Wiktoria Aleksandrowicz

Właśnie czytam i szczerze - ciężko się oderwać, żeby napisać ten komentarz :)

Książka napisana jest dobrze i ciekawie, chociaż zdecydowanie ma prawo urażać uczucia religijne niektórych osób... ale tematyką zajmowała się przecież również grupa Monty Pythona (Żywot Briana) czy chociażby (jednak traktując to w niekomediowy sposób) Michaił Bułchakow.

Powieść nie powala na kolana i może obrażać uczucia niektórych ludzi, ale jeżeli potraktujemy ją tylko jako komedię, to jest całkiem fajna.

Książka niezwykle przyjemna i zabawna. Moim zdaniem najlepsza z powieści autora! Jeżeli chce się spróbować przygody z nim, to właśnie od niej warto zacząć.

Zależy co kto lubi - jeżeli traktuje się Moorea tylko i wyłącznie jako autora komediowo-parodiowego, to jest naprawdę fajny i pisze lekko oraz przyjemnie. Jeżeli jednak chce się głębszych treści, to cóż... w wielu książkach, włącznie i z tą może kogoś urazić.

Czytam, czytam i nie mogę się przestać śmiać! Styl i pomysły rewelacyjne, tylko główna bohaterka to straszna ciapa! (ale może taki jej urok).

O wow! To była moja lektura w szkole podstawowej. Mieliśmy pomysłową wychowawczynię. Książkę całym sercem polecam - nie tylko dzieciom, ale i rodzicom, którzy mogliby im na dobranoc poczytać!

Dziwi mnie brak komentarzy pod tą książką, ponieważ jest naprawdę dobra. Czy ludzie czytają teraz tylko thrillery i romanse?

Moim zdaniem to bardzo przyjemny i przemyślany zbiór opowiadań. Czytało się jednym tchem.

Uśmiałam się do żywego czytając tą książkę. Takie powieści o wampirach jak najbardziej mogą być!

Książka świetna. Polecam wszystkim fanom Tima Burtona i niepowtarzalnego klimatu, który stworzył Edgar Alan Poe w swojej literaturze.

Książka naprawdę wzruszająca. Zawsze bardzo lubiłam wykorzystywać ją na wszelkie możliwe sposoby w szkolnych wypracowaniach.

Książka w szybkim tempie stała się jedną z moich ulubionych.

Przyjemnie i szybko się to czyta, ale żadnej rewelacji czy czegokolwiek odkrywczego w tej książce nie ma. W sam raz na zabicie nudy. Lekki i łatwostrawne.

Jest to jedna z moich ulubionych książek. Taka heroic fantasy od której nie można się oderwać. Najfajniejsze jest to, że pierwsza część się kończy i właściwie nie ma w niej takiego wyraźnego "to be continue..." Mimo to, po jej przeczytaniu, po prostu chce sie czytać "Miecz Prawdy" dalej.

Ja jestem ciekawa co z kolejną częścią "Beautiful Chaos" bo wydawnictwo milczy...

Pomysł na powieść fantasy fajny, ale ogólnie rzecz biorąc akcja i nadmiar barwnych opisów są lekko nużące (czyta się trochę jak "Nad Niemnem"). No, ale nic to :) czytam dalej!