Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "rachel jakie", znaleziono 80

Nie będę udawać, że nie myślałem o Rachel. W jej towarzystwie czułem się znacznie swobodniej niż... no, innych znajomych dziewczyn. Nie musiałem się starać, uważać na słowa albo wysilać mózgu, żeby zrozumie, co miała na myśli. Rachel nie była skryta. Okazywała uczucia.
Ta historia wydarzyła się naprawdę. Nie została zapisana, bowiem zatarto z ksiąg i steli, kamieni i jaskiń imiona Rachel i Uziela. Miłość ich była zakazana od samego początku, a ich nienarodzone dziecko, przeklęte wobec Pana i jego dzieła. Zburzył Uziel świat by móc kochać, straciła Rachel życie by pomóc człowiekowi.
Po osiągnięciu szczytu przez Rachel obniżył pułap i kołysząc się delikatnie na wietrze opadał, kierując się w locie ku ziemi. Im bliżej do celu, tym Rachel odchodziły dreszcze i emocje spełnienia. Była wycieńczona. Gdy dotarli do ziemi, leżąc w jego ramionach, poddała się mu bez woli. Opadli delikatnie w wodach Oa, zanurzając się w nich, jak spadający delikatny liść akacji. W wodzie poczuli ulgę.
Moje dobre anioły znowu przegrały, pokonane przez alkohol, przez kobietę, którą jestem gdy piję. Pijana Rachel nie dostrzega konsekwencji, jest albo przesadnie wylewna i pełna optymizmu, albo płonie z nienawiści. Nie ma przeszłości ani przyszłości. Istnieje tylko tu i teraz.
Próbowałem pisać historię swojego życia. Zrozumiałem w końcu, że fabuła nie jest taka ważna. Najważniejsi są bohaterowie.
„Powinniśmy wszyscy w siebie wierzyć, inaczej nigdy niczego nie osiągniemy.”
- Wiesz, co najlepszego może dać Ci prawdziwa miłość?- zapytałam go.
- Co?
- Prawdziwą miłość.
Życie nie zawsze układa się tak,jak chcemy.
Ale zawsze jest pizza .
Zaufanie buduje się latami, niszczy w sekundę i odzyskuje całą wieczność.
"Zasługiwali na lekarkę, którą zawsze chciałam być w chwili rozpoczęcia specjalizacji: promieniejącą dumą i entuzjazmem, nie zaś rozpaczającą nad przepaścią publicznej służby zdrowia. Postanowiłam wycofać swe podanie. Czułam się, jakbym porzucała pacjentów, swoje zasady oraz fach, który kochałam. "
Gdybyś nadal upierała się, żeby pozostać dżinnem, nigdy nie przeobraziłabyś się w pełni w istotę ludzką. Ja tam byłam. Wiem, jakie to uczucie być tak blisko Boga, a potem powrócić tutaj. Ale ja się tam nie narodziłam, a ty owszem. Więc najlepiej pogodzić się z obecnym stanem i żyć dalej, bo inaczej wcześniej czy później ta tęsknota cię zabije.
Jestem nie tyle współczująca, co wyrozumiała. Znałam ich wielu, tych gangsterów. Większość z nich już nie żyje, ale zawsze znajdą się dzieciaki, małolaty, gotowe zająć ich miejsce. Martwi mnie to i tyle. Martwię się, bo bez względu na to, co robimy, gangi się rozrastają, bo ci młodzi nie mają przyszłości. Nie bez powodu są sfrustrowani i agresywni.
Czas przypomina długą drogę, z tragediami na każdym zakręcie. Nie da się niczego cofnąć; można jedynie przywołać urywki przeszłości na fotografiach i we wspomnieniach.
Nie jesteśmy żadnymi bogami, pisanymi wielką czy mała literą- powiedział Luis. Nawet nie jesteśmy aniołami, stary. Jesteśmy zwykłymi ludźmi. Bystry Strażnik wie o tym lepiej od innych. Kiedy udajesz Boga, ludzie umierają.
Niczego nie ukrywaj ze względu na mnie. Tkwię w tym łajnie po uszy, to pewne jak śmierć i podatki. Możesz odmówić płacenia podatków - skwitowałam. A śmierć rzadko pyta o zdanie.
Zsunęłam się pod powierzchnię ciemności. Pomyślałam o Luisie, co by zrobił, gdybym nie dotrzymała obietnicy i nie wróciła. Rozpaczałam nie nad swoją śmiercią, lecz nad jego żalem
Śmierć jest najlepszym wynalazkiem życia.
Oczy, pamiętaj o oczach, bo inaczej uśmiech nie wygląda szczerze.
"Podobno sny odzwierciedlają nasze ukryte lęki i pragnienia tajne, wszystkie domagają się uwagi.
Najwyraźniej ludzie mnie nie rozumieją. Nie rozumieją, że trzeba mi trochę przestrzeni. Ciągle mi mówią, co mam robić. Uważają, że zasady i plany na przyszłość, czyste ręce i porządne maniery wszystko naprawią. Niczego nie chwytają.
Rzecz w tym, że kiedy ktoś każe mi coś robić, od razu mam problem. Chcę takiemu komuś powiedzieć, żeby się odpieprzył, zrobię, jak mi się zechce. Nawet jeśli chodzi o coś, na co tak naprawdę mam ochotę.
Jedźmy już z tym koksem.
Teraz skoncentruj się na przetrwaniu, popłaczesz sobie później.
Życie to ból moje dziecko.
Nie walczymy w irlandzkiej kampanii, i jakiekolwiek błędy które zrobiłem raz, nie zrobię ich ponownie.
W szalejącej burzy śnieżnej przeszła przez Ponurą Przełęcz, za towarzystwo mając jedynie dwie pasterki z Przyczółka Dewcomba, które pokazywały jej drogę.
Założyłem, że żadna racjonalna istota nie odważy się stawić czoła takiej pogodzie, więc nie byłem nawet w saarantrasie, by ją przywitać.
Zwiadowcy wprowadzili ją do naszej jaskini, tę malutką, na wpół zamarzniętą dziewczynkę, wokół niej wirował śnieg.
Wszyscy się na nią gapiliśmy, nie wiedząc, co myśleć, aż odrzuciła lamowany futrem kaptur i odwinęła wełniany szal z twarzy.
Spojrzała mi w oczy i już wiedziałem.
Przez dłuższą chwilę panowała cisza, aż Glisselda spytała:
– Co wiedziałeś, Ardmagarze?
– Że natrafiłem na godnego siebie przeciwnika.
Zabobonne oszustwo czy nie, wiadomość przekazana przez psałterz była jasna: "Prawdy nie należy wypowiadać na głos. Oto akceptowalne kłamstwo".
Bliźniacza para bogów, Konieczność i Przypadek, chodziła wśród gwiazd. Co musiało powstać, powstało, co mogło powstać, czasem powstawało.
My, smoki, nauczyłyśmy się od was, że razem jesteśmy silniejsi. Nie musimy samotnie stawiać czoła światu. Stańmy razem w imię pokoju.
Są melodie, które przemawiają równie dobitnie jak słowa, które płyną logicznie i w sposób nieunikniony z jednego, czystego uczucia.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl