Jedno słowo: B O S K A ! Od teraz jest to moja ulubiona zaraz po serii HP ;D Nie mogę się doczekać, aż przeczytam drugą część ^^ Jestem bardzo ciekawa, o co chodzi z Elizabeth i Elliotem, a także, co w swojej wizji widziała Afrodyta. No i Erik jest boski.... xD
Autorka w ciekawy sposób przedstawiła historię zaginionych chłopców z rodu Yorków. Książkę czyta się bardzo szybko, a i warto pamiętać, że w opowieść autorki wplecione są fakty historyczne. Powieść nie powala na kolana, ale zdecydowanie jest przyjemną, wartą przeczytania lekturą :)
Książka jest w porządku, przyjemna w odbiorze, szybko się ją czyta... Jednakże nie wzbudziła we mnie żadnych większych emocji. Taka ot tak sobie. Do poczytania w nudny wieczór. Mimo wszystko chętnie sięgnę po kolejne tomy. Oczywiście z nadzieją, że okażą się lepsze od "Księżniczki z lodu".
Również bałam się starszych muszkieterów, a zwłaszcza Atosa. Na szczęście książka - mimo nużącego początku - bardzo mi się spodobała. Nie brakuje ekscytujących przygód oraz niespodziewanych zwrotów akcji, które tak bardzo ceniłam sobie w pierwszej części trylogii. Poza tym uważam, że dobrym pomysłem było głębsze przedstawienie bohaterów. Ogólnie całość mile mnie zaskoczyła i z przyjemnością sięgam po kolejną książkę Dumasa !
Dokładnie to, czego oczekiwałam po tej książce. Pełno przygód, intryg, nieprzeciętnych bohaterów ! Najbardziej urzekła mnie postać Atosa. Wielki pan wywodzący się z szlachetnego rodu, perfekcyjny dowódca oraz niezastąpiony przyjaciel. W jego postawie i zachowaniu udało mi się dopatrzyć samych pozytywnych cech. Z pewnością jest to bohater godny uwagi czytelnika. Uważam, że ta książka zasługuje na miano nieśmiertelnego dzieła literackiego :)
Początkowo sceptycznie podchodziłam do "Władcy Pierścieni", ale kiedy tylko zaczęłam ją czytać od razu się zakochałam. Zdecydowanie zaliczam ją do książek, które trzeba przeczytać !
Jodi Picoult jak zwykle mnie nie zawiodła. Książka nie wyróżnia się niczym przy innych powieściach tej autorki (przynajmniej nie przy tych, które czytałam), ale nie jest to wadą. Okazała się ona bardzo przyjemna w odbiorze. Przyznam nawet, że po raz pierwszy czytając książkę tej autorki byłam lekko zaskoczona przebiegiem wydarzeń, za co pani Picoult zyskuje u mnie duży plus. Poza tym poruszony zostaje ciekawy temat, nad którym warto się zastanowić. "Deszczową noc" polecam na jakiś nudny deszczow... więcej »
Lektura z pewnością nie znajdzie się na liście moich ulubionych, ale także nie ma dla niej miejsca w najgorszych. "Jądro ciemności" jest faktycznie dosyć ciężką w odbiorze książką, a zawarte w niej opisy się dłużą. Mimo wszystko uważam, że warto po nią sięgnąć. PO przeczytaniu całości wydała mi się dużo ciekawsza niż PODCZAS jej czytania.
Początek książki wydawał mi się nieciekawy, jednak z każdą stroną moje zdanie ulegało zmianie. Skończyło się na tym, że nic nie mogło oderwać mnie od powieści! Może nie jest to najlepsza książka, ale spodobało mi się, - jak już zauważyło parę osób przede mną - ciekawe spojrzenie na religię oraz motyw przetrwania.
Na początku książkę czytało mi się bardzo przyjemnie, z czasem jednak zaczęła mi się nużyć. Jeśli chodzi o składnię to powieść została bardzo dobrze napisana, jednakże kompozycja tekstu nie była porywająca i ambitna. Mimo wszystko nie żałuję, że dobrnęłam do końca książki.
Książka bardzo mi się podobała. Z początku czytanie szło mi dość opornie, ale wraz z rozwojem akcji powieść Dana Browna stawała się coraz bardziej interesująca. Ciągłe napięcie przyprawiało mnie chwilami o dreszcze, jednakże zafascynowało mnie przede wszystkim bractwo iluminatów. Z pewnością sięgnę po kolejną książkę tego autora :-)