Fatalne kłamstwo

"Fatalne kłamstwo" dobrze się zaczyna. Czytasz z wielkim zainteresowaniem, z ciekawością wręcz, bo przecież musi być jakiś CLOU, jakiś wypadek, zdarzenie, które wprawi w ruch młyn. Wchodzisz w treść, by dowiedzieć się, że oto trzy różne dziewczyny, przyjaciółki, po ukończeniu studiów jadą, po raz ostatni już, na wspólny wypad. I jest tancbuda nocą, jest alkohol i są nowo poznani mężczyźni.
Od tego wyjazdu nic już nie jest takie samo.

Książka, thriller prawie, zapowiadała się dobrze, fajnie wręcz, ale tylko po to, by potem zmienić się w nieco komiczną formę. Okazuje się bowiem, że coś niedorzecznego miało wielki wpływ na podjęte przez nich drogi życia. Na drogi ich kariery zawodowej, na nie same i na wszystko, co przez lata osiągnęły. Nieco śmieszne. Według mnie autorka miała dobry zamysł na ksiązkę, która w efekcie taka nie jest. Aż prosi się o weryfikację i ponowne przemyślenie oraz (!) napisanie. Są momenty, które próbują ratować sytuację, ale toną w morzu słabego tekstu. A szkoda. Wielka szkoda, bo zmarnowany został dobry potencjał.

Ileż znamy podobnych kobiet! – trzymających się razem „od przedszkola”. Wiedzących o sobie i swoich przeżyciach, związkach, problemach „wszystko”. Ale czy rzeczywiście długi staż znajomości oznacza, że wszystko jest wiadome, że nic się przez lata nie ukryło?

Ta książka jest właśnie o tym. Trzy przyjaciółki ze studiów, choć tak różne, świetnie się rozumiejące i utrzymujące dobry kontakt przez kolejnych dwadzieścia lat.

I nagle przypomnienie jednego zdarzenia sprzed lat, uruchamia lawinę.

Czytałam tę książkę i miałam wrażenie, że oglądam taką zabawę z kostkami domina. Ze strony na stronę wszystko zaczyna się przewracać, jedno zdarzenie za drugim powodują kolejne katastrofy. Wydawało mi się też, że jestem gotowa na konkretne zakończenie. I choć czytało się bardzo dobrze, to książkę w myślach już oznaczyłam jako przewidywalną. W pewnym momencie historia sięgnęła szczytu histerii 😊, byłam pewna, że już nic nie można dołożyć do tej układanki. I wtedy Autorka zafundowała nam pewien twist…

Przy okazji ta książka jest także o tym, że nie tylko inni, ale i sami siebie potrafimy zaskoczyć. W konkretnych „okolicznościach przyrody” możemy zareagować jak nigdy i wywołać tę nieszczęsną lawinę.

Problemem moralnym, z którym pozostawia nas Valerie Keogh jest pytanie, co jest ważniejsze, co powinniśmy wybrać? Czy ujawnienie prawdy za wszelką cenę, czy nieodkrywanie starych kłamstw?

...

Beth, Megan i Joanne spotykają się na uniwersytecie i od tego momentu stają się najlepszymi przyjaciółkami. Aby uczcić ukończenie szkoły, postanawiają spędzić noc w domku, zjeść, napić się i dobrze się bawić. Jednak ta noc nie kończy się tak jak planowały, a tajemnica jak i dramatyczne wydarzenia powodują, że już nic nie będzie takie samo. Ta noc ma ogromy wpływ na ich wybory i decyzje oraz jest swoistym katalizatorem określającym ich przyszłość. Beth niechcący wyjawia narzeczonej Megan ich tajemnicę z przeszłości co nieuchronnie prowadzi do katastrofy. Nie mając innego wyjścia Megan decyduje wyznać prawdę zarówno swojej narzeczonej ale także przyjaciółkom powoduje powstanie prawdziwego efektu domina, którego nie byliśmy w stanie przewidzieć.
Miały byś swoimi najlepszymi przyjaciółkami, miały się wspierać ale okazuje się że nie potrafiły ze sobą rozmawiać co prowadziło do kolejnych kłamstw i tajemnic. Co się wydarzyło naprawdę? Czy prawda je wyzwoli? A może doprowadzi do kolejnej tragedii?

"Fatalne kłamstwo” to niesamowity, dobrze napisany oraz misternie zaplanowany thriller psychologiczny, w którym kolejne elementy były stopniowo odrywane, aż wszystkie sekrety i kłamstwa ujrzały światło dzienne. Narracja z punktu widzenia każdej z bohaterek dodatkowo pozwala nam poznać wydarzenia i myśli przyjaciółek. To również historia przyjaźni, która może zmienić całe życie. Liczne zwroty akcji oraz lekki styl autorki powodował, iż ciężko było się od nie oderwać, a chęć...

