Domy i inne duchy

Po skończeniu "Domów i innych duchów" postanowiłam zabrać się za napisanie opinii na temat tej niedługiej formy jaką jest zbiór opowiadań. I tak zerknęłam na ogólną ocenę i stwierdziłam, że chyba trochę nie ogarniam fenomenu Pani Marty Bijan. Serio... Może coś jest ze mną nie tak, że nie ogarniam tego szału? Opowiadania znajdują się w kategorii HORROR a tymczasem ani to straszne ani jakoś mocno wciągające. Nawet na moment nie poczułam klimatu grozy, ani razu włos nie zjeżył mi się na głowie. Nie wiem czy to kwestia tego, że nie potrafię wkręcić się w krótką formę czy po prostu nie należę do fanów twórczości Autorki. Owszem, opowiadania miały potencjał ale czuję, że nie do końca ten potencjał został wykorzystany. Co zabawne - książka ma nieco ponad 100 stron a ja czytałam ją tyle czasu... Przeczytałam dwie książki Pani Marty i wiem, że po kolejne raczej nie sięgnę, nie po drodze mi z Panią Bijan.

,,To tylko nazwy, zbiór przypadkowych elementów [...]"
(wyrwane z kontekstu, ale idalnie podsumowuje)

❗TW: sceny erotyczne, brutalne opisy, (jest więcej, ale nie pamiętam)

Po tych wszystkich ocenach myślałam, że jest to jakieś niesamowite odkrycie, normalnie cud literatury... otóż nie. Opowiadania były nietypowe i specyficzne, to prawda, ale w porównaniu do innych mrocznych, osobliwych historii te były nijakie. Nawet nie wiem, skąd te zachwyty, bo większość opowiadań była (przynajmniej dla mnie) bez sensu, kompletnie ich nie rozumiałam. Czasami się czułam, jakby urywały się w środku.

Zakończenie sprawiło, że wszystkie połączyły się w logiczną całość, ale no nadal, one nie miały sensu. Widziałam, że niektórzy pisali o pięknym języku, ale dla mnie również nie był on "inny", wręcz typowy.

W O W 🙈
Przysięgam, że nie spodziewałam się czegoś takiego po opowiadaniach! Najpierw zostałam zaciekawiona, później wciągnięta, a na koniec mój mózg został rozwalony 😁
Te opowiadania nie są zwykłymi opowiadaniami, to MAJSTERSZTYK 😁 Myślę, że żeby to zrozumieć, trzeba tę książkę przeczytać, do czego ogromnie zachęcam.

Nie przepadam za horrorami, a tu nie mogłam się oderwać. Do tego (z polecenia samej autorki) puścić w tle album "Polish Night Music" (David Lynch i Marek Żebrowski), przy którym opowiadania były pisane i mamy idealny klimat 👌🏼

To jest ZŁOTO!
Książka ma zaledwie 130 stron, ale jak to mówią - mały, ale wariat 😂
Ja jestem na TAK i chcę więcej ♥️