Gra pozorów

Po książki Katarzyny Gacek sięgam w ciemno, zaczęło się kilka lat temu, gdy w moje ręce trafiła komedia "W jak morderstwo", która zapoczątkowała cykl z Magdaleną Borowską. A jakiś czas potem udało mi się wygrać vouchery do kina na film zrealizowany na podstawie tej książki. Ekranizacja podobała mi się i mam nadzieję, że następne części również znajda się na ekranie.

"Gra pozorów" to druga część nowego cyklu komedii detektywistycznej "Agencja detektywistyczna Czajka". Lektura poszła mi dość gładko, chociaż nieco przeszkadzało mi nawiązywanie autorki do pierwszej części, bo zbytnio się dłużyło, lecz taka forma pozwoli czytelnikom na czytanie jako odrębnej książki.

Czytałam tę książkę, czytałam, czytałam.... I ciągle jakoś mnie nie wciągała. Nie interesowały mnie perypetie bohaterek, nie interesowało, kto zabił - jakiś dziwny odbiór kryminału. Właściwie dopiero ostatnie sto stron było na tyle wciągające, że skończyłam je czytać ciurkiem, nie robiąc sobie przerw. Wynika to chyba z faktu, że nie lubię bohaterek tego cyklu, Gaja mnie nie obchodzi, a Klara drażni, więc to, co robią jest mi w gruncie rzeczy obojętne. Pierwszy tom zaczynał się ciekawie, ale Gaja przegrała z mężem i reszta okazała się mało frapująca, po ten sięgnęłam niejako z rozpędu, ale to raczej koniec mojej przygody z Agencją Detektywistyczną Czajka.
O ile bardzo lubię Magdalenę Borowską, o tyle tu nie mam czego szukać.

Cosy crime to gatunek, który zaczyna oczarowywać mnie na tyle, że ciężko uwierzyć, że dopiero od niedawna go odkrywam. Wszystko za sprawą Kasi Gacek, która stworzyła już rok temu Agencję Detektywistyczną Czajka, a wraz z nią intrygujące przygody, które z pewnością zapadną w pamięć niejednemu czytelnikowi.

Gra Pozorów to zupełnie nowa odsłona Kasi! To kolejna powieść, którą pochłania się bez wahania, czy też zająknięcia. To jednocześnie przyjemna i otulająca, ale również mroczna i intrygująca lektura, od której nie sposób się oderwać.

Bardzo podobało mi się, że Gra pozorów przybliża czytelnikom oblicza trzech głównych bohaterek — Gai, Matyldy i Klary. Są to tak barwne i różne od siebie postacie, że poznanie ich historii z troszkę innej perspektywy niż tylko rozwiązywanie zagadek jest cudownym doświadczeniem.

To nie lektura tylko dla kobiet — przyjemna i prosta. To powieść dla wszystkich, którzy lubują się w rozwiązywaniu zagadek kryminalnych, wartkiej akcji i nieprzewidywalnych zakończeń. To również piękna odsłona Milanówka, na który nigdy nie spojrzałabym z takiej perspektywy jak autorka.

Możecie wierzyć lub nie, ale najnowsza powieść Kasi Gacek to dla mnie zdecydowanie ulubieniec tego miesiąca!

Czy gra pozorów zostanie wygrana

Katarzyna Gacek stworzyła kolejną świetną komedię kryminalną, która poziomem nie odbiega od bardzo dobrej pierwszej części. Sama historia opisana w powieści jest niezwykle ciekawa, a możliwości rozwiązania zagadki naprawdę liczne. Od porwania, przez pozorny chwyt marketingowy, aż po morderstwo, a może jeszcze inne... Główne bohaterki ponownie dostarczają Czytelnikowi wiele wrażeń, ale również śmiechu. Sprawa, którą się zajmują, jest niezwykle intrygująca, ale dodatkowo i w ich życiu osobistym nie mogą narzekać na nudę.

