Niepokorna, piękna, ciepła i otwarta, dowcipna i często kontrowersyjna. Bolał ją brzuch. W biegu, między licznymi zajęciami wpadła do lekarza. To miało być rutynowe badanie. Diagnoza przeraziła wszystkich. Rak złośliwy, z licznymi przerzutami. Walczyła z nim przez ponad dwa lata. Śmiertelna choroba i nieposkromiony apetyt na życie. Joasia cieszyła się każdą chwilą spędzaną z najbliższymi i pisała blog. Była szczęśliwa. Chustka to nie tylko zapis zmagania się z chorobą, ale przede wszystkim opowieść o wielkiej miłości do synka, Niemęża i życia. To także opowieść o niezwykłym spotkaniu: Joanna, skupiona na pracy bizneswoman, i Niemąż, mężczyzna z przeszłością, skazany i wciąż walczący o swą niewinność. O tym uczuciu i życiowej przemianie on sam napisze w książce "Nieżona". Niepokorna, piękna, ciepła i otwarta, dowcipna i często kontrowersyjna. Otwarcie mówiła o seksie w czasie choroby. Przygotowywała syna na swoją śmierć. Jej blog zdobył ogromną popularność. Wzruszał i przerażał. Czytali go też ci, którzy szukali zwykłego pocieszenia. ukryj.
Chustka
Joanna Sałyga
8.8
/10
Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 19 ocen kanapowiczów
Na podstawie 19 ocen kanapowiczów
/o-1312423/n/chustka)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
8.8
/10
Ocena 8.8 na 10 możliwych
Na podstawie 19 ocen kanapowiczów
Na podstawie 19 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2013-05-06
ISBN: 978-83-240-2101-7, 9788324021017
Wydawnictwo: Znak
Kategorie:
Dziecko. Młodzież,
Biografia
Stron: 400
Autor
/a-3850/n/joanna-salyga)
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Gdy jeden dzień zmienia wszystko, gdy jedna diagnoza rujnuje życie...
30.06.2021
Rzecz o autobiograficznej książce Joanny Sałygi Chustka.Zwykły, wydawało się ból brzucha, stał się początkiem batalii, którą Autorka ostatecznie przegrała. Opinia lekarza była jednoznaczna i druzgocąca: rak złośliwy z przerzutami. W tamtej chwili miała zaledwie 34 lata i pięcioletniego synka, Jasia. Publikacja powstała na podstawie bloga, Do czeg... Recenzja książki Chustka
@ladymakbet33
× 3
Chustka - Joanna Sałyga, Piotra Sałyga
3.10.2014
Rutynowa wizyta u lekarza może nie raz zaskoczyć nieoczekiwaną diagnozą. Diagnoza, która brzmi jak wyrok: złośliwy rak żołądka z przerzutami. Zwykły ból brzucha może okazać się niezwykłym. W pierwszej chwili odczuwalny jest szok i niedowierzanie, a także nasuwa się pytanie dlaczego ja? Nie ma czasu na narzekanie czy ubolewanie nad swoim losem, gdy... Recenzja książki Chustka
@Ania1986
× 1
Do czego przyda się chustka?
23.08.2013
"Chustka potrzebna jest każdemu. Czasem trzeba w niej schować twarz, na której nie obeschły jeszcze ślady łez. A potem unieść głowę i ruszyć dalej"[1]. Dziś opowiem Wam historię, która niestety wydarzyła się naprawdę. Pewną kobietę od jakiegoś czasu bolał brzuch. W natłoku codziennych spraw prywatnych i zawodowych nie po drodze jej było do lekarza... Recenzja książki Chustka
Chustka
30.12.2014
"Chustka" to forma pamiętnika, który niegdyś występował w formie elektronicznej, a został przelany na papier. Chustka to osoba - sama autorka. Na blogu opisywała swoje dni nad którymi wisiał cień śmierci. Chorowała na raka. Dowiedziała się o tym w momencie, gdy czuła się szczęśliwa, gdy wszystko wydawało się stabilne i idealne. Chwila załamania, p... Recenzja książki Chustka
@FiolkaK
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Autobiografie
Właściwie do tej książki powinnam ukuć nową półeczkę 'blogerskie', bo 'autobiograficzne' w tym kontekście trąci myszką.
