Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "pam lecz i oraz", znaleziono 108

- Już nie dam rady się cofnąć. Umiem jedynie dalej kroczy drogą, którą raz wybrałem.
- Bzdura. Nigdy nie jest za późno, żeby przyznać się do błędu.
Stał przede mną, ale ja nie czułam się gotowa mu wybaczyć nawet w chwili, kiedy świadomość, że nie dam rady sama z dwojgiem dzieci, odbierała mi dech.
1. W całym tym przekonaniu, że jakoś dam radę, bo jestem twardzielem, gdzieś kołacze się marzenie o byciu mięcielem, o beztrosce i zabawie.
Może faktycznie potrzebuję czasu, może powinnam dać sobie szansę na zmianę i uwolnienie się od przeszłości, która tak długo trzymała mnie w swoich szponach? Ale czy dam radę?
Wiem, dawać rady to bardzo niewiele,
żadna to mądrość, kiedy w koło bieda,
jednak wybaczcie, moi przyjaciele,
lecz dziś, choć chciałbym, nic więcej wam nie dam.
Wiem, że jestem nieuczciwa, że postępuję cholernie słabo, ale w tej chwili mam w sercu totalny bałagan i naprawdę nie dam rady udawać miłej.
Przestań, ty znosiłeś przytyki mojej mamy, więc ja też dam radę. Najgorsze, że będziemy zmuszeni zachować pozory normalności, bo tam z pewnością ściany mają uszy.
Julia Pastrana była absolutnym wyjątkiem na skale światową, ale oprócz niej na deskach sceny, w literaturze i sztuce pojawiało się wiele nie tak owłosionych, choć brodatych dam.
- Możesz mieć cały świat, wystarczy wyciągnąć rękę.
- Nie chcę całego świata – szepcze mi do ucha.
- A czego chcesz? – Dam jej wszystko. Wszystko. [...]
- Ciebie.
Wolę kłopotliwą prawdę, niż najbezpieczniejsze kłamstwo. Z kłopotami jakoś sobie dam radę, a ile wysiłków przysparzają te wiarygodne kłamstwa, nawet pan sobie wyobrazić nie potrafi.
- Poproś! Nie ma mowy. Nie dam mu tej satysfakcji. Uwielbiałam być jego zabawką, sprawiało mi rozkosz, kiedy traktował mnie jak przedmiot, i on doskonale o tym wiedział, ale tym razem się mu postawię. Kurwa dokończ! -Poproś!
Więc dam wam teraz radę. Patrzcie na życie jak na grę, nie bierzcie go tak poważnie. Inni ludzie to tylko pionki. Mogą mieć różne role, a nawet sprawiać problemy.
Każda podróż zaczyna się od pierwszego kroku. Wypędź z umysłu wszelkie "nie dam rady". Jedyne, co cię powstrzymuje, to strach. Odwaga popycha cię do przodu.
Ja też cię kocham... że co? ... chujów sto.- wyszczerzyła zęby w uśmiechu. Mówi się ,,słucham,, , a nie co: ,,co,,. Tak mi się wydawało, że się przesłyszałam. Potwierdziłem raz. Jak coś zmieni się w tym względzie, dam ci znać.
Jeśli potrzebujesz bezpiecznego miejsca, aby po prostu zapomnieć i uciec, to ci je dam. Dzisiaj. Jutro. W następnym tygodniu. W następnym miesiącu. Ja jestem tym bezpiecznym miejscem, Tabby.
-Vinnie -jęcze - Daj mi buziaka, co?
-Nie dam- droczy się ,unosząc wysoko głowę.
-Dupek!
-Który bardzo cię lubi- Przegryza wargę.
-Tylko lubi?- Krzywię się nieusatysfakcjonowana -Myślałam, że coś więcej.
Nigdy natomiast nie kopię leżącego mężczyzny, chyba że to ja go przewróciłam. Nie wywracam go, chyba że na to zasługuje. Nie łamię słowa, jeśli je komuś dam. Więc daję ci słowo: nie oszukam cię.