Książkę czytało mi się naprawdę świetnie. Chociaż ta pozycja nie należy do najcieńszych, gdyż liczy ponad czterysta stron, to można ją wręcz pochłonąć w kilka wolnych chwil. Opisane przez Autorkę śledztwo obserwuje się z zapartym tchem, detektywistycznych rozmyślań nie brakuje, a dodatkowo jak na komedię kryminalną przystało, lektura tej powieści dostarczy Wam również dużo śmiechu.

Kolejnymi atutami są lekkie pióro Katarzyny Gacek, świetna kreacja bohaterów i liczne zwroty akcji trzymające Czytelnika w napięciu. Zdecydowanie polecam, fanom gatunku, ale nie tylko. To świetna pozycja, przy której czytaniu na pewno nie będziecie się nudzić.

Egzemplarz recenzencki otrzymałam od Wydawnictwa Znak.

„Gra pozorów” to kolejna sprawa, którą wyjaśnia Agencja Detektywistyczna Czajka. Poczytna autorka kryminałów znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Gaja i Klara otrzymują zlecenie: odnaleźć Monikę Banach. I tu zaczyna się prawdziwa gra pozorów.
Czytając nową powieść kryminalną Katarzyny Gacek, po trosze stajemy się jeszcze jedną detektywką, która stara się nagiąć rzeczywistość, do swojej wizji, ale wszystko to co nam się wydaje, że się stało… tylko nam się wydaje.
Ta książka to przykład gatunku: tropy prowadzą w różne strony i tylko przez chwilę stają się wiarygodne. Do ostatniej strony nie wiemy, kto i w jaki sposób był faktycznie zamieszany w sprawę zniknięcia/porwania/zabójstwa. Wszystko napisane swobodnie i z dystansem, pięknie osadzone w polskiej rzeczywistości, z mnóstwem odniesień do tego co nas otacza. Zgrabne rozdziały czytają się lekko, a życiowe wątki, rozterki i sprawy tylko dodają całości posmaku realizmu.

Twórczość Pani Katarzyny Gacek znam dzięki fantastyznej serii dla dzieci i młodzieży "Supercepcja". Tym razem zapraszam Was do poznania kryminału obyczajowego. Jest to 2 tom serii "Agencja Detektywistyczna Czajka". Gorąco polecam pierwszy tom serii "Pies ogrodnika".

Czytając byłam zachwycona. Historią wciągnęła mnie od pierwszej strony. Czytałam i nie mogłam sie oderwać. Podoba mi się w jaki sposób autorka pokazuje bohaterów i ich historie.
Lubię jak historia dzieje się w Polsce, bohaterowie mają takie "nasze" imiona - wtedy czuję, że historia jest mi bliższa.

Przekonajcie się sami - "Gra pozorów" jest po prostu świetna! Polecam - sięgniejcie po książkę - Warto.

Premiera książki 8 marca. Idealny prezent na dzień kobiet i moje imieniny :)

Nie czytałam pierwszej części, ale mi to wcale nie przeszkadzało. Książki autorki znam nie od dzisiaj i zawsze czyta mi się je bardzo przyjemnie. Przede wszystkim atutem jej twórczości są bardzo charakterystyczne postacie, które zawsze się od siebie odróżniają. Wysławiają się inaczej i nawet ich myślenie bywa zupełnie odmienne. Dzielą się na mądrych i tych mniej inteligentnych, ale zabawnych. Rozdziały nie są długie i każdy z nich kończy pewien etap, lecz zawsze jakby ze znakiem zapytania. Niby do postaci można mieć zaufanie, lecz to tylko złudna nadzieja. Powiedziałabym nawet, że ich kłamstwa są na tyle perfekcyjne, że nikt nie podejrzewa tutaj nie prawdy. Autorka podkreśliła, że nawet jeśli się idealnie kłamie, to i tak prawda kiedyś wyjdzie na jaw. Podobno również pierwsze wrażenie jakie odczuwamy przy danej osobie bywa właśnie prawdziwe. Później zbyt wiele rzeczy nas rozprasza, by tą osobę wyczuć. Dokładnie takie wrażenie miałam, kiedy pojawiła się tutaj postać Moniki Banach. Początek książki był dla mnie małą zmyłką, nie wiedziałam dlaczego czytam tutaj wywiad właśnie z autorką kryminałów, czyli Moniką. Wydawała się być nieco nieuprzejma, skryta, niemiła, by nie powiedzieć gburowata. Niewątpliwie wiedziała, że jest popularna i może sobie pozwolić na wszystko. Tam też obwieściła, że wyjdzie jej nowa książka napisana zupełnie pod innym kontem. Postać miała być podobna do niej samej. Podkreśliła też tutaj, że jeśli czegoś chce, to zawsze to osiąga. Na tym wywiad się ko...