Ale powinnam przejść do wrażeń: 'miałam gulę w gardle'. Niesamowity język, bardzo ekspresywny, trochę epiki, trochę liryki. Pisanie TAKIEGO bloga wymagało odwagi do pisania ludziom o swoim życiu. Podziwiam więc takich bloggerów, i uważam, ze czynią wielką rzecz, bo dają ludziom nadzieję.
Pani Joanna, Chustka, była w moim wieku. Zostawiła małe dziecko, Syna, nie wiedząc co z nim będzie. To wywołuje reakcję czytelnika.
Pięknie pisała o tym wszystkim, z wielkim talentem pisarskim, bez wielosłowia, z ogromnym wyczuciem języka.
Każda kolejna strona przybliżała mnie do końca książki, ale i jednocześnie przybliżała do śmierci Chustki. Troszkę jestem rozdygotana po lekturze, bo nie czytałam bloga wcześniej.
Ale powinnam przejść do wrażeń: 'miałam gulę w gardle'. Niesamowity język, bardzo ekspresywny, trochę epiki, trochę liryki. Pisanie TAKIEGO bloga wymagało odwagi do pisania ludziom o swoim życiu. Podziwiam więc takich bloggerów, i uważam, ze czynią wielką rzecz, bo dają ludziom nadzieję.
Pani Joanna, Chustka, była w moim wieku. Zostawiła małe dziecko, Syna, nie wiedząc co z nim będzie. To wywołuje reakcję czytelnika.
Pięknie pisała o tym wszystkim, z wielkim talentem pisarskim, bez wielosłowia, z ogromnym wyczuciem języka.
Każda kolejna strona przybliżała mnie do końca książki, ale i jednocześnie przybliżała do śmierci Chustki. Troszkę jestem rozdygotana po lekturze, bo nie czytałam bloga wcześniej.
× 9
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
Chustka" to dziennik Joanny Sałygi zmagającej się od dwóch lat z rakiem żołądka. Kobieta opisywała na swoim blogu codzienną walkę z chorobą, jak radzi sobie z obecną sytuacją oraz jak spędziła każdy dzień. W jej pamiętniku nie brakuje także wzruszających i humorystycznych rozmów z synkiem oraz wyznań miłości do Niemęża. Kiedy zaczęłam czytać wprost nie mogłam się oderwać i udałam się w podróż poznając życie Joanny i jej rodziny. Podobało mi się,że pani Joanna otwarcie wyraża się co jej się podoba a czego nie znosi. Książka, która wzrusza, ale też wprowadza w dobry humor.
Przejmujący i niezwykle osobisty pamiętnik kobiety, która pragnie przeżyć swoje życie jak najlepiej. Czyta się też z nadzieją, że sytuacja może się poprawi, chociaż zakończenie jest znane.
Pozycja warta przeczytania i przemyślenia. Niesie spory ładunek emocjonalny i pokazuje, że najgorsze można przetrwać dzięki wsparciu i miłości bliskich osób.
Przejmujący i niezwykle osobisty pamiętnik kobiety, która pragnie przeżyć swoje życie jak najlepiej. Czyta się też z nadzieją, że sytuacja może się poprawi, chociaż zakończenie jest znane.
Pozycja warta przeczytania i przemyślenia. Niesie spory ładunek emocjonalny i pokazuje, że najgorsze można przetrwać dzięki wsparciu i miłości bliskich osób.
× 1
|
link
|
2013-12-14
Przeczytane
Ebooki
Głupio oceniać pamiętniki, bo tu nie chodzi o to, żeby było to arcydzieło literackie, ale o emocje. Kiedy sięgałam pierwszy raz po tę książkę, nie spodziewałam się, że będę się uśmiechać czytając historię chorej na raka. Zadziwiło mnie to, że w tak trudnych chwilach można jeszcze znaleźć siłę na pisanie i cieszyć się życiem (tak długo, jak tylko się da i w taki sposób, w jaki tylko się da). Samo życie - czasem śmiech, czasem łzy. Nigdy wcześniej nie słyszałam o pani Joannie, ale po lekturze mam wrażenie, że była niezwykłą osobą.
