Wyszukiwarka

-Jerzyk, co ty robisz?

W parku nie było już ani jednej żywej istoty, prócz mnie.

Między drzewami prawie nie czuło się padających kropli deszczu, za to powietrze było cudowne.

– Postanowiłem pójść z tobą dzisiaj do miasta

Jedna z luf karabinu znajdowała się na wyciągnięcie ręki od mojej głowy.

Ojciec ze swoją grzywą siwych włosów wydawał się prawie bogiem – faktycznie, do piątego roku życia Nafai myślał, że ojciec jest Nadduszą.

Wtedy możesz zacząć się bać, bo oto przybyli ci od Samobójców, a im jest wszystko jedno, czy przeżyjesz.

A ty?

Na posterunku, za dwie godziny, kiedy przyniósłbyś mi kawę i tak przeszlibyśmy na „Ty”.