„Fatalnekłamstwo” to bardziej powieść obyczajowa idąca w stronę dramatu z odrobiną zaledwie napięcia tak pożądanego w thrillerach.

Beth, Megan i Joanne poznały się na uniwersytecie w Londynie i mimo wielu różnic, szybko się zaprzyjaźniły. Jednak pewna noc, która miała być świętowaniem ukończenia studiów, sprawiła, że ich życie naznaczone zostanie kłamstwem i nieodłącznymi wyrzutami sumienia.

Teraz są po czterdziestce, a Megan postanawia zrzucić z siebie ciężar noszonego latami sekretu i wyjawia swojej życiowej partnerce prawdę o wydarzeniach sprzed dwudziestu lat.

"Są sekrety, których lepiej nie wyjawiać".

Poznawałam historię przyjaźni dziewcząt, a później dojrzałych kobiet, nie za bardzo wiedząc, w jakim kierunku ona podąży, ale nie robiło mi to jakiejś wielkiej różnicy, dałam się ponieść jej leniwemu nurtowi, ciesząc się pierwszym ciepłym dniem i możliwością czytania na powietrzu.

To wprost nie do wiary jak fatalne w skutkach, może okazać się jedno kłamstwo, o którym nikt miał się nigdy nie dowiedzieć; jak duży wpływ miało ono na życie przyjaciółek.

Akcja toczy się spokojnie, bez nagłych i nieoczekiwanych zwrotów, tutaj najważniejsza jest dążenie do odkrycia prawdy. Zabrakło mi głębszej analizy i psychologii postaci, a wszystko wydaje się nazbyt płytkie. Pomysł na fabułę fajny, ale przydałoby się więcej "ikry" w wykonaniu, za to na specjalną uwagę zasługuje finał, który wprawił mnie w osłupienie.

Poznajemy trzy przyjaciółki Beth, Megan i Joanne, które w weekend świętują ukończenie studiów. Podczas tego weekendu dochodzi do wstrząsającego zdarzenia. Przyjaciółki postanawiają jednak zachować wydarzenie w tajemnicy.
Następnie autorka przenosi nas do wydarzeń dwadzieścia lat później. Każda z kobiet prowadzi swoje, wydałoby się szczęśliwe życie, każda odniosła sukces zawodowy. Okazuje się jednak, że tajemnica sprzed 20 lat zostaje ujawniona. Powoli dowiadujemy się prawdy, co wydarzyło się w tamten weekend i jaki to miało wpływ na dalsze decyzje przyjaciółek.

Jak kłamstwo jednej z nich wpłynęło na decyzje pozostałych? Okazało się, że miało ono fatalny wpływ.

Autorka wybrała ciekawy temat na książkę. Akcja toczy się bardzo powoli, dopiero po przeczytaniu połowy, przyspiesza, zaskakują nas liczne zwroty akcji, Może nie jest to thriller, jak wynika z opisu na okładce, ale warto przeczytać. Zaskoczy nas na pewno zakończenie - tego chyba nie dało się przewidzieć!

Co do tej pozycji mam mieszane uczucia. Zakończenie dobre, a nawet bardzo dobre, lecz cała reszta bardzo specyficzna. Przez dość długi czas czytelnik nie może rozgryźć, jaka intencja kieruje autorką i przedstawionymi przez nią bohaterami.
Dogłębna analiza motywów postaci, skromne, bo skromne, ale jednak dość liczne wątki poboczne, do tego akcja, w której wiadomo, że coś jest na rzeczy, ale żeby zrozumieć sens, musi upłynąć nieco wody. Autorka w ogóle przyjęła dość nietypowy sposób przedstawienia historii, gdyż cofając się w czasie rozgryzamy wydarzenia z przeszłości, które mają wpływ na współczesnych bohaterów, na ich decyzje, motywy postępowania.

Trzy przyjaciół i ono - kłamstwo, które odbiło się szerokim echem na życiu każdej z kobiet. Beztroskie lata młodości, naiwności, ale i marzeń, planów, jak przystało na świeżo upieczone absolwentki. Jeden wieczór i jedno wydarzenie poparte szeregiem kłamstwo zmieniają bezpowrotnie ich życie, choć kobiety nie zdają sobie z tego sprawy. Każda z bohaterek właśnie na kłamstwie trwającym od lat wybudowała swoje obecne życie. Świadomość własnych czynów i ich konsekwencje przychodzą dopiero później, ale czy nie za późno?

Nie jest to rasowy thriller, po którym czytelnik jeszcze przez pewien czas trzęsie się z emocji. Wręcz mam wrażenie, że wydarzenia odarte są z uczuć, a dopiero zakończenie pozwala poczuć dreszcz niepokoju. Fabuła raczej dość gładka, choć nie brak zgrzytów i niepotrzebnych opisów, pomysł również ni...

Tegoroczny marzec obfituje w świetne premiery, między innymi kryminalne! Jestem szczęśliwa, że na naszym rynku wydawniczym pojawia się tak dużo książek, które są warte uwagi!
Jedną z takich pozycji jest najnowsza powieść 𝗩. 𝗞𝗲𝗼𝗴𝗵 „Fatalne kłamstwo”. Ten średnio długi kryminał okazał się intrygującą pozycją przypominającą o pewnych ważnych kwestiach!
•
Beth,Megan i Joanne są przyjaciółkami od ponad dwudziestu lat. Ich przypadkowe spotkanie na jednym z londyńskich uniwersytetów dało początek wspaniałej relacji, która mimo pewnego przerażającego wydarzenia przetrwała tak długo. Po wielu latach tajemnice skrywane przez każdą z bohaterek zaczynają wychodzić na światło dzienne, a kłamstwo, które Megan ukrywała przez tyle lat okazuje się mieć opłakane konsekwencje...
•
Thriller psychologiczny o kłamstwie. Intrygujące, prawda? Valerie Keogh zręcznie buduje sieć intryg i kłamstw, która doprowadza do niecodziennego zakończenia! Czy jedno kłamstwo może mieć tak opłakane konsekwencje? Książkę czyta się jednym tchem - nastrój niepewności przenika do szpiku kości, a budowane napięcie kumuluje się w głowie! Kreacja bohaterek okazała się mistrzowska; zastanawia mnie jak trzy kobiety o skrajnie różnych charakterach mogły zżyć się ze sobą tak bardzo. Ich życie wydaje się bajkowe, ale to zręczna gra pozorów, które mają ukryć liczne słabości. Nieprawdopodobny wydaje się fakt, że jedno zdarzenie może ukształtować aż trzy osoby. Muszę podkreślić, że swoją robotę robią równ...

Spodziewałam się czegoś więcej. Jakiegoś wielkiego zaskoczenia na koniec czy zakończenia, które sprawi, że nie będę mogła pozbierać szczęki z podłogi czy wartkiej akcji, która zmusi mnie do zarwania nocy. Nic z wymienionych nie znalazłam, niestety.
Historia jest nijaka, przewidywalna, momentami tak naciągana, że aż trudno uwierzyć, że mogłaby mieć naprawdę miejsce. Początkowe rozdziały są pisane dość ubogim słownictwem i ma się wrażenie, że czyta się książkę dla najmłodszych, a nie thriller psychologiczny. Z czasem to się na szczęście zmienia.
Generalnie nie polecam. Wokół książki powstało dużo niepotrzebnego szumu, a sama lektura rozczarowuje i naprawdę lepiej sięgnąć po coś innego.

Nie ukrywam, że fabuła to dość drobiazgowo przemyślana, ale i dość skomplikowana intryga, która od początku trzyma czytelnika w napięciu. A zakończenie zapewne będzie sporą niespodzianką dla każdego.

Krótkie rozdziały czyta się szybko, chociaż początek nie zapowiada tego „przyspieszenia”, które następuje po kolejnym rozdziale. Nie można zaprzeczyć, że autorka prawie cały czas trzyma czytelnika w ryzach ciekawości powoli budując napięcie.

Poznajemy bohaterki po dwudziestu latach od pewnego zdarzenia, które miało miejsce, kiedy kobiety były studentkami. I chociaż każda z nich w taki czy inny sposób ułożyła sobie życie, zarówno osobiste jak zawodowe, to ich myśli od czasu do czasu wracały jednak do przeszłości.

Muszę przyznać, że autorka odważnie, ale i bardzo życiowo podeszła do niektórych tematów. Ciekawie przedstawiła miłość dwóch kobiet nie zwracając uwagi na to jak może to być postrzeżone przez osoby nietolerancyjne w stosunku do homoseksualizmu.

Efektownie został poruszony również temat pracoholizmu i zaangażowania emocjonalnego w pracę, które często jest przyczyną rozpadu związków. I tak na przykładzie policjantki Beth poznajemy nie tylko jej bezgraniczne zaangażowanie się w prowadzenie spraw, ale również stronę emocjonalną kobiety, która dla dobra „sprawy” jest w stanie popełnić przestępstwo.

Fabuła cały czas trzyma w napięciu i tak jak wspomniałam na początku, zakońc...

Beth, Megan i Joanne - trzy nierozłączne przyjaciółki, które, mimo dzielących je różnic, poznały się na uniwersytecie i przez lata trzymały tej znajomości. Ich przyjaźń przetrwała nie tylko dzięki sympatii, ale także ze względu na łączącą ich tajemnicę dotyczącą tragicznego wydarzenia z nocy po ukończeniu studiów. Niestety, po przekroczeniu czterdziestu lat, demony z przeszłości zaczynają o sobie przypominać i nawet osiągnięty przez wszystkie trzy kobiety sukces i ustatkowane życie nie są w stanie uchronić przed konsekwencjami. Wystarczy wyznanie najprawdziwszej prawdy, by życie każdej kobiety w zastraszającym tempie zamieniło się w koszmar.

“Fatalne kłamstwo” Valerie Keogh to kolejna tegoroczna premiera od wydawnictwa Muza. Kolejna okrzyknięta mianem thrillera, niestety, według mnie, nie do końca spełniająca wymogi fanów gatunku. Nie jest to długa powieść, czyta się ją szybko, choć niekiedy wieje nudą. Za dużo mamy tutaj rozterek głównych bohaterek, za mało akcji, jak dla mnie jest to bardziej dramat, niż thriller. Bo dramatu jest tutaj sporo. Każda z bohaterek doświadcza konsekwencji wyznania prawdy dotyczącej jednego fatalnego kłamstwa sprzed lat. Każda ma coś na sumieniu, choć wydawać by się mogło, że zawiniła wyłącznie jedna osoba. Szambo nagromadzonego brudu zaczyna się wylewać w pewnym momencie i dzieje się tak do samego końca książki. Pozytywnie według mnie wypadło zakończenie, ale epilog zmiażdżył wszystko - pokazał, że nigdy tak napraw...

"Fatalne kłamstwo" to najnowszy thriller od Valerie Keogh, która zawodu jest wykwalifikowaną pielęgniarką z tytułem licencjata z języka angielskiego i magistra literatury amerykańskiej.

Historia trzech dziewczyn Beth, Megan i Joanne, które połączyła mroczna tajemnica. Pewniej letniej noc w dniu zakończenia szkoły dochodzi do tragedii, dziewczęta zawierają wtedy pakt, że to co się wydarzyło nigdy nie wyjdzie na światło dzienne. Choć minęło 20 lat, kobiety wciąż się ze sobą przyjaźnią, aż do chwili, gdy tajemnica skrywa przez lata okazuje się okrutnym kłamstwem, które rujnuje ich uporządkowane życie i przyczynia się do kolejnego nieszczęścia...

"Fatalne kłamstwo" to thriller psychologiczny, który jest przykładem, że jedno na pozór niewinne kłamstwo może zmienić zbieg wydarzeń wielu osób. Kłamstwo, które wprawiło w ruch karuzelę zdarzeń, bo "każda przyczyna ma swój skutek, a każdy skutek staje się przyczyną czegoś innego...". Muszę przyznać, że fabuła dłużyła mi się niemiłosiernie, wiele niepotrzebny myśli bohaterek, które w kółko się powtarzały. Sądzę, że książka zyskałaby bardziej, gdyby wycięto z niej parę niepotrzebnych akapitów. Na dodatek jestem pijana od samego czytania, ile lampek wina zostało wypite przez bohaterki. Z tą historią mam trudny orzech do zgryzienia, bo sam wątek ukazania kłamstwa i jaki wpływ ma na nasze życie, uważam za ciekawy i godny poruszenia, ale cała ta historia podoba mi się już nieco mniej. Przyznaję się, że autorka wzbudziła...

24 marca swoją premierę miał thriller „Fatalne kłamstwo” autorstwa Valerie Keogh. Jesteście już po lekturze? Jak Wam się podobała ta historia? Ja mam trochę mieszane uczucia.

Trzy przyjaciółki i jedno kłamstwo, które zmienia wszystko. Wyjazd, po którym już nie będzie tak samo. Co się wydarzyło?

Całość czytało się dosyć przyjemnie, momentami bywało nudnawo, jednakże nie zniechęcało to do dalszego czytania. Ciekawość jednak zżerała z każdą stroną, chęć dowiedzenia się co będzie dalej była silna. Dzięki krótkim rozdziałom pochłania się ją ekspresowo i nie ma żadnych trudności z przebrnięciem przez fabułę. Jednak zabrakło mi tutaj takich charakterystycznych emocji dla thrillera, nie czułam tajemniczości, dreszczyku, który jest ogromnie ważny w tego typu książkach. Oczekiwałam trochę więcej napięcia. Raczej zakwalifikowałabym książkę do obyczajówki z elementami thrillera.

Zakończenie jednak mnie zaskoczyło i nie uważam, że był to zmarnowany czas. Uratowało tę historię i podniosło moją ocenę. Nie przewidziałabym tego, więc jak najbardziej na plus. Pomysł na fabułę był ciekawy, mógłby być jedynie trochę inaczej zrealizowany. Jako ogromna fanka thrillerów uważam, że cała ta historia nie była zła, ale nie była też taka, że zostanie na długo w mojej pamięci.

Przeczytajcie, przekonajcie się sami, ale nie oczekujcie zbyt wielu emocji.

Ode mnie 5/10 ⭐️

Fatalne kłamstwo
Valerie Keogh
Muza

Trzy przyjaciółki, które połączyła tajemnica. Poznały się przez przypadek. Każda inna. Różniły się wszystkim a jednak ich przyjaźń trwała lata.
Po kilkudziesięciu latach, każda z nich jest w innym miejscu, na pozór są szczęśliwe. Wystarczył jeden błąd. I wszystko potoczyło się szybko. Kolejne zdarzenia nie miały końca, zawsze coś było początkiem czegoś. Zaczęło się od jednego ale poważnego kłamstwa.

Autorka stworzyła ciekawą historię, z interesującym tłem ale zabrakło mi ciągłości w napięciu. Najlepsze w tej książce to jej początek i zakończenie, które nie ukrywam, wciągnęło mnie i zaskoczyło. I to byłoby na tyle. Niestety sam środek książki nie miał już takiego elementu zaskoczenia. Był zbyt nużący i "marudzący". Naiwność tych kobiet była nadmiarem, który ciężko było mi unieść. I choć poszczególne ich losy mogły być ciekawym zamysłem to niestety nie poszło to w dobrym kierunku. Trochę to było naciągane, na siłę, bez wyrazu. Gdyby autorka utrzymała stały poziom, to historia ta miałyby prawo być dobrym thrillerem. Nie znalazłam tu skomplikowanych zawiłości i zaskakujących zwrotów akcji też było brak choć przyznaję zakończenie było dobre. Można tu za to spotkać kilka wątków psychologicznych, które jak najbardziej, były ciekawie ujęte. Całość do końca mi się nie zgrała. To nie było to. Szkoda bo zakończenie naprawdę zasługuje na duży plus.

To co czytacie, czy już po lekturze?

RECENZJA „Fatalne kłamstwo” Valerie Keogh

Za tę książkę zabrałam się niedawno, gdy nie mogłam spać. Uznałam, że jest cienka na tyle, żeby poświęcić jej czas przed snem. Przeczytałam bardzo szybko, bo strony przewracały się praktycznie same.

Pomijając to, że była to dość lekka, napisana niezbyt górnolotnie historia to fabuła była dość ciekawa. Czułam się, jakbym czytała krótkie opowiadanie na którymś z portali Internetowych, bo wiem, że całą historię można by rozpisać porządniej, albo zrobić ciekawy serial.

Książka dowodzi tylko temu, co wiemy. Kłamstwo prędzej czy później wyjdzie na jaw a konsekwencje mogą być opłakane.

Podobał mi się pomysł, ale zakończenie (którego nie będę spoilerować) było dla mnie zbędne. Przerysowane. Czekałam na przyjemne (?) albo chociaż ciekawe zakończenie ale… nie tego się spodziewałam.

Nie żałuję, że ją przeczytałam, wręcz przeciwnie, polecam na wieczór, gdy chcecie przeczytać coś lekkiego.

Moja ocena to 6,5/10.

Czytając opis i słysząc kilka bqrdzo pochlebnych opinii, zdecydowałam się na tą książkę bez wahania i spodziewałam się po niej wielu emocji i świetnie zbudowanej, trzymającej w napięciu historii. Niestety, mega się zawiodłam 😒 do połowy książki totalnie się nudziłam, później czytałam ją z przerwami na coś innego, żeby jej totalnie nie odłożyć. Historia zupełnie nie przypadła mi do gustu i choć pomysł był niezły to myślę, że za sprawą mojego kiepskiego odbioru może stać zbyt duża "reklama" książki, która swego czasu była wszędzie i co chwilę a to sprawiło, że przejadła mi się jeszcze przed rozpoczęciem czytania 😒 Ale jak zawsze powtarzam, każdy ma swój gust, więc jeśli ktoś tam mówił o niej w samych och-ach to może coś w niej jest 🤔🤷‍♀️ musicie sprawdzić sami 😉