GALIZISCHE GESCHICHTEN

Andrzej Stasiuk

7.4 /10

Ocena 7.4 na 10 możliwych
Na podstawie 23 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.4 /10

Ocena 7.4 na 10 możliwych
Na podstawie 23 ocen kanapowiczów

Opis

Südostpolen nach der Wende. In einem Dorf bei Dukla verrottet die frühereLPG, und das kleine soziale Universum gerät aus den Fugen. Wer nicht mehrfortkommt, bleibt am Fenster sitzen wie die alte Frau, die noch heute ihreTöchter auf dem Wiesenweg davongehen sieht, oder wie Herr Lewandowski, derim ungeheizten Zimmer vor dem Foto seiner Frau von Warschau träumt. Ein liebevoll-spöttischer Blick ruht auf den Menschen, deren Lebensträumeund Tragödien mit sparsamen Strichen nachgezeichnet werden. "Wie schon in Dukla sind die Passagen über die An- und Abwesenheit desLichts die einprägsamsten und schönsten, zart im Kontrast zu den drastischklangvollen...Formulierungen, die für den Rest der Realität Verwendungfinden. Man könnte glauben, dass die Welt dort tatsächlich so galizisch,so zauberhaft und so dreckig ist. Aber realistisch betrachtet, ist nur dasBuch so." Die Zeit

ISBN: 978-3-518-45620-0, 9783518456200

Język: niemiecki

Wydawnictwo: Suhrkamp Verlag

Kategorie: Opowiadanie polskie, Literatura piękna

Mamy 9 innych wydań tej książki

Autor

Andrzej Stasiuk

Urodzony 25 września 1960 roku w Polsce (Warszawa)

Polski prozaik, poeta, dramaturg, eseista, publicysta i wydawca, laureat Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1995), Nagrody Literackiej „Nike” (2005) i Nagrody Literackiej Gdynia. We wczesnych latach 80. zaangażowany w działalność Ruchu Wolność i Po...

Pozostałe książki:

Noc. Słowiańsko-germańska tragifarsa medyczna

Wszystkie książki Andrzej Stasiuk

Recenzje

Opowieści galicyjskie

29.12.2010

Opowieści galicyjskie " to zbiór 15 opowiadań o mieszkańcach beskidzkiej popegeerowskiej wsi.Ich bohaterowie boleśnie odczuli zmiany ustrojowe - zamknięto ich głowne miejsca pracy ,bieda jest jeszcze bardziej odczuwalna ,a codzienność niesamowicie szara i beznadziejna.Jedyne miejsce rozrywki dla mężczyzn to knajpa ,dla kobiet kościół.Młodzi uciekaj... Recenzja książki Opowieści galicyjskie

BŁ

@malineczka74

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Tedeusz

2020-05-08

8 /10

Przeczytane

Piękna, nastrojowa. Stasiuk miejscami przesadnie filozofuje, ale klimat jaki stworzył jest nie do podrobienia. Rzadko który pisarz potrafi robić takie perły z rzeczy prostych, byle jakich wręcz.

× 7 | link |

@snaky_reads

2023-06-07

3 /10

Przeczytane

Ależ mnie te opowiadania wymęczyły! Wiele rozważań filozoficznych i metafizycznych, o miejscu, o czasie. Zdecydowanie nie jest to prosta lektura. Odniosłem dziwne wrażenie, jakby autor chciał w jakiś sposób połączyć opisywane miejsca z wiedzą tajemną, wręcz magiczną, próbował wniknąć we wnętrze mieszkańców, ale średnio mu się to udało.

× 3 | link |

@bea-ta

2019-11-07

6 /10

Przeczytane przeczytane 2018 Biblioteka domowa

Ostatnio brak mi czytelniczego szczęścia. Większość książek, które czytam, mój umysł ocenia dobrze, jako wartościowe, zasługujące na uwagę, natomiast emocje, poza nielicznymi błyskami, pozostają uśpione… Książkę ustawiam na półce „dobre” i z nadzieją, że tym razem się uda, sięgam po następną. Moja półka „dobre”, to coś takiego, jak czwarte miejsce w sporcie.

Podobnie było z „Opowieściami galicyjskimi”.

„Opowieści galicyjskie” to zbiór opowiadań, które łączy czas (lata dziewięćdziesiąte XX w.), miejsce (popegeerowska wieś w Beskidzie Niskim) i bohaterowie (powykrzywiani przez życie mieszkańcy owej wsi, duch nie znajdujący po śmierci spokoju), którzy przewijają się przez wiele opowiadań, raz w roli głównej, drugi raz w drugoplanowej, a kiedy indziej, jako statyści. Opowieści o smutnej, przygnębiającej rzeczywistości kreślone przy użyciu niezwykle pobudzających moją wyobraźnię środków stylistycznych przesiąkniętych stasiukową wrażliwością. W konwencji natomiast przywodziły na myśl opowiadania A. Oza w „Wśród swoich”.

"Wydziedziczeni żyją w teraźniejszości. Jeśli posiadają jakąś przeszłość, to jest ona wspomnieniem, czymś równie nieokreślonym jak przyszłość".

× 2 | link |

@jenny777

2019-04-02

6 /10

Przeczytane

Pięknym językiem opisana codzienność mieszkańców Beskidu Niskiego, którzy znajdują się pomiędzy. Po upadku PGR-ów stoją w jednym punkcie, nie potrafiąc odnaleźć się w nowej hierarchii. Kilkanaście krótkich opowiadań z zacięciem poetyckim opowiada o ludziach i miejscach. Bohaterowie są przemieszani, towarzyszą sobie nazwajem w niektórych tekstach. Andrzej Stasiuk próbuje odpowiedzieć na pytanie: co dalej? Ale tej odpowiedzi jakby brak. Takie nostalgiczne spojrzenie na świat, którego już nie ma.

× 2 | link |