Duszący zapach bzu

Zaskakujące, że drugi tom sagi rodzinnej jest znacznie lepszy niż pierwszy. Zapewne jest to zasługa postaci, która pojawiła się w powieści, a jest nią klaudia Leszczyńska. Kobieta wróciła do rodzinnych stron z dalekiej Japonii, gdzie mieszkała kilka lat. Jest z zawodu fotografem, w związku z tym podóżowanie ma wpisane w pracę. Powrót w rodzinne strony, to szansa na spokojny wypoczynek, ale w przypadku Klaudii jest coś co dręczy ją od lat. Kobieta nie może pogodzić się z tajemniczą śmiercią Izy, jej siostry. Podejmuje wiec swoje śledztwo.
W powieści oczywiście nie brakuje ciągu dalszego relacji między Lilką, a Fabianem.
Ciepła opowieść o rodzinnych losach , która jak to w rodzinie pełna jest zakrętów losu, dramatów, ale i chwil pięknych. Szczególną symaptią obdarzyłam dziadka janka, który jak na nestora rodu ma swoje zdanie w każdej sprawie. Jego postać naprawdę ożywia powieść.
Warte także podkreślenia jest to, że autorka postawiła na relacje rodzinne, na wsparcie jakim się obdarzają poszczególni członkowie, nawet wtedy, gdy nie do końca jest im po drodze.
I jak miałam mieszane uczucia po pierwszej części, to teraz z chęcią zajrzę na podwórko dworku, aby sprawdzić co też tam się wydarzyło.

To drugi tom sagi rodzinnej osadzonej w realiach współczesnej polskiej wsi. Kontynuacja losów rodziny z ulicy Ogrodowej.
Poznajemy dalsze losy rodziny Leszczyńskich i Żmudzkich.
Lilka i Fabian próbują zbudować związek.
Liliana po nieudanym małżeństwie chce znowu być szczęśliwa. Nie jest im łatwo, gdyż oboje mają ogromny bagaż przykrych doświadczeń.
Do Czarnowca przyjeżdża Klaudia Leszczyńska, która postawiła sobie za sprawę pierwszorzędną rozwiązanie zagadki sprzed lat śmierci jej małej siostry.
W tej części uwaga skupia się po trosze na wspominkach o babci Rozalii czyli "Czarownicy z Ogrodowej".
Te opowieści wciągnęły mnie całkowicie. Chociaż chciałabym ich więcej. Jestem tak ciekawa tej historii.
Co takiego wydarzyło się wiele lat temu? Dlaczego Rozalia tak kochała miejsce, gdzie została tak skrzywdzona? Co stało się z dziewczynką? Co z tym wszystkim mają wspólnego bzy?
Tajemnica Rozalii jest tak ciekawa, chciałabym już odkryć dlaczego tak jej nienawidzieli, wiedząc, że nie miała wyboru i musiała usługiwać wrogowi.
Jednocześnie tajemnica śmierci dziesięcioletniej Izy zaintrygowała mnie i razem z Klaudią chciałam dotrzeć do prawdy.

Tak jak i w poprzednim tomie tu również mamy drzewo genealogiczne rodu Żmudzkich. Dzięki temu łatwiej nam dopasować bohaterów, połączyć nam ich więzi z poszczególnymi członkami rodziny.
Pierwszy tom pochłonął mnie całkowicie.
Jednak to drugi tom stworzył piękny obraz odpowiedzi i rozwinięci...

Niesamowicie miło jest, kiedy możemy powrócić do bohaterów, których sie polubiło z części pierwszej. A jeszcze bardziej miło, kiedy książka nie utraciła ani kszty uroku. Wciąż potrafi nas zaskakiwać, jej porównania wciąż nas hipnotyzują, a my czujemy, że jest miejsce w którym można się zatracić.
Taka jest właśnie Saga rodziny z Ogrodowej. Przyciągająca, poruszająca i prawie taka jak z babcinych opowieści, kiedy to przed snem opowiadała najnowsze relacje z życia wzięte.
W tej części Fabian i Lilka będą chcieli ułożyć sobie jakoś to wspólne życie. Trzeba przyznać, że żadnemu z nich nie jest łatwo, bo przeszłość wciąż gdzieś tam szumi między drzewami. Najważniejsze będzie u nich zaufanie, któremu ciężko jest sprostać. Jednak czy znajdą w sobie tyle siły i odwagi, że przetrwają czas próby?
W książce rozpocznie się również małe dochodzenie, któremu podda się Klaudia. Wciąż nie potrafi przeboleć zaginięcia swojej siostry Izy. Wierzy, że gdzieś tam musi kryć się jakieś rozwiązanie i tylko ona jest na tyle uparta, by je odkryć. By w końcu osiągnąć upragniony spokój. Rajmund też nie ma łatwo, bo praca przy bliźniakach zaczyna go wykańczać. Wie, że potrzebuje pomocy, jednak najgorzej jest o nią poprosić.
Również wrócimy do chwilowych czasów wojny w których żyła Rozalia. To była prawdziwa szalona kobieta, która nie bała się wyzwań, tylko brała je na klatę. Cały stos wzlotów i upadków utkanych na kartach powieści. Wszelkiego rodzaju pragnienia, pokusy, zakazane uczuc...

Na „Duszący zapach bzu” autorka kazała nam troszczkę czekać. Jednak zdecydowanie było warto!

Tak naprawdę przepadłam już od pierwszej strony i ciężko było mi się oderwać od losów potomków „wiedźmy z Ogrodowej”. Jak w poprzedniej części czuć sielankową atmosferę polskiej wsi, gdzie miłość i rodzina przeplatają się z tajemnicami z przeszłości. Bohaterowie są pełni emocji i jak najbardziej rzeczywiści.

Miłość Fabiana i Lilki rozkwita. Powoli przesuwają granicę, a Lilka stara się otworzyć na nową miłość i zaufać mężczyźnie tak jak zrobiła to jej córeczka. Jednak w tej części prym wiedzie burzliwe życie Klaudii i jej śledztwo w sprawie zaginięcia małej Izy. Tragedia wstrząsnęła domem Leszczyńskich lata temu, jednak do tej pory członkowie rodziny się z nią nie uporali. Dlatego Klaudia postanowiła dowiedzieć się jak najwięcej o zaginięciu swojej siostrzyczki.

Jednak co najbardziej spodobało mi się w tej części to retrospekcje czasowe dzięki, którym możemy lepiej poznać historię Rozalii Żmudzkiej. Widzimy jak wojna wyniszczała tę kobietę. Widzimy jej siłę i upór, który jest dziedziczony przez wszystkie kobiety w rodzinie. Rozalia za wszelką cenę walczyła o odbudowanie swojego dworu, ale i przede wszystkim o życie.

Sięgają po „Sagę rodziny z Ogrodowej” zapewnicie sobie wieczory pełne emocji, gdzie będziecie się śmiać, ale i momentami smucić. Ja już czekam na olejną część i nie mogę się doczekać, aż wpadnie w moje ręce.

W drugiej części poznajemy więcej sekretów rodziny z ulicy Ogrodowej.Autorka rzuca trochę więcej światła na losy Rozalii,matki dziadka Jana.Oprócz tego pojawia się wątek kryminalny w związku z tajemniczą śmiercią Izy,siostry Klaudii i Raja.Gorąco polecam!!