Samiec mandarynki to kaczka, która wygląda jak pokemon trochę przypominający kaczkę. Pani mandarynka natomiast prezentuje się jak większość kaczych dam lub polski krajobraz pod koniec listopada.
Wprowadziłaś do mojego uporządkowanego życia chaos i spontaniczność, a ja nie zdawałem sobie sprawy z tego, jak bardzo tego potrzebuję... Zatem, nie, nie dam ci rozwodu, bo nie wyobrażam sobie swojego życia bez ciebie, Ellie...
Pojutrze, równo w południe, rozpocznie się ceremonia. Kogoś pochowają. Jakąś kobietę. Bez względu na to, kto nią jest, będę musiała udawać, że żegnam się z Miriam.
Nie wiem, czy dam radę to wytrzymać.
Dam ci jedną krótką radę. Odpuść. Pogódź się z tym wszystkim, idź dalej przed siebie, a przeszłość zostaw w tyle. Masz dla kogo żyć, nie jesteś sama.
- Po cholerę strzelałeś do gliniarzy, zwialibyśmy i bez tego - Czaja znowu wszedł na wysokie obroty.
- Bo ja lubię tylko zdechłe psy, kapujesz ? I teraz, jeśli nas namierzą, to żywy się nie dam. Nie pójdę pierdzieć w pasiaki, kumasz ?
Zostałam skazana na odizolowanie i moc, których nie chciałam. Lecz nie oznaczało to, że musiałam akceptować to, co zostało mi dane. Tylko ode mnie zależało, czy dam się zgnieść własnym lękom, czy podniosę głowę, stając im naprzeciw.
Byłam mu cholernie wdzięczna ze tę chwilę szczerości. Bo chociaż świadomość tego, że nie jest nam pisane być razem, sprawiła mi ból, to coś mi podopwiadało, że może w końcu dam radę zamknąć ten rozdział i zacznę pisać kolejny.
Mam nadzieję, że cię nie rozpoznam.
Mam nadzieję, że to jakaś kosmiczna pomyłka.
To nie możesz być ty.
Tak im powiem. Z bólem w głosie i z mokrymi oczami.
Jeśli dam radę zapłakać.
Wypadałoby, więc spróbuję.
Dam ci od­po­cząć – rze­kła Prija. – Idę na mały spa­cer. Nie zaj­mie mi to długo. Gdy księż­nicz­ka nie za­pro­te­sto­wa­ła, Prija opu­ści­ła kom­na­tę. W jej ślady po­dą­ży­ła cisza. Z ga­tun­ku tych, które są na­je­żo­ne cier­nia­mi.
Odkąd mój były narzeczony rozsypał moje serce na milion kawałków i wyrządził mi mnóstwo krzywd, nie dam się poniewierać żadnemu mężczyźnie, a tym bardziej takiemu śmieciowi, jakim był David.
Dam ci całego siebie, biorąc od ciebie tyle, ile jesteś w stanie mi zaoferować. A potem pokażę, że jesteś warta całego świata, doprowadzając cię do szaleństwa.
Jeśli potrafisz stanąć w pełni w swoim braku przynależności i zaprzyjaźnić się z lękami samotności oraz wykluczenia, nie pozwolisz, żeby unikanie ich dłużej tobą rządziło. Innymi słowy: znajdziesz się na drodze do swojego domu.
I chociaż każdy z nas ma swoją własną opowieść o czekaniu na schodach, jej sednem zawsze jest uczucie, jakie towarzyszy przebywaniu poza przynależnością. Nieznośne przekonanie, że nikt cię nie potrzebuje. Życie nie uważa, że jesteś niezbędny. Kiedy nikt nie przychodzi za tobą z zaproszeniem, potwierdza to najgorsze twoje obawy i sprawia, że jeszcze bardziej zapuszczasz się na terytorium wygnania, aż czujesz zimny powiew śmierci.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl