Dar morza

Mam problem z panią Chamberlain.To druga książka,tej autorki,która mnie rozczarowała.Nie wiem czy to dlatego,że zmienił mi się gust czytelniczy czy autorka pisze coraz gorzej.
Możliwe,iż na moją opinię ma wpływ czytana wcześniej książka Llosy a to dwa diametralnie,różne światy literackie. Llosa działa jak narkotyk,uwodzi stylem nawet gdy pisze o polityce.
"Dar morza" to kiczowate kino familijne w stylu amerykańskim z obowiązkowym szczęśliwym zakończeniem. Niektóre dialogi doprowadzały mnie do szału,swoją naiwnością i sztucznością.W pewnym momencie chciałam rzucić książkę w kąt bo nie mogłam znieść maratonu tajemnic rodem z opery mydlanej.
"Dar morza" to wielka porażka. Mam nadzieję,że to tylko chwilowy spadek mocy i kolejna książka pani Chamberlain okaże się warta przeczytania.

Dzięki wygranej w konkursie miałam możliwość przeczytania "Dar morza" i muszę przyznać, że ją wciągnęłam. Skoro robi się przerwy w sprzątaniu żeby przeczytać choćby kolejne 4 strony, to chyba znak, że książka jest interesująca prawda?

Ale do rzeczy.. Daria, jako 11 letnia dziewczynka znajduje na plaży noworodka - dziewczynkę którą zabiera do domu. Dzięki pomocy miejscowego księdza, rodzina Darii adoptuje dziecko, a ona sama staje się superbohaterką. 22 lata później znaleziona dziewczynka - teraz już kobieta, Shelly pisze list do sławnego mężczyzny, który prowadzi znany program "Prawdziwe historie" a który kiedyś mieszkał w domu obok, z prośbą o odnalezienie jej prawdziwej matki.
Rory doskonale pamięta historię małej Shelly i mimo protestów jej siostry Darii postanawia pomóc dziewczynie.
Niesamowita historia, która jak zawsze w przypadku tej autorki, rozkręca się bardzo szybko, z każdą kolejną stroną chcesz więcej i więcej, a ona zostawia prawdziwą ucztę na sam koniec.
Niby już wszystko wiesz, wydaje ci się, że znasz wszystkie odpowiedzi, ale czy naprawdę ?
Cudowna opowieść, wciągająca historia, niesamowite zakończenie.

Bardzo lubię powieści Diane Chamberlain. Czytając "Dar morza" miałam wrażenie,że znalazłam się nad oceanem i słyszę jego szum. Autorka stworzyła intrygującą opowieść o relacjach rodzinnych. Od samego początku intrygowało mnie kto tak naprawdę jest matką Shelly i kiedy już byłam pewna rozwiązania prawda okazała się zaskakująca.

Poruszająca historia,która pokazuje,że każdy ma prawo poznać swoje pochodzenie,myślę nawet,że powinien,bo każdy człowiek chce poznać swoją tożsamość. Jedynie uznaję tutaj wpleciony wątek homoseksualny za zbędny i kolejny minus,że czasem ta historia się przeciąga,ale jednak warto dotrwać do końca. Nie będę opisywała fabuły,trzeba odkryć ją samemu, a książka zainteresuje każdego kto lubi tajemnice.

Zgadzam się z opiniami, że jest to książka nieco słabsza od tych, które czytałam wcześniej. Niemniej jednak wciąż czyta się bardzo dobrze i wciąż niełatwo się oderwać. Dobrze skonstruowana opowieść rodzinna, z zagadkami z przeszłości, które rzucają cień na obecne życie bohaterów. Jest dobrze :)

Bardzo lubię twóczość pani Chamberlain, jej powieści są lekkie i przyjemne w odbiorze, ale dotykają trudnych tematów. Dodatkowo autorka zostawia nam pole do dyskusji w postaci pytań do książki. Dzięki temu, zawsze zostaje coś więcej z przeczytanej książki.
Jednak "Dar morza" to powieść, która podobała mi się najmniej. Wszystko wydawało mi się jakieś naciągane i niespójne, mało rzeczywiste.
Czytało mi się lekko i przyjemnie, jednak nic poza tym.

Już od prawie roku nie sięgałam po powieść Pani Chamberlain i szczerze powiem, że zatęskniłam za jej intrygującymi historiami. Dlatego bardzo się ucieszyłam, gdy wreszcie trafiła w moje ręce książka "Dar morza" i... szybko zasiadłam do lektury.

Dar morza - tak rodzina adopcyjna nazywała małą Shelly (Michelle), którą na brzegu oceanu znalazła jedenastoletnia Daria Cato. To dzięki dziewczynce, jej odwadze i zaradności udało się uratować wyziębionego, ale wciąż walczącego o życie noworodka. Przez lata nie udało się ustalić, kto porzucił dziecko na plaży i wydawało się, że tak pozostanie już na zawsze. Ale dorosła, 22-letnia Shelly zapragnęła dowiedzieć się, kto jest jej biologiczną matką i poprosiła o pomoc reportera Rory'ego Taylora - współtwórcę popularnego programu telewizyjnego pt.:"Prawdziwe historie". Zagadka narodzin Shelly to wspaniały temat, a Rory to ten sam mężczyzna, który jako chłopiec spędzał z rodzicami wakacje na Outer Banks w Karolinie Północnej. To właśnie tutaj doszło do porzucenia dziecka, a Rory doskonale pamiętał tamte wydarzenia. Mężczyzna udaje się więc wraz ze swoim synem do Kill Devil Hills, gdzie czeka na niego letni domek na plaży należący kiedyś do jego rodziców oraz miłe sąsiedztwo trzech sióstr Cato, z którymi dawniej spędzał wakacje. Na Outer Banks oczekują na niego także dawne sekrety, z którymi wszyscy będą musieli się zmierzyć oraz wspomnienia, od których nie da się uciec...

"Dar morza" to kolejna, niesamowicie wciągająca hist...

W swoje urodziny 11-letnia dziewczynka, znajduje nad brzegiem morza noworodka.
Chociaż, znalezisko, mocno ją przeraziło, postanawia uratować oseska.Od tego czasu, mieszkańcy osady, w której mieszka dziecko, zaczynają nazywać je"Superdziewczyną".
Rodzice Darii, postanawiają je adoptować.Od samego początku, dziewczyna, stara się, ze wszystkich sił, aby chronić to maleństwo.Nawet, gdy mija 20 lat, Daria, nadal nie pozwala jej na jakiekolwiek samodzielne działanie.Dziewczyna, ma lekkie uszkodzenie mózgu, być może, spowodowane, jakąś sytuacją na miejscu jej odnalezienia.Dodatkowo nawarstwiają się różne dodatkowe kłopoty.Przy Shelby, kręcą się różne podejrzane osoby,a ona sama postanawia, odnaleźć swoją, matkę i dowiedzieć się czemu ją porzuciła na pastwę losu.Jak już parę osób nadmieniło, finał tej opowieści, nie jest taki, jakiego oczekiwałem, a to na pewno plus.

Podsumowując, książka, lekka i przyjemna, jednak traktująca o trudnych i czasami, nie zbyt przyjemnych sprawach.Diane pisze językiem, może nie prostym, ale jej styl, nie jest też, przesadnie złożony, z jakichś pięknych zdań.Ot, czytadło, na pięć wieczorów.Oczywiście, "Kobiety, to czytają", nic mi do tego.