“Chiński rząd zawsze twierdził, że nie było ani jednej ofiary śmiertelnej „na placu”, ale na sąsiednich ulicach zastrzelono z karabinów maszynowych trzy tysiące próbujących uciekać manifestantów. 17 lat później nadal nie wolno o tym mówić, tak jak nie wolno prowadzić absolutnie żadnych dochodzeń. Policja prześladuje pekińską organizację rodziców ofiar, bo próbuje ona sporządzić listę zaginionych. O wydarzeniach na placu Tian’anmen nie wolno wspominać nawet w literaturze.”

“To ciekawe, ale nigdy przedtem nie zdałem sobie sprawy, co to znaczy zniszczyć zdrowego, świadomego człowieka. Gdy zobaczyłem, jak więzień zboczył lekko, aby ominąć kałużę, dostrzegłem tajemnicę, trudną do opisania niesprawiedliwość polegającą na przecinaniu życia, gdy jest ono w pełnym rozwoju.”

“[Widok] nieszczęsnych więźniów skulonych w cuchnących klatkach aresztów, zastraszone twarze skazanych na wieloletnie wyroki, pokiereszowane pośladki ludzi wychłostanych bambusowymi kijami. Wszystko to ciążyło mi nieznośnym poczuciem winy.”

“Nie miałem już wtedy wątpliwości, że imperializm jest złem, i zdawałem sobie sprawę, że im prędzej machnę na to wszystko ręką i wyplączę się z tej historii, tym lepiej. ”

“Straszliwy los przyzwoitego człowieka żyjącego z pracy własnych rąk, wyrzuconego nagle na bruk po wielu latach stałego zatrudnienia, jego rozpaczliwe zmagania z prawami ekonomicznymi, których nie pojmuje ni w ząb, rozpad rodzin, wyniszczające psychicznie poczucie wstydu”

“Pouczające było słuchanie kasjerów (Anglików), jak mówią: "No cóż, trzeba powiesić tych cholernych anarchistów", i obserwowanie, jacy są zaskoczeni, niemal zszokowani pytaniem, czy Sacco i Vanzetti są winni przestępstwa, za które zostali skazani”