną do zdobycia.
Chłopak, który zrobił jej zdjęcia, po niespełna pół roku przeniósł się z rodziną do innego miasta. Zniszczył mojej córce życie i uciekł, nie ponosząc właściwie żadnych konsekwencji. Pochodził z majętnej rodziny. Odszkodowanie, które musieli zapłacić jego rodzice, nie było dla nich żadnym wydatkiem.
Wystarczyło kilka miesięcy, żeby wszyscy ci, którzy mnie otaczali, pokazali, ile dla nich znaczę. Każdy z nich wolał trzymać w tajemnicy powrót chłopaka, który wywrócił moje życie do góry nogami, bo sobie tego zażyczył, niż powiedzieć mi, jak faktycznie wyglądają realia i jakie są plany na przyszłość.
- Jest sobie taki boski.- Urwała.- To znaczy, istnieje facet, który jest lub nie jest względnie atrakcyjny. Nie jestem w stanie tego stwierdzić, ponieważ nie dostrzegam atrakcyjności żadnych mężczyzn z wyjątkiem mojego cudownego i przystojnego chłopaka, który przepełnia mnie taką...
- Dobra, już wystarczy.- Braden szturchnął Joss ramieniem.
Ale ludzie chcą aby ksiądz był ponad wszystkim, chcą półboga, a nie człowieka. To ma być trochę wysoki urzędnik, trochę mag. Zresztą chłopak wstępujący do seminarium automatycznie zostaje "odczłowieczony" przez wiernych. I nie ma co ryzykować z otwarciem na ludzi, bo zawsze znajdzie się grupa, która to wykorzysta.
- Co to, to nie- zaoponowała. Szukałam tej książki od lat. Muszę wiedzieć, czy bohaterka zejdzie się z tym chłopakiem, który przezywał ją "Marchewka".
- Jeżeli ten koleś wie, co dobre poszuka sobie blondynki. Rude dziewczyny sprawiają same kłopoty -uśmiechnął się Bellamy i sięgnął po książkę. -Daj mi ją. Waży połowę tego, co ty... Marchewko.
Nie wiem, dlaczego to robię. Może dlatego, że widzę w tym chłopaku siebie. Może dlatego, że ilekroć pozostaję sama, a z moich oczu płyną łzy, gdzieś w głębi duszy marzę o tym, by ktoś po prostu przyszedł i ze mną pogadał. Wyciągnął do mnie pomocną dłoń.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl