Biały album

Joan Didion
6.5 /10
Ocena 6.5 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Biały album
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
6.5 /10
Ocena 6.5 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów

Opis

Najważniejsza książka w dorobku dziennikarskim Joan Didion. Tytułowy esej został okrzyknięty przez „Publishers Weekly” jednym z najważniejszych tekstów od 1950 roku.
Joan Didion rejestruje wstrząsy i następstwa lat sześćdziesiątych w Stanach Zjednoczonych. Bada kluczowe wydarzenia, postaci i trendy epoki, która na nowo zdefiniowała kulturę masową. Didion przywołuje spotkania z Jimem Morrisonem, atmosferę studenckich kampusów, zbrodnię popełnioną przez grupę Mansona; patrzy z powątpiewaniem na rodzący się ruch wyzwolenia kobiet i kreśli portret luksusowego życia bogatych Kalifornijczyków. Dokonuje też bezlitosnej wiwisekcji samej siebie, przywołuje cytaty z raportów psychiatrycznych na własny temat, opowiada o własnych obsesjach dotyczących wody czy centrów handlowych, bez zażenowania mówi o swojej uprzywilejowanej pozycji zamożnej białej intelektualistki.
Biały album zawiera teksty, które powstawały i były publikowane w latach 1968–1978.

Joan Didion (1934–2021) – amerykańska dziennikarka, eseistka, autorka powieści i scenariuszy. Tworzyła w nurcie Nowego Dziennikarstwa, które wprowadziło stosowanie w reportażu i eseju technik zaczerpniętych z literatury pięknej.
Data wydania: 2022-11-09
ISBN: 978-83-67216-71-5, 9788367216715
Wydawnictwo: Relacja
Kategoria: Publicystyka i Esej
Stron: 272
dodana przez: Catta

Autor

Joan Didion Joan Didion
Urodzona 5 grudnia 1934 roku w USA (Sacramento)
Joan Didion – amerykańska dziennikarka, eseistka, powieściopisarka. Mieszka w Nowym Jorku. Bliska nurtowi Nowego Dziennikarstwa. W 2005 roku zdobyła National Book Award za Rok magicznego myślenia, eseistyczną opowieść o śmierci jej męża i ciężkie...

Pozostałe książki:

Rok magicznego myślenia Błękitne noce Graj jak się da Powiem wam, co o tym myślę Biały album Dryfując do Betlejem Demokracja Rzekobieg
Wszystkie książki Joan Didion

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Mozaika doświadczeń i refleksji

WYBÓR REDAKCJI
12.09.2024

Joan Didion to jedna z najważniejszych postaci literatury amerykańskiej XX wieku, a jej zbiór esejów „Biały album” („The White Album”) stanowi jedną z najbardziej wpływowych i przenikliwych analiz amerykańskiej kultury i społeczeństwa lat 60. i 70. XX wieku. Opublikowana w 1979 roku, książka ta jest zarówno osobistym zapisem doświadczeń autorki, j... Recenzja książki Biały album

@atypowy@atypowy × 11

Biały album Didion

WYBÓR REDAKCJI
26.11.2022

Ostatnie miesiące przyniosły mi kilka literackich odkryć, szczególnie myślę o autorach poznanych dopiero w tym roku. Cieszę się, że zdecydowałam się na nich i już wiem, że w przyszłości jeszcze coś od nich przeczytam. Jedną z takich nowości był dla mnie "Biały album" - pierwsze dzieło Joan Didion, z którym miałam okazję się zapoznać. "Biały album... Recenzja książki Biały album

Rankiem po upływie lat sześćdziesiątych

14.11.2022

„Grawitowałam w stronę losowości. Podążałam za przypadkowością” Czytacie eseje? Lubicie taką formę literatury? Dla mnie to było pierwsze spotkanie z tym gatunkiem. I jestem pewna, że nie ostatnie. „Biały Album” to podobno najważniejsza książka w dorobku autorki. Joan Didion w niezwykle przenikliwy sposób opisuje lata 60. i 70. w Stanach Zjednocz... Recenzja książki Biały album

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@maslowskimarcinn
2023-09-17
4 /10
Przeczytane

Reklamowana i polecana jako zapis „wstrząsów i następstw lat sześćdziesiątych w Stanach Zjednoczonych”, w której Autorka przywołuje spotkanie z Jimem Morrisonem i zbrodnię popełnioną przez grupę Mansona. Zabieram się do czytania (toż to „słynny” Biały Album) i po zakończeniu pierwszego rozdziału czuję pustkę. Pustkę, która nie opuszcza mnie aż do końca.

Nie mogę wydobyć z siebie zachwytu, żadnych ochów i achów. „Biały album” mnie – najmocniej za to przepraszam – zanudził. Nie było tu dla mnie nic ciekawego – przytaczane przez Didon postaci, anegdoty i miejsca były mi zupełnie obce i nie stawały się ani o cal bliższe. Ślęczenie przy googlu też nie pomagało. Zdania typu „Chciałam otworzyć i zamknąć bramę wlotową Clifton Court Forebay”, opis Posiadłości Gubernatora („w złocone lustro w bibliotece wkomponowane jest popiersie Szekspira”), Royal Hawaiian w Honolulu, czy Geetty (które „mogłoby zostać zamówione do filmu Christian Czarodziej”), wulgarne, „disneyowskie” i żydowskie, mające być pomnikiem sztuk pięknych, spływały po mnie jak po kaczce. Nie wiem (i prawdę mówiąc jest mi to obojętne), kim był Adlai Stevenson, Gary Fleischman, Sybil Brand, a kim James Albert Pike i inni), co nadzwyczajnego było tym, że Nancy Reagan zrywała kwiaty w ogrodzie i co z tym wszystkim ma wielebny Theobold. Nie próbuję nawet odgadnąć, jakie przesłanie niesie wyliczanka filmów, które Didon widziała. Gubiłem się w niekończących się, pokracznych zdaniach („To stosunkowo rzadki...

| link |
@atypowy
2024-09-12
8 /10
@papierowamagnoolia
2022-11-26
6 /10
Przeczytane
@jasminowaksiazka
2022-11-14
8 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

Malibu zwykle zdumiewa i rozczarowuje tych, którzy nigdy wcześniej go nie widzieli, a przecież sama jego nazwa w wyobraźni ludzi na całym świecie pozostaje swego rodzaju skrótem oznaczającym łatwe życie.
Dodaj cytat