Dziewice konsystorskie

Tadeusz Boy-Żeleński

7.5 /10

Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.5 /10

Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów

Opis

Zbiór bezkompromisowych felietonów Boya. Wyśmiewa w nich zakłamanie i dewocję polskiego społeczeństwa. Teksty, uznane za antyklerykalne, były (i są wciąż jeszcze), atakowane przez bardziej konserwatywnych czytelników.

Data wydania: 1960

Wydawnictwo: PIW - Państwowy Instytut Wydawniczy

Kategoria: Publicystyka i Esej

Stron: 60

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Tadeusz Boy-Żeleński

Urodzony 21 grudnia 1874 roku w Polsce (Warszawa)

Tadeusz Kamil Marcjan Żeleński, pseudonim „Boy” (Boy-Żeleński) - polski tłumacz, krytyk literacki i teatralny, pisarz, poeta-satyryk, kronikarz, eseista, działacz społeczny, z wykształcenia lekarz. Przełożył na język polski dzieła kanonu literatu...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Tadeusz Boy-Żeleński

Recenzje

Historia kołem się toczy

WYBÓR REDAKCJI

27.01.2023

W dawnych czasach myślałem sobie, że historia ludzkości to dzieje postępu: rośnie wiedza, racjonalizm, zamożność, zanikają zabobony, masowe choroby itp. itd. Jak głęboko się myliłem, przekonałem się w ostatnich latach, czasach regresu, powrotu ciemnogrodu, przesądów, fundamentalizmu, autorytaryzmu i czego tam jeszcze. Kolejnym dowodem na regres l... Recenzja książki Dziewice konsystorskie

@almos × 31

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Renax

2020-07-31

7 /10

Przeczytane Reportaże

Ja czytałam w wydaniu z 'Piekłem kobiet'.

Książka składa się z dwóch części. Pierwsza to reportaże o unieważnianiu małżeństw i bałaganie legislacyjnym w II RP, a druga - na temat aborcji i ustaw antyaborcyjnych przy jednoczesnym kompletnym braku zadbania o kobiety. W obu częściach autor oburza się na bałagan prawny, który ostrze ataku prawnego kieruje na biednych i szaraczków, a łagodny jest dla bogatych. Poza tym Boya denerwuje demagogia i niezważanie na praktykę życiową. Jeśli chodzi o same teksty, to część druga jest monotematyczna i nudniejsza niż ta pierwsza. Ale obie pokazują klasę Boya i jego umiejętność władania piórem. Boy po prostu potrafi pisać i dyskutować z ostrzem, z klasą z celnością. Nasi współcześni mogliby się od niego uczyć sztuki oddawania pałeczki. Najbardziej mnie rozśmieszyło to, jak on odpowiedział na epitety. A epitetów otrzymywał mnóstwo... Widać że mody na kalumnie się zmieniają i pani Tokarczuk nie była pierwsza...

× 9 | link |

@zooba

2019-11-27

8 /10

Przeczytane

Jestem w szoku jak aktualny jest ten zbiór felietonów jeszcze dzisiaj, po tylu latach. Boy-Żeleński wziął na tapetę kwestię prawa małżeńskiego, a w tym możliwości wzięcia rozwodu. Po zakończeniu rozbiorów polskie ustawodawstwo było niejednolite, w Poznańskiem śluby cywilne były jak najbardziej uznawane, podobnie było z rozwodami. W byłej Galicji i Kongresówce liczyły się tylko śluby kościelne, zatem nie istniały rozwody, bo w kościele nie ma rozwodów. Z drugiej strony rozkwitł proceder produkcji 'dziewic konsystorskich' czyli stwierdzania nieważności małżeństw katolickich. Możliwość otrzymania takiego rozwodu kościelnego kosztowała niemałe pieniądze, co oburzało Boya-Żeleńskiego. Nic dziwnego zresztą, bo uczciwości w tych procesach unieważniających nie było za grosz.

Innym zjawiskiem powszechnym w tamtym okresie były zmiany wyznania po to, by móc wziąć rozwód i następny ślub zawrzeć w innej wierze. O tym, że były to najczęściej fikcyjne ruchy świadczył fakt, że wśród aktywnych publicystów katolickich większość stanowili ewangelicy (O tempora! O mores!).

A biednym zostawało życie na kocią łapę, bez żadnej ochrony prawnej.

Felietony Boya są rzeczowe, przemyślane i jednocześnie niepozbawione poczucia humoru. Czytało je się z przyjemnością; takiego zaangażowanego współczesnego felietonistę z klasą chętnie poczytałabym i dziś.

× 2 | link |

@almos

2023-01-27

7 /10

Przeczytane audiobook eseje/felietony/wywiady religia/ateizm

@Vemona

2019-11-18

8 /10

Przeczytane Prehistoria Publicystyka/eseje Pożyczone od kogoś / wypożyczone Proza polska