Sylwia

Wbrew pozorom książka bardzo dobra. Mity z bogami i bożkamiw roli głównej odzwierciedlają dzisiejszych ludzi. Parandowskinapisał łatwą mitologię, którą może przeczytać każdy.Ja nawet streściłam tę książkę. Mam 32 kartkowy zeszyt zewszystkimi danymi, skróconymi mitami, miejscami i osobami, które występowały w mitologii. Było mi to niezbędne dokonkur...

Moja również była pierwsza z serii Jeżycjady. Niestetynie przypadła mi do gustu. Taka banalna, a sama Anielawydała mi się dziwną osobą.

Hmm... Na początku nie polubiłam tej książki. Dlaczego?Bo robiła za szkolną lekturę. A z doświadczenia wiem, że w liście lektur są słabe ksiązki. A jednak po jej przeczytaniu stwierdziłam, że nie była taka zła.Ten wątek z Kreską był bardzo ciekawy. Takanieszczęśliwa miłość. A później Happy End. Chociaż od początku historia Genowefy vel. Aureliimnie...

Czwarta i ostania część. Oby nie było ich więcej, gdyż zamieni się to w jakąśkiepską telenowelę. Długo cekałam na ten tomik, a kupiłam go już w dzień po premierze. Bardzo ciekawe, ulubiona scena: kiedy Rosalie z jakiejś misyrobi miseczkę dla Jacoba z napisem "Azor". I oczywiście ich ciągłe przekomarzani.Wątek o przemianie Belli bardzo mnie wciągnął...

Czytałam na olimpiadę z języka polskiego i spodobało mi się. Wkurzało mnietylko zachowanie dziewczyny. Taka zadufana w sobie. No wprost irytujące.Ale wszystko skończyło się dobrze. Dobrze? A gdzie dalszy ciąg?! Ja chce coś, co będzie opowiadać o losach bohaterki już jako królowej.

Dla mnie książka bardzo ciekawa. Najbardziej irytujące było to, że Monika latałaza tym stworem jak opętana. No wprost denerwujące. Mój ulubiony wątek?Ten z dworem. Kocham takie klimaty.

Wreszcie coś nowego, osobiście po czytaniu szkolnych lektur aż zasyca mi w gardle.Ale tutaj mamy naprawdę coś ciekawego, o kamieniu filozoficznym i MichaleSędziwole (o którym kilka dni póxniej pisałam referat ). Dziewczyny z mocnymcharakterem i osobowością. To lubię.

Książka bardzo ciekawa i wciągająca. Szybko się czyta, a cała fabuła naprawdęprzypadła mi do gustu. Postać Moniki, jak dla mnie, jest czymś niesamowitym.Kończy mi się cierpliwość, kiedy czytam o biednych kobietkach zależnychod innych. Dla mnie najważniejszy jest charakter.

Po drugim tomie wreszcie jakieś przebudzenie. Nie powiem, ciekawie się zaczyna, choćciągłe opory Edwarda odnośnie przemiany Belli są lekko irytujące. No i wreszciedoczekałam się śmierci tej wampirzycy, osobiście nie przepadałam za jej osobą.Najlepsze z tego wszystkiego są oczywiście przekomarzania Edwarda i Jacoba.

Zauważam, że jako jedyna mam całkiem odmienne zdanie, co do tej części (obserwacje prowadziłam w szkole). Ten tom, jak dla mnie, troszkę monotonny. A Bella lekko daje w kość swoją osobą. Mimowszystko warto przeczyta, gdyż postać Jacoba jest niezwykła.

Cóż, z pewnością się powtórzę, ale książka ta (wg mnie) należy do literatury XXI w. Wieje od niej świeżością, kto nie widzi różnicy na początku niech przeczyta "Krzyżaków",a później zabierze się do lektury tej ksiązki. Fabuła bardzo dobra, porywająca,coś, co naprawdę przypadło mi do gustu.