× 1
|
link
|
Przeczytane
Literatura współczesna
Ta książka poruszyła mnie do głębi. Brak mi słów aby cokolwiek o tym więcej napisać. To jest must read dla każdego!
× 1
|
link
|
@kejti1
2013-07-18
10
/10
Przeczytane
Książka, która śmieszy, wzrusza, uczy siły i doceniania tego co na codzień ulotne.
× 1
|
link
|
@napisaneslowa
2019-11-07
7
/10
Przeczytane
Książka o której napisano już wiele. I trudno wymyślić coś nowego i lepszego. Wybitna pod każdym względem. Uczy pokory,cierpliwości, miłości, radości i korzystania z życia pełną gębą.
Ciepła, radosna a miejscami wstrząsająca. Pokazuje, że w każdej sytuacji życiowej można znaleźć sens i radość, a najważniejszym staje się nie poddawać się i walczyć.
Czytałam ją 3 dni, nie dlatego, że czyta się źle, wręcz przeciwnie, czyta się świetnie. Ale po to, aby Chustka żyła dłużej. Bo ilekroć będziemy sięgać po książkę,tylekroć będzie żyć.
Lektura obowiązkowa dla wszystkich!
Ciepła, radosna a miejscami wstrząsająca. Pokazuje, że w każdej sytuacji życiowej można znaleźć sens i radość, a najważniejszym staje się nie poddawać się i walczyć.
Czytałam ją 3 dni, nie dlatego, że czyta się źle, wręcz przeciwnie, czyta się świetnie. Ale po to, aby Chustka żyła dłużej. Bo ilekroć będziemy sięgać po książkę,tylekroć będzie żyć.
Lektura obowiązkowa dla wszystkich!
|
link
|
Przeczytane
Na zawsze w moim sercu
cudowna książka blogerki chorej na raka - bez patosu, bez użalania się , z humorem. Książka wzrusza, przeraża, ale uczy też doceniać to, co się ma ...Joanna była wyjątkową osobą, cudowną matką ,godnie walczyła ,ale była pogodzona ze śmiercią ...spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą .....nadal można odwiedzać jej blog i wspierać fundację "Chustka"
|
link
|
@atram_78
2020-02-03
7
/10
Przeczytane
2013
🏠 Posiadam 🏠
Życie jest takie krótkie i takie niesprawiedliwe... :(
Pomimo poczucia humoru autorki, ta książka jest dla mnie bardzo dołująca i bolesna.
Pomimo poczucia humoru autorki, ta książka jest dla mnie bardzo dołująca i bolesna.
|
link
|
Przeczytane
Posiadam
Płakałam, śmiałam się i znowu plakalam... książka, która wzrusza, uczy i skłania do refleksji...
|
link
|
Przeczytane
Przeczytane
Biblioteka
CZ
@czytelnik_2
2018-12-18
8
/10
@baska.bed
2016-07-25
8
/10
Przeczytane
Przeczytane
@FiolkaK
2014-12-30
10
/10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Tylko tchórze nie walczą do końca.”
/a-3850/n/joanna-salyga "Joanna Sałyga")
“Nasze życie jest takim, jakim uczyniły je nasze myśli. Nie chlubą jest uciec przed śmiercią, lecz uśmiechać się, gdy i ona się do ciebie uśmiecha (Marek Aureliusz).”
“Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa, bo samotni jesteśmy zawsze, bez względu na stan zdrowia. Choroba samotność uświadamia, uwypukla, wyostrza.”
“9 marca 2012 r.
Dziś mija siedemset dni od znalezienia we mnie choroby.
siedemset naszych wspólnych dni, Czytaczu.
siedemset dni dzielenia się z tobą okruchami mojej codzienności.
siedemset dni walki z nowotworem.
w strachu, bólu, nadziei.
siedemset dni porządkowania myśli
w oczekiwaniu na nieuchronne.
siedemset dni uważnego życia.
i świadomego odchodzenia.
siedemset dni demitologizowania brzemienia śmiertelnej choroby.
siedemset dni w miłości, szczęściu, radości.
siedemset zwyczajnych dni.
siedemset dni razem.
razem z Wami.
razem z rakiem.
ważne, że wspólnie.”
“Jestem wcieleniem cierpienia i bezradności.
Taka walka o życie to pomyłka medycyny.”
