Ale historia… Ta potworna wojna

Klasę pana Cebuli, ekscentrycznego historyka, znamy już dość dobrze. Już od jakiegoś bowiem czasu towarzyszymy jego uczniom w różnych eskapadach do przeszłości. Zaraz, zaraz…. Ile było tych wypraw? Naliczyłam siedem. Kiedyś pomyślałam sobie, czy autorka odważy się poruszyć w tej serii tematykę II wojny światowej. Oczekiwaniom stało się zadość . Jak opowiadać zatem dzieciakom o wojnie? To temat przecież ciągle żywy, bliska przeszłość, w wielu rodzinach często wraca się do wspomnień, żyją osoby, które żyły w czasach wojny. Wydaje mi się, że Grażyna Bąkiewicz znalazła sposób, by trafić do młodego czytelnika, by go zainteresować tematem. Połączyła przygodę z historią. Odstąpiła od patetyzmu, nadając swojej opowieści nutkę magicznej normalności połączonej z humorem i lekkim potraktowaniem tematu. Tym razem głównym bohaterem jest 12-letni Witek. Chłopiec często nosi słuchawki na uszach – ale nie po to, by słuchać muzyki, ale by znaleźć ukojenie w ciszy, odciąć się od świata zewnętrznego, gwaru jaki często panuje w szkole i klasie. Oczywiście dużą rolę w tej historii jak zwykle odgrywają magiczne ławki, które potrafią zabrać uczniów do przeszłości – gdzie tylko ci zechcą. Cel jest jeden – czasy przedwojenne i wojenne. Dzieci, wśród nich również Witek, mogą na własne oczy przekonać się, dlaczego w przedwojennych Niemczech faszyzm kwitł i znajdował aż tylu zwolenników. Poznają małego Heinricha, który pewnego dnia dostaje od rodziców zakaz kontaktowania się ze swoim żydowskim przyjaci...

Cześć mam na imię Witek i mam 12 lat. Uwielbiam fale, szkołę niekoniecznie. Tym razem na lekcji historii przenosimy się w czasy, kiedy wybuchła II wojna światowa – to było straszne, dobrze, że pokonaliśmy Hitlera i jego zwolenników.
Siódmy tom serii dotyczy czasów przed i w trakcie II wojny światowej. Autorka umiejętnie ukazała dokonania Polski w okresie międzywojennym, przyczyny wybuchu II wojny światowej, światopogląd Hitlera i jego zwolenników. Mamy też informacje o obrazie „Bitwa po Grunwaldem”, Sendlerowej, Korczaku, ale też reakcjach zwykłych obywateli i ich stosunku do wojny, sabotaż i dorosłych i dzieci. Temat jest trudny i bolesny, pisarka nie pominęła też zdrajców i tych, którzy oddawali życie. Nie ukrywam, byłam ciekawa jak poradzi sobie w tej sytuacji Nowicki, było dobrze, mimo, że niektóre komiksy musiały być poważne, były i takie, które tonowały te trudne sytuacje. Wspaniała lekcja historii, tym razem jednak zalecam dorosłym zorientować się czy dzieci odbiorą niektóre informacje właściwie – po prostu dopytać.