Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "sobie skupia", znaleziono 132

Kiedy człowieka spotyka coś złego, nieszczęście, jakaś trauma, to skupia się tylko na tym, co się stało, i na tym, jak z tym dalej żyć.
Obecnie świat skupia się na sensacji, zapominając o człowieku. Humanizm został zastąpiony przez sensacjonizm lub plotkocentryzm.
Dzisiaj mogę powiedzieć, że uroda jest najbardziej wyrafinowaną sztuczką natury. Człowiek skupia się na tym, co piękne, i przegapia to, co złe. Brzydkie, wstrętne, groźne.
Za dużo myślę. Jeśli ktoś myśli i myśli, i myśli, otacza się barierą odgradzającą go od wszystkiego wokół. Nie może się niczym cieszyć i skupia się tylko na tym, jak kiepsko wszystko wygląda. Jak bardzo chciałby być gdzie indziej.
...o czym można myśleć, kiedy nie skupia się w każdej sekundzie na najbliższym dniu. Można dojrzeć na horyzoncie najbliższy rok. I następny. I być może zobaczyć, że da się z tym zrobić coś wartego zachodu- z tym, co nazywają resztą życia...
Podśpiewując sobie pod nosem, zwyczajnie robiła swoje. Adam Małysz zawsze mówił, że skupia się na tym, żeby oddać dwa dobre skoki, tak też i ona koncentrowała się na ugotowaniu trzech dobrych dań. I tyle.
Kiedy człowiek skupia się na określonych rzeczach, automatycznie odsuwa od siebie nieprzyjemne myśli. Oczywiście one nie znikają jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, ale przynajmniej na jakiś czas dadzą człowiekowi spokój.
Starość jest egocentryczna. Skupia całą uwagę na sobie, jeśli jej pozwolić. Wówczas dochodzą do głosu bolączki ciała. Brzydota wydostaje się porami. Jedynym lekarstwem jest znalezienie sobie zajęcia. Bycie pomocnym.
Reaktywność przysłania faktycznie istotne rzeczy kwestiami, które są bezcelowe, które sztucznie napędzają, fundując marną dopaminę. Sprawia, że skupia się nadmierną, wręcz obsesyjną uwagę na tym, co nijak do życia niepotrzebne.
Czas wydaje się a to zwalniać, a to znów przyspieszać, tworząc chwile pełnej jasności i minuty dezorientacji. Żołnierz przypadkowo skupia uwagę na miejscach, w których może się chować nieprzyjaciel: krzaku, murze, linii drzew.
Krzyżuję wzrok z idącą przodem dziewczyną, niemo pytając czy tak jest zawsze. Czy wszędzie tam, gdzie pojawi się jej przyjaciółka, wzbudza taką sensację? Czy zdarza się, tak jak teraz, że choć ktoś ją dostrzega i skupia wzrok na białej lasce, to nie schodzi im z drogi? Czy zawsze muszą lawirować między ludźmi i przedmiotami?
Właśnie. Policja skupia się głównie na pierdolonych słupkach. A takich ludzi jak ja, którzy chcą pomóc społeczeństwu zgodnie z treścią ślubowania, jest w komisariacie jeszcze dwoje, może troje. Takich, co chcą więcej, niż tylko przyjechać, odpierdolić swoje, pouczyć, zamknąć drzwi i mieć wszystko w dupie. Ja tak nie umiem. I chyba, kurwa, już się tego nie nauczę. Aczkolwiek nie zawsze jest to mile widziane.
Trupy się kumulują, stos wznosi się aż do nieba, historia powszechna świata, która jest zwykłym ciągiem masakr, stojących za każdym przemówieniem, każdym gestem, każdym wspomnieniem, i jeśli Auschwitz jest tragedią, która skupia w sobie naturę wszystkich innych tragedii, też nie przestaje być swego rodzaju dowodem na bezsensowność doświadczenia ludzkiego we wszystkich czasach i miejscach - wobec którego nic się nie da zrobić, niczego wymyślić.
Najwięksi skandaliści złotej ery Hollywood to zbiór historii, który jak w soczewce skupia biografie legendarnych gwiazd amerykańskiego kina – Elizabeth Taylor, Charliego Chaplina, Marlene Dietrich czy Joan Crawford. Ikon, słynących nie tylko z fenomenalnych kreacji aktorskich i wszechstronnych talentów, ale też z burzliwych, niejednokrotnie tragicznych losów, o których swego czasu mówił cały świat. Książka zabierze Czytelnika w podróż po skandalizującym świecie klasycznego Hollywood, pełnym anegdot i poruszających opowieści, w którym zbrodnie, używki i romanse mieszały się z prawdziwymi ludzkimi dramatami. Autorka przygląda się kontrowersjom wokół gwiazd filmowych z empatią i ciekawością, podejmując próbę zrozumienia ich prywatnych tragedii oraz złożonych biografii, które często odcisnęły piętno na artystach X muzy, determinując ich prowokacyjny styl bycia. Lektura ta, przybliżająca niepowtarzalny klimat złotej ery Hollywood, została też okraszona historiami o wybitnych dziełach, które na zawsze zmieniły oblicze kina.
Chciałbym móc się rozkoszować muzyką, ale nie potrafię. Cóż za ironia losu, że nie potrafię się skupić na scenie pełnej skupienia.
Miłość odczuwa się dzięki skupieniu na kimś uwagi.
Mężczyzna, który nie potrafi się skupić na jednej kobiecie, nie jest wart żadnej (...).
To wtedy pierwszy raz widzę, że mamy wybór: skupić się na tym, co straciłyśmy, albo na tym, co nam zostało.
Skupienie się na zmienianiu drugiego człowieka stanowi ucieczkę przed sobą.
W pewne rzeczy lepiej się nie zagłębiać, jeśli próbujesz się skupić na innych sprawach.
Ciemność lubi mieć swoje tajemnice. Pomaga cichym, cierpliwym i skupionym...
Musisz znaleźć swoje tempo. Musisz się skupić na sobie. Musisz mieć plan.
Postanowiła jednak być egoistką i skupić się na swoim problemie. Egoizm w zasadzie jest zdrowy
Gdy martwisz się przyszłością i gryziesz się z powodu przeszłości, skupienie się na teraźniejszości, czyli na tym, co się dzieje tu i teraz, może być trudne.
Świat mógłby być takim pięknym miejscem, gdyby tylko wszyscy ludzie skupili się na tym, co dobre.
Ludzina dyskutowała o morderstwie, a ja skupiłem się na rzeczach naprawdę istotnych. Czyli szamaniu.
Bartoszewski mówił niezwykle ciekawie, tylko tak prędko, ze trzeba było ogromnego skupienia, aby podążać za nim myślami.
Dobry nauczyciel musi skupić na sobie uwagę uczniów, być główną atrakcją – mózgiem, gwiazdą.
Spróbuj skupić się na czymś innym niż jedzenie, a kto wie, jak wielkich czynów dokonasz.
...osobnik dziko kreatywny, ekstrawertyczny i mający okres skupienia uwagi jak naćpana fretka...
© 2007 - 2025 nakanapie.pl