W Milanówku ginie znana pisarka. Jej agentka postanawia zatrudnić Agencję Czajka, aby kobiety odnalazły Monikę Banach. Kobiety rozwiązują trochę zagadek, ale czy uda im się odnaleźć pisarkę?
Do tego Gaja musi się zmierzyć z problemami z dorastającą córką oraz tajemniczą przeszłością. Klara próbuje zadowolić rodziców, którzy chcą poznać jej narzeczonego, którego nie ma. Natomiast Matylda musi odnaleźć się w roli przełożonej nowego współpracownika.

Byłam bardzo ciekawa czy “Gra pozorów” spodoba mi się tak samo jak “Pies ogrodnika”. I tak, na szczęście książka jest tak samo wciągająca jak poprzednia część.

Nowe niełatwe śledztwo wciągnęło mnie i to nawet bardzo. Było wiele tropów co się mogło stać z pisarką, więc kobiety miały dużo pracy. No i ciągle pojawiające się spięcia między Gają i komendantem policji. Mnie te spotkania bardzo bawiły.

No i spodobało mi się to, że Matylda zaczęła się zmieniać, chociaż stało się to pod wpływem nowego współpracownika. Mam na
dzieję, że wyjdzie jej to na dobre.

Chociaż przyznam szczerze, że liczyłam na rozwinięcie wątku z tajemnicą rodzinną Gai. Niestety za dużo się nie dowiedziałam, więc trzeba czekać cierpliwie na kolejny tom. Bo taki chyba się pojawi. Myślę, że kobiece biuro detektywistyczne jeszcze niejedno zadanie ma do wykonania.

Pióro Pani Katarzyny jest takie lekkie, że książkę czyta się błyskawicznie. Ja bardzo miło spędziłam czas czytając “Grę pozorów”.

Oj, jaka to była fajna, relaksująca książka. Czytało mi się ją bardzo szybko i nawet nie wiem, kiedy doszłam do końca tej części. Nie traktujcie jej jako typowego kryminału, bo niestety, ale zawiedziecie się, natomiast jak zaczynając ją czytać nastawicie się jak do obyczajówki z humorem i dodatkowo dostaniecie w gratisie wątek kryminalny to spodoba się Wam ona i to bardzo. Gra pozorów to drugi tom o agencji detektywistycznej Czajka, niestety nie miałam jeszcze okazji czytać pierwszego tomu i niektóre wątki były mi nieznane np. Rozwód Gaji czy sprawa jej taty albo powstanie agencji Czajka, choć też nie mogę powiedzieć, że przeszkadzała mi ta niewiedza w trakcie czytania, bo tu głównie skupimy się na zniknięciu słynnej pisarki kryminałów, gdzie jej agentka wynajmuje agencję Czajka, by ją odnaleźć.Bardzo mi się podobały bohaterki Gaja, Matylda i Klara jakże od siebie różne, szara myszka, przebojowa motocyklistka i Pani detektyw wiecznie martwiąca się o wszystko kobieta. Bardzo mi się podoba, kiedy w książce występują pisarze albo gdy wplata się coś związanego z książkami, ale któż z nas moli książkowych tego zabiegu nie lubi. Czytając tę książkę miałam wrażenie jakbym czytała powieść Agathy Christie, czyli lekko, nie zbyt skupiającą się na wątku kryminalnym, choć końcówka umiejąca zawsze zaskoczyć czytelnika. Jeżeli lubicie książki z humorem polecam Wam z czystym sumieniem😉.